Από την ακμή στην παρακμή..

Όταν διένυα την δεκαετία των 20, άκουγα απ´ τους μεγαλύτερους μου να λένε, ότι η καλύτερη δεκαετία είναι αυτή των τριάντα. Κι έτσι μεγάλωσα έχοντας στόχους και όνειρα. Εξάλλου στην Ελλάδα στα 20 θεωρείσαι μικρός και στα 30 δημιουργικός. Γι αυτό και πίστευα πως μαζι με τα 30 θα είχα καταφέρει στη ζωή μου να κάνω τα περισσότερα από αυτά πραγματικότητα.

Εμείς οι γεννημένοι από τα μέσα της δεκαετίας του ´70 έως και τα μέσα της δεκαετίας του ´80, είχαμε τα πιο απροβλημάτιστα παιδικά χρόνια. Παίζαμε όλοι μαζί στις πλατείες και τις αλάνες και μας έψαχναν οι γονείς μας μόνο όταν ερχόταν το βράδυ.

Εξαφανιζόμασταν όλη μέρα με τα ποδήλατα και κανείς δεν ανησυχούσε αν μας είχαν απαγάγει. Όταν επιστρέφαμε σπίτι γεμάτοι μελανιές και χτυπήματα, λίγο ιώδιο, απ´ αυτό που δεν τσούζει, ήταν αρκετό σε συνδυασμό με το αδιάφορο "μέχρι να παντρευτείς θα σου περάσει" για να γίνουμε καλά. Κανένα νοσοκομείο και κανένα επείγον για τις πληγές μας.

Ερχόταν η άνοιξη και χαιρόμασταν όλοι που τα ψυγεία των ψιλικατζήδικων της γειτονιάς γέμιζαν με παγωτά κι όχι άνοστα frozen yogurts. Όταν στο σχολείο ερωτευόμασταν, ερχόταν το αγόρι και μας ρωτούσε αν "θέλουμε να τα φτιάξουμε". Μετά δίναμε κρυφά ραντεβού πίσω από την πλατεία περπατώντας χεράκι χεράκι.

Ταξιδεύαμε με αυτοκίνητα χωρίς 15 αερόσακους κι άλλες τόσες ζώνες ασφαλείας και ποτέ δεν πάθαμε τίποτα. Χαιρόμασταν τον ήλιο στην παραλία χωρίς 50αρι αντηλιακό. Εξάλλου υπήρχε ενα μόνο και ολοι μυρίζαμε καρύδα. Όταν αρρωσταίναμε η γρίπη ήταν δικιά μας και όχι των χοίρων και αρκούσε μόνο να μη φιλήσουμε τον άλλον για να μην κολλήσει.

Τα στοιχεία για τις εργασίες του σχολείου τα ψάχναμε σε εγκυκλοπαίδειες και δανειστικες βιβλιοθήκες, όχι στο Google. Εξάλλου δεν είχαμε καν υπολογιστή στο σπίτι. Αλλά κι αργότερα, όταν αποκτήσαμε, έπρεπε να βγούμε από το ίντερνετ για να πάρει η μαμά τηλέφωνο.

Και στην εφηβεία όμως δε μας έλειψε τίποτα. Βγαίναμε κάθε Σάββατο για ποτο με ένα πεντοχίλιαρο και ήταν αρκετό, ώστε να επιστρέψουμε και με ταξί και με ρέστα στο σπίτι.

Όταν κάποιος δεν περνούσε στο πανεπιστήμιο, οι γονείς του τον έστελναν στην Αγγλία για σπουδές ή σε κάποιο ΙΕΚ της μόδας. Σπουδάσαμε επαγγέλματα με βάση τα ταλέντα ή τα χόμπυ μας και όχι την επιβίωση μας. Εξάλλου ποτέ δεν τέθηκε τέτοιο θέμα.

Η πολιτική δε μας ενδιέφερε ποτέ. Μάλλον ήταν λάθος, αλλά ποιος ενδιαφέρεται για πολιτική στα 20 του; Υπήρχαν πάντα δυο μεγάλα κόμματα που κονταροχτυπιόνταν και ανάλογα με το νικητή, οι μεγαλύτεροι πανηγύριζαν με μπλε και πράσινες σημαίες στους δρόμους. Για εμάς όμως πάντα η μονομαχία αυτή ηταν αδιάφορη ή όσοι ψήφιζαν, το έκαναν σύμφωνα με αυτό που τους είχαν πει οι γονείς τους.

Ζήσαμε τα ξέφρενα πάρτυ των 90s σε clubs που όμοια τους ίσως δεν ξαναδεί αυτή η πόλη. Στα 00s ξενυχτούσαμε ακόμα και τις καθημερινές. Ο πρώτος μας μισθός ήταν μεγαλύτερος από τον τώρα βασικό και τα πάντα ήταν πολύ πιο φθηνά.

Και ύστερα, εκεί που νομίζαμε οτι διανύουμε την καλύτερή μας φάση, ήρθε η κρίση και μας έριξε το μεγαλύτερο χαστούκι που έχουμε φάει ποτέ. Πάει και το νοικιασμένο δυάρι που νομίζαμε ότι είναι ο χώρος μας, πάνε οι έξοδοι, πάνε οι διακοπές. Και σα να μη φτάνουν ολα αυτά, ξαναγυρίσαμε να ζητάμε από τους γονείς μας, τη γενιά που στερήθηκε τα πάντα για μας μεγαλώσει, χαρτζιλίκι. Όχι σε δραχμές αυτή τη φορά, αλλά σε ευρώ.

Μόλις γίναμε 30 something και νομίζαμε πως έχουμε τα πάντα, κάποιος με μιας, ήρθε και μας τα πήρε όλα. Και κάπως έτσι η γενιά του "θέλεις να τα φτιάξουμε" κατάντησε γενιά του "δεν είμαι έτοιμος για σχέση". Εμείς που πίναμε νερό από το ίδιο λάστιχο, γίναμε αποστειρωμένοι. Εμείς που ζήσαμε τον απόηχο του Τσέρνομπιλ, δυο σεισμούς σε μια δεκαετία και παίζαμε κρυφτό και σχοινάκι στους δρόμους, φερόμαστε σα να μεγαλώσαμε σε γυάλινο κουτί.

Αλήθεια δεν ξέρω που θα καταλήξει όλο αυτό. Αυτό που ξέρω σίγουρα όμως είναι ότι επηρεάζει αρνητικά τις συμπεριφορές μας. Δε φταίμε εμείς όμως που ζήσαμε την αιχμή και την παρακμή μιας εποχής. Έτσι μας μεγάλωσαν και μάλιστα ενοχικά, αφού παντά θα ακούμε για τα πόσα στερήθηκαν οι γονείς μας για να μας μεγαλώσουν.

Τουλάχιστον όλοι τώρα έχουμε ένα κοινό. Περιμένουμε να έρθουν καλύτερες μέρες εκτιμώντας αυτές που πέρασαν. Και ναι, τα 30 μπορούν να είναι ακόμα δημιουργικά. Κανείς στην τελική δε μπορεί να σε αποτρέψει από το να κάνεις όνειρα και να προσπαθείς γι αυτα. Μεγάλη αισιοδοξία; Ισως. Από το να σκύψω το κεφάλι, το προτιμώ.

Friends with benefits: Όταν τα πράγματα περιπλέκονται..

Αν το να κάνεις sex με έναν φίλο ήταν τόσο απλό, τότε πιθανότατα οι σεναριογράφοι του Hollywood δε θα είχαν υλικό για ταινίες. 

Friends with benefits, sex friends, fuck buddies. Όπως θέλεις πες το. Το νόημα δεν αλλάζει. Είναι η κατάσταση κατά την οποία εσύ κι ένας φίλος που περνάτε καλά αποφασίζετε ή απλά συμβαίνει (λίγη σημασία έχει) να κάνετε sex. Καλά ως εδώ; Πόσο χρόνο δίνεις μέχρι ο ένας από τους δύο να κολλήσει; Από την πρώτη φορά; Από τον έναν μήνα;  Κάποια στιγμή και με μαθηματική ακρίβεια κάποιος από τους δύο θα κολλήσει. Τι, μόνο το τέλος βλέπεις στις ταινίες; 

Συνήθως, σε αυτά τα χολυγουντιανά ρομάντζα που περιγράφουν τέτοιου είδους καταστάσεις, τα πράγματα είναι προδιαγεγραμμένα. Οι πρωταγωνιστές που φυσικά τους συνδέει μια φιλία, αφού ξεσκιστούν και δοκιμάσουν όλες τις στάσεις του Κάμα Σούτρα, θα συνειδητοποιήσουν πως κάποιος από τους δύο (βασικά και οι δύο επειδή είναι ταινία, απλά ο ένας δεν το παραδέχεται) έχει αισθήματα. Στη συνέχεια θα χωρίσουν για λίγο και αφού καταλάβουν ότι τελικά είναι πλασμένοι ο ένας για τον άλλον, θα καταλήξουν μαζί κι αγαπημένοι να ζουν καλά κι εμείς καλύτερα. Ναι, σίγουρα… Για κάνε το πείραμα στην πραγματική ζωή και μετά έλα να τα πούμε.

Συνήθως όταν μπλέκεις τη φιλια με τον έρωτα γίνεται για τους εξής λόγους: Επειδή ήσουν ευάλωτος τη συγκεκριμένη εποχή, επειδή είχες καιρό να κάνεις sex ή επειδή απλά είδες ότι ο άλλος σε γουστάρει και είπες να το δοκιμάσεις. Όποιος κι αν είναι ο λόγος, από τη στιγμή που το sex μπει στη σχέση ενός άντρα και μιας γυναίκας, η φιλία πάει περίπατο. 

Τώρα θα μου πεις, πως γίνεται δυο άνθρωποι που ταιριάζουν σε όλα να μην μπορούν να είναι μαζί. Κι όμως γίνεται. Στη ζωή τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά όσο στις ταινίες και ποτέ δεν ξέρεις τι κουβαλάει στο κεφάλι του ο άλλος, ούτε αν το timing είναι σωστό. Κι αν νομίζεις ότι είναι εύκολο να είσαι από την πλευρά αυτού που δεν έχει κολλήσει, κάνεις μεγάλο λάθος. Έχω βρεθεί και στις δύο πλευρές και τα πράγματα είναι εξίσου δύσκολα, είτε είσαι ο κολλημένος είτε αυτός που πρέπει να απολογηθεί γιατί δεν είναι.

Πως να εξηγήσεις σε έναν φίλο που περνάτε καλά μαζί, έχετε τα ίδια ενδιαφέροντα και τον ίδιο τρόπο ζωής και που έχετε περάσει καλά στο κρεβάτι, γιατί εσείς οι δύο δε μπορείτε να είστε ζευγάρι; Πως θα του πεις ότι τον αγαπάς και τον νοιάζεσαι αλλά δεν τον θέλεις με τον ίδιο τρόπο που σε θέλει αυτός στη ζωή του; Κι όλα αυτά θα αναγκαστείς να τα πεις ή να τα δείξεις σε έναν άνθρωπο που δε θέλεις να πληγώσεις κι όμως θα πληγωθεί.

Κι από την άλλη, γιατί να χάσεις έναν άνθρωπο από τη ζωή σου, επειδή εσύ θέλεις παραπάνω από όσα εκείνος μπορεί να σου δώσει; Γιατί όντως μπορεί να σε αγαπάει και να σε νοιάζεται, να περνάει καλά μαζί σου στο κρεβάτι, αλλά μπορεί επίσης να θέλει δίπλα του κάποιον διαφορετικό από σένα ή να είναι κολλημένος με κάποιον ο οποίος δεν είσαι εσύ.

Σε προβλημάτισα; Αφού σου λέω, δεν είναι όλα όπως στις ταινίες. Σε ένα παράλληλο σύμπαν όλα έχουν happy end, όχι όμως στο δικό μας. Κι ενώ θα μπορούσε μια τέτοια σχέση να είναι ιδανική, οι συγκαιριες, τα βιώματα και πολλές φορές εμείς οι ίδιοι δεν επιτρέπουμε να δημιουργηθεί. Κι αν επιμένεις να το δοκιμάσεις (ξέρω πως είναι να σε τρώει ο κώλος σου) θα πρέπει να ξέρεις ότι ίσως δεν αξίζει  να χάσεις από δίπλα σου έναν άνθρωπο για μερικές νύχτες σεξ. Γιατί θα τον χάσεις αν η ιστορία σας δεν είναι χολυγουντιανή. Ίσως όχι για πάντα, άλλο όσο ο ένας από τους δύο έχει αισθήματα η επικοινωνία δε θα είναι εύκολη. 

Γι' αυτό πριν ξεκινήσεις να κάνεις sex με έναν friend απολαμβάνοντας τα benefits, σκέψου μήπως αυτό που ζητάς είναι love with bonus feature. Υπάρχει ένα μεγάλο κενό ενδιάμεσα στο οποίο μπορεί και να σκοντάψεις…

Κρύο... Καιρός για δύο;

Ο Οκτώβρης μοιάζει με το Μάιο. Εντάξει ίσως ο φετινός να μην έχει ψύχρα και βροχές ως συνήθως, αλλά όπου να ναι θα έρθουν κι αυτές. Απλά το Μάιο ψάχνεις να βγάλεις από πάνω σου ό,τι σε πιέζει, είτε αυτό είναι ρούχο είτε είναι σχέση, ενώ τον Οκτώβρη αρχίζεις να ψάχνεις τη ζακέτα σου και μια αγκαλιά για τα κρύα βράδια που θα έρθουν. Κάνω κάπου λάθος;

Με το που πιάσει λίγο κρύο κι αρχίσουν να πέφτουν οι πρώτες ψιχάλες κι ακόμα χειρότερα αν είναι και Κυριακή, αμέσως να σε πιάσει κατάθλιψη. Και τότε αρχίζεις να σκέφτεσαι ότι είναι άδικο να είσαι μόνη αφού είσαι έτοιμη να δώσεις τα πάντα σε μια σχέση. Είσαι όμως; Ή μήπως λες ότι είσαι, έχοντας χτίσει ένα ιδανικό σενάριο στο μυαλό σου στηριζόμενη στο εγώ σου; 

Αν και πάλι βιάζεσαι να απαντήσεις όχι, άσε με να σου αναλύσω λίγο το σκεπτικό σου."Είμαι κορίτσι για σχέση" λες και το υποστηρίζεις. Μήπως όμως η σχέση που έχεις στο μυαλό σου είναι απλά φανταστική; Σκέφτεσαι εσένα κι εκείνον αγκαλιά, να περνάτε ώρες μαζί, ρομαντικά δείπνα, ταξίδια σε εξωτικά μέρη, να σε φροντίζει, να σε προσέχει και να σε αγαπάει. Βρες το λάθος. Που είναι το εμείς; 

Μήπως σε αυτή τη σχέση είσαι μόνο εσύ και οι δικές σου ανάγκες; Ο άντρας που έχεις στο μυαλό σου είναι ονειρικός και όχι πραγματικός. Μπορεί εσύ να θέλεις να σου ανοίγει την πόρτα του αυτοκινήτου κι εκείνος που θα βρεθεί δίπλα σου να μην οδηγεί καν. Και μπορεί να είναι ο δικός σου φανταστικός κόσμος αυτός και να είναι τέλειος, όσο όμως ψάχνεις κάποιον να τον στριμώξεις σε αυτόν, τόσο εκείνος θα φεύγει μακριά σου φοβούμενος μη σου ραγίσει το γυάλινο σκηνικό που έχεις φτιάξει. Σε μια σχέση χτίζουν και οι δύο αλλιώς θα κάναμε σχέση με τον εαυτό μας. 

Κι από την άλλη, όταν θέλεις κάτι πολύ, αρχίζουν και σε κατακλύζουν ερωτηματικά: Γιατί καμία σχέση μου μέχρι τώρα δε λειτούργησε; Πότε θα βρεις τον άντρα που θα μπορέσεις μαζί του να αράξεις; Αυτόν που θα αισθάνεσαι καλά μαζί του; Όλα αυτά λοιπόν κάνουν μπαμ στους άντρες που γνωρίζεις. Η απόγνωση φαίνεται στο μάτι σου και πλημμυρίζει το χώρο γιατί πολύ απλά σταματάς να είσαι ο εαυτός και μετατρέπεσαι σε μια γκόμενα που ψάχνεται συνεχώς. Κι όταν λένε ότι τα καλύτερα έρχονται από εκεί που δεν το περιμένεις, κάτι ξέρουν. Μήπως λοιπόν ήρθε η ώρα να χαλαρώσεις;

Και είναι κι εκείνο το αγόρι που τρελαίνεται όταν σε βλέπει. Χαμογελάει μόλις αντιληφθεί την παρουσία σου στο χώρο κι εσύ δεν το βλέπεις γιατί έχεις κολλήσει με εκείνον τον τύπο που ό,τι και να κάνεις σε έχει φτυσμένη. Πως λοιπόν θα έρθει κάτι καινούριο αν δεν ανοίξεις τα μάτια σου κοιτώντας μπροστά;

Ξέρω από μέσα σου τώρα θα λες τι μας λέει η τύπισσα που έχει να κάνει σχέση μισό αιώνα. Ίσως γι' αυτό να ξέρω κάτι παραπάνω. Τι νομίζεις ότι εγώ δεν κάνω τα ίδια; Απλά το φιλοσόφησα το θέμα και καταστάλαξα πως τελικά δεν είναι και τόσο άσχημο να κάθεσαι μόνη διαβάζοντας ένα βιβλίο ακούγοντας έξω τη βροχή να πέφτει. Κι ας είναι και Κυριακή. Όταν θα είμαι έτοιμη αυτός που περιμένω θα έρθει και δε θα έχει σημασία αν είναι χειμώνας ή καλοκαίρι, άνοιξη η φθινόπωρο. Θα έρθει και θα με κάνει να ξεχάσω το όνομά μου και δε συμβιβάζομαι με τίποτα λιγότερο.

Είναι στιγμές που το μόνο που θέλεις είναι απλά... Sex

Σου έχει τύχει ποτέ να νιώσεις μια ακατανίκητη έλξη για ένα σουφλέ σοκολάτας όπου θα ξεχειλίζει από λαχταριστό σιρόπι και συνοδεύεται από μια μπάλα φρέσκου παγωτού; Εγώ πάντως έχω ξυπνήσει κάθιδρη αποζητώντας απεγνωσμένα το γλυκό των ονείρων μου. Το ίδιο συμβαίνει και με το sex. Μόνο που αν βγεις βραδιάτικα για να αγοράσεις ένα σουφλέ κανείς δε θα σε κατηγορίσει, ενώ αν βγεις στολιστείς και βγεις για βρεις sex, άνετα σε κατηγορούν για desperate... Κι όμως, τόσο η ανάγκη για γλυκό όσο και για sex, είναι εξίσου φυσιολογικές.

Είμαι 30 χρονών εργένισσα και παρόλο που είχα τρεις μακροχρόνιες σχέσεις στη ζωή μου υπήρξαν και μεγάλα διαστήματα που ήμουν μόνη. Όταν ερωτεύομαι είμαι πλήρως μονογαμική και επίσης έχω κάνει και μεγάλα διαστήματα αποχής από το sex. Όμως, είμαι άνθρωπος κι έχω ανάγκες και μία από αυτές είναι να εκτονωθώ και να ικανοποιηθώ. Δηλαδή τι; Αν μείνω μόνη μου πέντε χρόνια θα πρέπει να πάρω τα βουνά και να τρέχω φωνάζοντας (λένε ότι είναι ένα από τα συμπτώματα έλειψης sex); 

Κι όπως οι άντρες βγαίνουν και βρίσκουν κάποια που απλώς τους αρέσει και περνάνε τη νύχτα μαζί της γιατί εμείς να μη μπορούμε να το κάνουμε χωρίς να κατακριθούμε; Ναι, μπορεί να θέλουμε να κάνουμε sex με κάποιον που απλώς μας αρέσει χωρίς να νιώθουμε έρωτα. Ο έρωτας είναι σπάνιος γι' αυτό είναι και υπερκιτιμημένος. Δηλαδή αν ο έρωτας αργήσει μερικά χρόνια εμείς θα πρέπει να παραμένουμε αγάμητες; Και ποιος είπε ότι μόνο οι άντρες κάνουν sex για το sex και οι γυναίκες για τον έρωτα; Ναι, είμαστε πιο συναισθηματικές, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι θα αφήσουμε και τις ορμόνες μας να χτυπήσουν ταβάνι για να λέει ο κόσμος "τελείως αγάμητη αυτή η γκόμενα". 

Και μπορεί να έχεις ένα φίλο μόνο για sex χωρίς να πρέπει να δώσεις λογαριασμό σε κανέναν για το τι είναι αυτό που σας συνδέει. Ανταλλαγή υγρών, εμπειριών και μερικές φορές και λίγη κουβεντούλα κάνουμε. Γιατί να πρέπει να βάλεις τίτλο σε μια σχέση που το μόνο που σας συνδέει είναι είναι λίγο παραπάνω χυμένος ιδρώτας; 

Αλλά φυσικά, σε αυτή τη ζωή, μόνο οι άντρες έχουν το δικαίωμα να καυχιούνται για τη σεξουαλική τους ζωή χωρίς τον κίνδυνο εξοστρακισμού από την κοινωνία. Οι γυναίκες δυστυχώς θα πρέπει ό,τι κάνουν να το κάνουν κρυφά και χωρίς πολλά πολλά. Άτιμη κοινωνία... Με έκανες να δουλεύω, να είμαι ανεξάρτητη, να φροντίζω μόνη μου τον εαυτό μου, αλλά τη σεξουαλική μου απελευθέρωση ακόμα αρνείσαι να μου τη δώσεις χωρίς να με κατακρίνεις. Και μετά μιλάμε για ισότητα. Να χαρώ εγώ ισότητα όπου ο άντρας τιτλοφορείται ως Δον Ζουάν και η γυναίκα ως Π...

Κι αφού λοιπόν μπορείς να απολαύσεις ένα υπέροχο σουφλέ σοκολάτας γιατί να μη μπορείς να απολαύσεις και την άλλη μεγάλη απόλαυση που είναι το sex; Εξάλλου η μόνη διαφορά τους είναι ότι το ένα παχαίνει και το άλλο αδυνατίζει. 

Το sex είναι ένα σπορ για δύο το οποίο περνάει σε άλλη διάσταση όταν το ζευγάρι αυτό ερωτευτεί. Έτσι κι αλλιώς αυτός που ερωτεύτηκα περισσότερο ήταν το καλύτερό μου sex. Εκείνος πάλι δεν ξέρω γιατί με ερωτεύτηκε... Ίσως κάποια στιγμή θυμηθώ να τον ρωτήσω. 

Τελικά είμαστε εγωιστές. Θέλω να μείνω κι άλλο εδώ.

Ο τίτλος αντιπροσωπεύει μερικές από τις τελευταίες λέξεις ενός παιδιού που δεν θα ξαναγράψει ποτέ...

Έχω μάθει όταν πονάω να αυτοσαρκάζομαι. Τότε ο πόνος εξασθενεί κι εγώ συνεχίζω με χαμόγελο. Όταν όμως η μόνη πραγματικότητα που ζεις είναι ο πόνος τότε αυτό που περιμένεις, είναι ένα χαμόγελο για να σε κάνει να πιστέψεις και πάλι ότι υπάρχει ζωή… Κι όμως υπάρχουν πολλοί που αυτοσαρκάζονται, χαμογελούν κι ελπίζουν ακόμα κι όταν οι ελπίδες δεν είναι με το μέρος τους...

#TolisLovedMaria. Αυτό είναι το hashtag που σήμερα με έκανε να δακρύσω και να  βγει για λίγο το μυαλό μου από το ροζ συννεφάκι που ζει…

Ο Αποστόλης (@moloch82) ήταν ένα παιδί στην ηλικία μου που πλέον δε ζει. Πέθανε νικημένος από τον καρκίνο. Δεν τον γνώρισα ποτέ προσωπικά και ούτε θα τον γνωρίσω ποτέ. Διάβαζα καθημερινά όμως για τον πόνο που του προκαλούσε η σκληρή αυτή νόσος. Έλεγε ότι πονάει κι ότι αυτός ο πόνος δεν αντέχεται. Βαθμολογούσε τον πόνο του από 8/10 και πάνω και θεωρούσε τη μορφίνη καλύτερή του φίλη. Δεν είχε πολλές ελπίδες ότι θα ζήσει, αγαπούσε όμως με όλη του την ψυχή τη Μαρία και ήθελε η αγαπημένη του να το θυμάται αυτό για πάντα… Και στο διαδίκτυο, επειδή ακριβώς όλα είναι γραπτά, μένουν για πάντα.

Το hashtag #TolisLovedMaria είναι αυτό που σήμερα επικράτησε στο αγαπημένο μου timeline και μου προξένησε συγκίνηση και σκέψεις. Σκέψεις που μπορεί αύριο να μην είναι τόσο έντονες, αλλά που σήμερα με ταρακούνησαν πολύ. Γιατί δεν έχω χειρότερο φόβο από το να ακούω τη λέξη καρκίνος…

Κι έτσι μου δημιουργήθηκαν αυτόματα οι εξής αυτοκατηγορίες. Την ώρα που ένας συνομίλικός μου πάλευε να κρατηθεί στη ζωή, εγώ κατέστρεφα το σώμα μου με ξενύχτια, αλκοόλ, τσιγάρα και καταχρήσεις. Όσο εκείνος πονούσε και ανησυχούσε για τον πόνο που θα προκαλούσε ο χαμός του σε δικούς του ανθρώπους, εγώ οδηγούσα μεθυσμένη χωρίς να ξέρω με σιγουριά ότι θα φτάσω σπίτι. Όσο εκείνος έκλαιγε για την κοπέλα του και προσπαθούσε να βρει τρόπους για να της δείξει ότι θα την αγαπάει για πάντα, εγώ αναλωνόμουν σε ευφήμερα φλερτ και έρωτες δίχως αύριο. Όσο εκείνος δεν ήξερε αν την επόμενη μέρα θα είναι ζωντανός εγώ αδιαφορούσα για ό,τι ήδη έχω… Και δεν του απάντησα ποτέ γιατί δεν ήξερα τι να πω... Ήταν πολύς ο πόνος του για να μπορέσω να τον βάλω στη ζωή μου... Πάντα όμως χαμογελούσε και αστειευόταν...

Ίσως να είμαι λίγο υπερβολική, αλλά ο καρκίνος χτυπάει αλύπητα και δεν κάνει διακρίσεις. Κι ενώ από τη μία σκέφτεσαι πως μπορεί να κάνεις την καλύτερη ζωή και να μη σε ρωτήσει αν θα έρθει, από την άλλη μερικές φορές προκαλούμε λίγο παραπάνω τα πράγματα κάνοντας οι ίδιοι κακό στον εαυτό μας.

Το hastag #TolisLovedMaria θα μείνει για πάντα στο διαδίκτυο για να μας θυμίζει ότι κανένας πόνος δεν είναι ικανός να μας κάνει να σταματήσουμε να αγαπάμε. Έτσι ήθελε ο Αποστόλης να παραμείνει ζωντανή για πάντα η αγάπη του για τη Μαρία και να γίνει όσο πιο διάσημη γίνεται. Και τα κατάφερε... Και τώρα από κάπου θα χαμογελάει χωρίς να πονάει πια... Ας μάθουμε λοιπόν κι εμείς να αγαπάμε λίγο περισσότερο τον εαυτό μας και τότε ίσως μάθουμε να αγαπάμε και τους άλλους. 

Η προτελευταία φράση που έγραψε ο Τόλης, στις 15 Σεπτέμβρη, ήταν "Καληνύχτα σας! Να χαμογελάτε!".

O Αποστόλης έγραφε… Κρατούσε το δικό του ημερολόγιο στο προσωπικό blog του. Αυτές είναι μερικές από τις τελευταίες του σκέψεις...

Σκέψεις

Φυσικά και σκέφτομαι το θάνατο. Τυπικά τουλάχιστον οι πιθανότητες επιβίωσης στον αγώνα μου είναι σημαντικά εναντίον μου. Σε στιγμές φιλοσοφίας όμως καταλαβαίνω το εξής: είμαστε όντα περίεργα αγαπητέ. Ο θάνατος μου θα έρθει -μάλλον- είτε στον ύπνο μου, είτε σε κάποιο κώμα, είτε με κάποια ανακοπή, στα πλαίσια του καρκίνου. Μάλλον. Υπάρχουν ελπίδες να σκάσω από το φαγητό νωρίτερα. Μετά το θάνατό μου όμως για μένα μαύρο. Ένας βαθύς ασυνείδητος ύπνος. Μετά τίποτα. Ούτε ανησυχία, ούτε σκέψεις, ούτε πόνος, ούτε φόβος, ούτε αγάπη, ούτε έρωτας, ούτε γέλιο, ούτε κλάμα. Τίποτα. Τότε τι φοβόμαστε; Τι μας νοιάζει το μετά αν δεν θα είμαστε εκεί για να το αντιληφθούμε; Καταλήγω ότι απλώς κάποιους τους αγαπάμε πιο πολύ από εμάς. Φοβάμαι περισσότερο πια για το τι θα απογίνουν οι άλλοι, κάποιοι περισσότερο από άλλους. Για τον πόνο που θα τους προξενήσω, το ότι δεν θα μπορώ να κάνω τίποτα για να το πάρω πίσω. Δεν είμαστε τόσο εγωιστικά όντα τελικά. Υπάρχει και η άλλη βέβαια όψη, άκρως εγωιστική. Γιατί να συνεχίζει η ζωή να "ζείται" -παθητική κι ας μην υπάρχει- αν δεν είμαι εγώ στον κόσμο. Τι μέρες, νύχτες, χαμόγελα, στιγμές με πλεγμένα χέρια, παιχνίδια στην κουζίνα, αδιάφορους καυγάδες, βόλτες στην καλοκαιρινή Αθήνα, ταινίες, βιβλία, μουσικές θα χάσω. 

Γράφοντας το παραπάνω, βούρκωσα στις δύο τελευταίες σειρές. Τελικά είμαστε εγωιστές. Θέλω να μείνω κι άλλο εδώ.

http://docamiok.blogspot.gr/

Apostolos Gk ‏@moloch82

Γαμω τον καρκινο τον ξεκωλιαρη που κανει ενα βουνο 125 κιλων να κλαιει απο τον πονο.

Ο έρωτας στα χρόνια της κρίσης

Λένε πως οι σχέσεις στις μέρες μας είναι δύσκολες. Δε διαφωνώ, αλλά πως να μην είναι όταν έχεις να αντιμετωπίσεις ανασφάλεια στα επαγγελματικά σου, κρίση στο πορτοφόλι σου και μια αβεβαιότητα για το τι σου ξημερώνει;

Μεγαλώσαμε με ελληνικές ταινίες που ο έρωτας ήταν ικανός να επιβιώσει μέσα σε συνθήκες  φτώχιας. Το παιδί του λαού θα δούλευε για να μη λείψει τίποτα στην αγαπημένη του. Θα έπιανε το πυλοφόρι και το μυστρί κι αμέσως η καλή του έπεφτε στην αγκαλιά του και φορώντας την ποδιά θα ζούσαν ευτυχισμένοι. Τώρα όμως δουλεύουμε κι αυτά που βγάζουμε δε φτάνουν ούτε για εμάς. Και μπορεί ο έρωτας να είναι δωρεάν, οι σχέσεις όμως κοστίζουν.

Ένα ρομαντικό τριήμερο στη Βενετία, ένα δείπνο σε ένα ακριβό εστιατόριο, τα ρούχα που θέλεις να αγοράσεις για να μην έχει μάτια για άλλον/άλλη κι όλα τα συναφή, αν τα βάλεις κάτω με το βασικό μισθό ή τον περικομμένο από τα νέα μέτρα, μαζί με το ενοίκιο, τη ΔΕΗ και όλα τα πάγεια έξοδα, θα δεις ότι δε βγαίνει.

Και είναι κι εκείνα τα έρμα τα αγοράκια που τους έχουν μάθει πως ο άντρας είναι ο κουβαλητής και δεν ξέρουν πως να το διαχειριστούν. Γιατί πως να το κάνουμε, όταν ο άντρας δε μπορεί να προσφέρει αυτά που θέλει στη γυναίκα με την οποία είναι ερωτευμένος, κλείνεται στο καβούκι του. Αν προσθέσεις και το άγχος του για τις περικοπές προσωπικού, τους νέους φόρους και όλα αυτά που ακούγονται καθημερινά, άστα να πάνε. 

Κι ας είμαστε κι εμείς εκεί έξω και ζούμε την ίδια πραγματικότητα. Το ίδιο συμβαίνει και με μας, όταν μειώνεται ο μισθός μας, κόβουμε όλα αυτά που μας κάνουν να νιώθουν όμορφες. Όταν έχεις ελαττώσει το κομμωτήριο στη μία φορά το μήνα, όταν σκέφτεσαι να κάνεις μανικιούρ-πεντικιούρ, όταν επενδύεις σε πιο φθηνές σειρές καλλυντικών κι όταν τα μόνα ψώνια σου είναι κανένα φόρεμα από το ZARA και αν, άντε μετά να το παίξεις γκόμενα. 

Κι από την άλλη, όταν τα χρήματα σου φτάνουν μόνο για τα βασικά, πως θα βγεις εκεί έξω για να τον/την γνωρίσεις; Κι ακόμα κι αν ο έρωτας περάσει από μπροστά σου, με τόσα προβλήματα που έχεις στο κεφάλι σου, όντας σκεπτικός και συννεφιασμένος, πόσο γοητευτικός μπορεί να είσαι για να του αποσπάσεις την προσοχή;

Σας μαύρισα την ψυχή ε; Το ξέρω, αλλά δυστυχώς αυτή είναι η νέα πραγματικότητα που καλούμαστε να ζήσουμε και απ' ότι φαίνεται θα γίνει και δυσκολότερη. Γιατί μπορεί να λένε ότι η φτώχεια θέλει καλοπέραση, μπορεί όμως να την έχει;

Κι αν επιμένεις ότι ο έρωτας μπορεί να είναι τόσο δυνατός ώστε να επιβιώσει μέσα από οποιαδήποτε κατάσταση, σου εύχομαι να τον βρεις. Είναι όμως;

Υ.Γ.: Δε χρησιμοποιώ την κρίση για να δικαιολογήσω το ευφήμερο sex. Τα στατιστικά εξάλλου μιλάνε από μόνα τους, τη στιγμή που ο μέσος Έλληνας που έκανε sex 2 φορές την εβδομάδα το 2008, έχει μειωθεί κατά 62%. Εντάξει τώρα;

No strings attached!

Έλα τώρα... Σταμάτα να το αρνείσαι και παραδέξου το. Το καλοκαίρι, το ούζο και το sex, θέλουν ποικιλία...


Τις προάλλες κοιτούσα τα μαγιό μου και με χαρά ανακάλυψα, πως πλέον μπορώ να φοράω όλα εκείνα τα brazilian που εσύ μισούσες. Δεν ξέρω τι κόλλημα είχες φάει και ήθελες να είμαι η μοναδική στην παραλία που κυκλοφορεί με βράκα μαγιό, αλλά πλέον δε με νοιάζει γιατί κυκλοφορώ όπως θέλω εγώ και δεν έχω να δώσω λόγο σε κανέναν.


Και ναι, καλά τα Κουφονήσια δε λέω και η πανσέληνος στη Φολέγανδρο επίσης, αλλά τι να κάνουμε που θέλω τη Μύκονό μου και το ξημέρωμα στο Cavo, να χορεύω στους ρυθμούς της μουσικής που ΕΓΩ λατρεύω. Και το ξέρω πως κάποια πράγματα είναι για συγκεκριμένες ηλικίες αλλά πως να το κάνουμε... Εγώ θέλω να ζω μερικές στιγμές όπως ακριβώς τις ζούσα δέκα χρόνια πριν. Και δεν είναι παλιμπαιδισμός. Είναι ο δικός μου τρόπος ζωής που μπορώ να τον έχω και πάλι.


Θα πίνω, θα καπνίζω και θα βγαίνω όσο θέλω. Δε χρειάζεται να συμβιβάζομαι ούτε για το μπαρ που θα επιλέξω, ούτε να σκέφτομαι αν θα πιω μερικά σφηνάκια παραπάνω και τσαντιστείς που θα την ακούσω, ούτε θα πηγαίνω με το ζόρι σπίτι επειδή εσύ βαρέθηκες και θέλεις να κοιμηθείς. Γιατί πολύ απλά χορεύω στους δικούς μου ρυθμούς χωρίς να πιέζω κανέναν να τους ακολουθήσει ή να τους αλλάζω για χατίρι κάποιου άλλου.


Επίσης, δε χρειάζεται να κάνω πολύωρο meeting για να αποφασίσω που θα πάω διακοπές. Πετάω τα ρούχα στη βαλίτσα και πάω όπου με πάει. Ούτε χρειάζεται να κάνω παρέα μόνο με ζευγάρια και sex με ένα άτομο. Γιατί όπως και να το κάνεις, αν πας για ούζο στη παραλία και σου φέρουν μια πιατέλα με πατάτες τηγανητές, δε θα ξενερώσεις; Ή αν ανοίξεις τη ντουλάπα σου και βρεις μόνο ένα ζευγάρι παπούτσια δε θα φρικάρεις; Α να, γεια σου! Είπαμε, το καλοκαίρι, το ούζο και το sex θέλουν ποικιλία.


Γιατί λοιπόν να μην εκμεταλλευτείες την υπερπροσφορά της εποχής και να μην εμπλουτίσεις τις εμπειρίες και τις γνώσεις σου στον σεξουαλικό τομέα; Αν έτρωγες κάθε μέρα κρέας, δε θα ζητούσες και λίγο ψαράκι; Φάτο λοιπόν τώρα που μπορείς και είναι και σε αφθονία. Άσε που δεν έχεις και κανέναν να σε περιμένει σπίτι με το ρολόι στο χέρι για να σε ρωτήσει που ήσουν και τι έκανες μέχρι τέτοια ώρα.


Και για να εξηγούμαστε. Δε δηλώνω αμετανόητη single ούτε έχω σκοπό να μείνω μόνη μέχρι τα βαθιά γεράματα, παρέα με πέντε γάτες και δυο σκυλιά. Απλά όσο είμαι μόνη μου θα το απολαύσω. Ίσως του χρόνου να παίζω στην αντίπαλη ομάδα. Από εκεί και πέρα εξαρτάται κι από σένα αν μπορείς να γίνεις αυτή η μία αγάπη για το καλοκαίρι...

Καλοκαίρι είναι...

Ζούμε στην ομορφότερη χώρα του κόσμου. Έχουμε ήλιο όλο το χρόνο, πανέμορφες παραλίες, απίστευτα νησιά και είμαστε θεότρελοι. Το καλοκαίρι μας είναι το καλύτερο στον κόσμο. Έχουμε Greek lovers και Ελληνίδες σαν τα κρύα τα νερά και ήρθε η ώρα να σταματήσουμε να γκρινιάζουμε για όλα όσα δεν έχουμε. Εντάξει, μπορεί να τα χρήματά μας να έχουν μειωθεί κατά πολύ, αλλά δε θα πεθάνουμε κιόλας. Γιατί αν δεν απολαύσουμε το καλοκαίρι πως θα την παλέψουμε το χειμώνα που έρχεται;

Καλοκαίρι λοιπόν είναι...

Να ταξιδεύει το μυαλό σου σε μέρη μαγικά κι ονειρεμένα...

Μπάνιο στη θάλασσα μέχρι ο ήλιος να δύσει...

Τα φιλιά με το αλάτι στα χείλη...

Τα ηλιοκαμμένα κορμιά και οι κόκκινες μύτες...

Ο ήχος από το μπαλάκι που χτυπάει τη ρακέτα...

Να χορεύεις ξυπόλητος Bob Marley σε κάποιο beach bar...

Μεθυστικά cocktails που αφήνουν τη γεύση της ζάχαρης στον ουρανίσκο...

Το ηλιοβασίλεμα που χρωματίζει με το δικό του μοναδικό τρόπο τον ουρανό...

Η γεύση της βανίλιας στο κουταλάκι με παγωμένο νερό...

Η μυρωδιά του φρεσκοκομένου καρπουζιού...

Το γεμάτο αντηλιακό περιοδικό που ξεφυλίζεις στην παραλία...

Η μουσική που ακούς στο κατάστρωμα του πλοίου της γραμμής...

Τα μουσκεμένα από ιδρώτα και πάθος σεντόνια...

Τα μεθυσμένα βράδια γεμάτα έρωτα και υποσχέσεις που δε θα κρατήσεις...

Οι καλοκαιρινοί έρωτες που θα σβήσουν με με τις πρώτες σταγόνες βροχής...

Το ξημέρωμα που σε βρίσκει να πηγαίνεις σπίτι μεθυσμένος και ξυπόλητος...

Να μην ξέρεις τι μέρα και τι ώρα είναι...

Καλοκαίρι είναι και ζήσε το... Μην το αφήσεις να περάσει έτσι...

Εγώ κι εαυτός μου...

Κι όμως έρχεται εκείνη η μέρα που όλα στο μυαλό σου ξεκαθαρίζουν. Τίποτα δε μοιάζει αβέβαιο και τίποτα δε σε τρομάζει. Γιατί πολύ απλά τα έχεις ζήσει όλα, τα έχεις νιώσει όλα και δεν έχεις τίποτα άγνωστο να φοβηθείς. Όλα πλέον διαγράφονται καθαρά. Το παρελθόν είναι πίσω σου και το μέλλον πια δε σε αγχώνει. Κι αυτή είναι η καλύτερη περίοδος της ζωής σου.

Όταν για αρκετό καιρό η μόνη σχέση που έχεις είναι αυτή με τον εαυτό σου, σε πιάνουν οι φοβίες και οι ανασφάλειες. Είναι επειδή δε σου κάθονται οι γνωριμίες, είναι η μοναξιά που πολλές φορές δεν είναι καλή παρέα, είναι το παράπονο που σε πιάνει γιατί αρχίζεις να σκέφτεσαι τα αρνητικά σου, είναι επειδή οι σχέσεις σου δεν είχαν καλή κατάληξη κι επειδή έχεις πληγωθεί. Όταν όμως όλα αυτά περνάνε, ξαφνικά γίνονται παρελθόν και το παρόν δε μοιάζει και τόσο αβέβαιο. Και τότε δε σου κακοφαίνεται και τόσο πολύ που μεγαλώνεις γιατί πολύ απλά ο χρόνος που πέρασε, σου έφερε εμπειρίες και σε έκανε να δεις πιο πολύ μέσα σου και να καταλάβεις, ότι πάνω απ' όλα σημασία έχει ο εαυτός σου. Γιατί με τον εαυτό σου έχεις τη μεγαλύτερη σχέση που είχες ποτέ. 

Και τότε ο πλανήτης των σχέσεων σταματάει να σε ενδιαφέρει. Δεν εκπλήσσεσαι πλέον που αυτό το κάτι που περιμένεις δεν έρχεται γιατί απλά δεν το περιμένεις πια. Έχεις ξεπεράσει το στάδιο της μοιρολατρίας όπου στο πρόσωπο του πρώην σου έβλεπες τον τέλειο και δε σε νοιάζει αν κάποιος σε θέλει μόνο για sex. Αυτό που θέλεις είναι να περνάς καλά και να αφιερώνεις χρόνο σε πράγματα που σε κάνουν χαρούμενη. Τελικά το να ζεις με τον εαυτό σου δεν είναι και τόσο άσχημο. 

Κι όταν εσύ κι ο εαυτός σου περνάτε καλά, η προοπτική μιας σχέσης δεν είναι το πρώτο πλάνο στον ορίζοντα. Σταματάς να ενθουσιάζεσαι και να τρελαίνεσαι και χαλαρώνεις. Είσαι πια ο εαυτός σου στα ραντεβού και δεν υποκρίνεσαι με σκοπό να εντυπωσιάσεις. Και το καλύτερο είναι ότι σταματάς να διεκδικείς γιατί δε σε ενδιαφέρει. Αν καλέ μου σου αρέσω και γουστάρεις έλα να με διεκδικήσεις εσύ. Εγώ δεν περιμένω πια τίποτα, δεν ελπίζω τίποτα, είμαι ελεύθερη, όπως έλεγε ο αγαπημένος μου Καζατζάκης χρόνια πριν και τελικά ήταν τόσο πολύ μπροστά. 

Και ναι, υπάρχουν και στιγμές μοναξιάς που θέλεις τόσο πολύ μια συντροφιά, αλλά η συμφιλίωση με τον εαυτό σου υπερισχύει και νιώθεις και πάλι ολόκληρος. Γιατί ίσως εσύ να μη χρειάζεσαι άλλο μισό να λειτουργήσεις. Και δε λέω ότι μια σχέση δεν υπάρχει πουθενά σαν πλάνο στο μυαλό μου, αλλά δε θα κάτσω να σκάσω κι αν δεν έρθει. Στην τελική τα καλύτερα έρχονται από εκεί που δεν το περιμένεις γιατί να χαλάς το χρόνο σου στην αναμονή; 

Ατάκες που απαγορεύεται να πεις μετά από one night stand

To savoir vibre του one night stand το έχουμε πει παλαιότερα. Για να είσαι όμως εντελώς καλυμένος διάβασε προσεκτικά τι δεν πρέπει ποτέ να ξεστομίσεις μετά από μια νύχτα παθιασμένου sex.


Καλά περάσαμε αλλά τώρα στο σπίτι με περιμένουν τα παιδιά η γυναίκα και πρέπει να φύγω. Αν κάποια στιγμή νιώσεις μοναξιά πάρε τηλέφωνο. Μα τώρα καλά πιστεύεις ότι θα γλυτώσεις το φτύσιμο λέγοντας τέτοιο πράγμα. Εγώ είμαι σίγουρη πως όχι.


Και δε σου το 'χα! Μπράβο σου ήσουν πραγματικά εξαιρετική. Να τα ξαναπούμε.Ώπα ρε sex machine που δίνεις τα εύσημα. Ποιος νομίζεις ότι είσαι τελικά;


Δε μπορώ να πάρω μαζί σου πρωινό. Σε λίγες ώρες πετάω για Αυστραλία και θα γυρίσω σε τρία χρόνια.
Σε χτύπησε και σένα η οικομική κρίση και φεύγεις για μετανάστης και είπες να μην αφήσεις να πάει το τελευταίο σου βράδυ στην πατρίδα ανεκμετάλευτο; Σε καταλαβαίνω...


Κοίτα να δεις πως μπορείς να την πατήσεις. Τελικά δεν είσαι τόσο καλή όσο περίμενα.Ναι γιατί εσύ όπως ξαναείπαμε έχεις διδακτορικό στο άθλημα και σου κακόπεσε. Γι΄αυτό έδειξες και τον ανάλογο σεβασμό. Επειδή είναι του κατηχητικού.


Και η φίλη σου καλή ήταν τώρα που στο σκέφτομαι. Γιατί δεν την παίρνεις ένα τηλέφωνο να κάνουμε ένα τρίο;Γιατί εσένα περίμενε μια ζωή για να κάνει τρίο με τη φίλη της. Μαζέψου λέμε.


Από αυτή τη γωνία δε μας παίρνει καλά η κάμερα και θέλω καλές λήψεις. Βλέπουμε όλα τα one night stand μας με τους φίλους μου.Τώρα πες μου μετά από μια τέτοια ατάκα πόσες πιθανότητες έχεις να φύγεις χωρίς σπασμένο κεφάλι;


Να σου πω ένα μυστικό; Θέλεις λίγη εξάσκηση στο στοματικό. Μήπως να προσπαθήσεις με καμιά μπανάνα;Αφού ακόμα έχεις ολόκληρο το όργανό σου και στη θέση του, είσαι πολύ τυχερός.


Να αφήσω τα χρήματα στο κομοδίνο ή προτιμάς στο τραπεζάκι του σαλονιού;Η δουλειά δεν είναι ντροπή, αλλά εσύ με λίγη τύχη ίσως φύγεις ζωντανός από τα χέρια της.


Καλά ήταν αλλά πρέπει να φάμε κιόλας. Δε σηκώνεσαι να φτιάξεις κανένα πρωινό να φάμε.Το πιθανότερο είναι να φας κανένα τηγάνι στο κεφάλι. Μήπως ξαφνικά χόρτασες;

Ο καλός εραστής από το χαρακτήρα φαίνεται...

Στην ηλικία των 20 επιτρέπεται να κάνεις έχεις στο ιστορικό σου μερικούς κακούς εραστές. Μετά τα 30 όμως δε δικαιολογείται σε καμία περίπτωση. Τι στο καλό κουβαλάς τόσα χρόνια εμπειρίας στο φλερτ στην πλάτη σου; Κι αν δε μπορείς να ξεχωρίσεις τους καλούς από τους κακούς εραστές κοίτα να δεις πως θα τους εντοπίσεις ευκολότερα...

Το μεγαλειώδες sex δεν είναι αυτό που το κάνεις μια φορά με τον άλλον, λες καλά ήταν και πάει μας τελειώσε. Το μεγαλειώδες sex είναι αυτό που σου χαρίζει εκρηκτικούς οργασμούς και θέλεις να το επαναλαμβάνεις ξανά και ξανά. Για να υπάρξει αυτού του είδους το sex πρέπει φυσικά να υπάρχει και χημεία. Όμως ένας καλός εραστής θα σε κάνει να περάσεις καλά όπως και να χει. Δεν είναι θέμα τεχνικής. Είναι θέμα εμπειρίας, αυτοπεποίθησης και αμοιβαίας ικανοποίησης. Αν λοιπόν το ραντεβού σου έχει τα παρακάτω χαρακτηριστικά μην το αφήσεις να ξεφύγει.

Είναι ευγενικός... 

Αν πάει στο μπαρ να σου πάρει ποτό, αν σου τραβήξει την καρέκλα για να κάτσεις, αν ρωτάει να μάθει πράγματα για σένα, αυτό σημαίνει ότι νοιάζεται για σένα. Κι αφού το κάνει εκτός κρεβατοκάμαρας τότε σίγουρα θα φροντίσει να περάσεις καλά κι εκεί. Γιατί τα σωστά αρσενικά δε σκέφτονται μόνο τον εαυτό τους. Θέλουν να απολαύσεις το sex εξίσου κι εσύ. Γι' αυτό βγάλε από το μυαλό σου ότι μόνο οι φλώροι φέρονται έτσι. Το να είσαι gentleman είναι σημάδι καλού εραστή επίσης.

Touch me...

Το άγγιγμα λέει πολλά. Όταν κάποιος ξέρει πως να σε αγγίζει και που, ειδικότερα όταν το άγγιγμα γίνεται εκτός κρεβατοκάμαρας να είσαι σίγουρη πως μπορεί να το κάνει με μεγάλη επιτυχία όλες τις στιγμές. Αυτοί που κυνηγούν μόνο το sex είναι συνήθως τσιγκούνηδες στην τρυφερότητα. Οι μεγάλοι εραστές όμως θέλουν να σε αγγίζουν συνέχεια. Τους αρέσει η επαφή και απολαμβάνουν την αίσθηση της αφής. Κι αν σε αγγίζει όταν δεν είναι ιδιαίτερες οι στιγμές σας, σκέψου τι έχει να γίνει όταν θα είσαστε οι δυο σας.

Όλα γύρω του γυρίζουν...

Ο εγωκεντρισμός να ξέρεις δεν είναι ποτέ καλό σημάδι. Αν λοιπόν έχεις δείγματα ότι το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι να σου πει πως ήταν η μέρα του χωρίς να ρωτήσει πως ήταν η δική σου, αν σε πηγαίνει μόνο στα δικά του μέρη, αν δεν ενδιαφέρεται για τις επιθυμίες σου και τα θέλω σου, τρέξε μακριά. Γιατί δεν πιστεύω να αυταπατάσαι ότι θα ενδιαφερθεί για το πως θα περάσεις καλά στο κρεβάτι; Ούτε κατά διάνοια. 

Δεν τρέχει από πίσω σου...

Άλλο κάποιος να σου δείχνει ενδιαφέρον κι άλλο να τρέχει από πίσω που σαν τον λιγούρη. Πιστεύω να καταλαβαίνεις τη διαφορά. Ο σωστός εραστής θα σου δείξει το ενδιαφέρον του, θα θέλει να είναι μαζί σου, αλλά δε θα σε πιέζει και δε θα δείχνει ότι ενδιαφέρεται για το σώμα σου περισσότερο απ' ότι για σένα την ίδια. Κι επίσης γνωρίζει ότι λίγη αναμονή δεν έβλαψε ποτέ κανέναν. Ίσα ίσα που μερικές φορές κάνει το sex πιο συγκλονιστικό...

Σε κάνει να αισθάνεσαι όμορφα...

Ο τρόπος που σε κοιτάει, ο τρόπος που σε αγγίζει, ο τρόπος που σου μιλάει είναι όλα αυτά που σε κάνουν να νιώθεις μοναδική. Το να μπορεί κάποιος να παίξει με το μυαλό σου σημαίνει αυτόματα ότι μπορεί να κάνει το σώμα σου να εκραγεί. Γιατί καλά τα ζωώδη ένστικτα και η σωματική επαφή, αλλά τα αληθινά πυροτεχνήματα έρχονται όταν η εγκεφαλική επαφή μπαίνει κι αυτή στο παιχνίδι. Είναι αυτό που λέμε ολοκληρωτική χημεία.  

Έχει αυτοπεποίθηση...

Προσοχή όμως. Όταν τα παραπάνω δεν συνδυάζονται με αυτοπεποίθηση, τότε το φιάσκο καραδοκεί. Είναι γιατί όταν κάποιος δεν έχει τα προσόντα να σου προσφέρει όλα αυτά που ζητάς στο κρεβάτι, τότε φροντίζει να βελτιώσει άλλα στοιχεία του χαρακτήρα του (όλα τα παραπάνω). Αν λοιπόν ο άντρας που έχεις βάλει στο μάτι διαθέτει τα χαρακτηριστικά που αναλύσαμε, αλλά δεν έχει αυτοπεποίθηση, τότε λυπάμαι αλλά μάλλον κάτι άλλο συμβαίνει. Και είμαι σίγουρη πως δε θέλεις να το μάθεις... Αν όμως είναι χαλαρός, σίγουρος για εαυτό του και συγχρόνως περιποιητικός και πάνω απ' όλα κύριος, συγχαρητήρια και καλά να περάσεις...!!!

Το κομμάτι είναι αφιερωμένο στους dream lovers της ζωής μας και ιδιαίτερα σε αυτούς που δεν έχουν έρθει ακόμα....

Φοβού τις καλοκαιρινές κακοτοπιές...

Κοίτα να δεις... Επειδή είναι καλοκαιράκι και το ρίχνουμε λίγο παραπάνω έξω και με τα ποτά και με τους έρωτες, καλό θα ήταν να επισημάνουμε μερικές κακοτοπιές για να έχεις το νου σου. Κατά τα άλλα κάνε ό,τι σε φωτίσει ο Θεός.

Τα τσιγάρα, τα ποτά και τα ξενύχτια...
Ναι, έχουν κλείσει τα καλύτερα τα σπίτια. Εγώ παρόλα αυτά δε θα σου πω ούτε να μην καπνίζεις, ούτε να μην πίνεις, ούτε να μην ξενυχτάς. Βγες, πιες και γύρνα το πρωί. Απλά όταν έχεις εντοπίσει το στόχο και θες να πας του δείξεις το ξημέρωμα από το δωμάτιό σου, καλό θα ήταν να μην έχεις πιει το Βόσπορο πιο πριν, αφού το πιο πιθανό είναι την επίμαχη στιγμή ίσως το εργαλείο σου να μην είναι και τόσο πρόθυμο όσο εσύ. Αυτή είναι η συνέπεια της υπερκατανάλωσης αλκοόλ βλέπεις για τους άντρες. Οι γυναίκες από την άλλη το πιο πιθανό είναι να μην τελειώσουν ποτέ. Και σεξ χωρίς οργασμό, μεταξύ μας, δεν έχει και πολύ νόημα. Κι επειδή το νησί είναι μικρό και η μαρμάγκα τρώει τα αγοράκια (οι γυναίκες έχουν το προνόμιο να προσποιούνται) δε θες να ξέρει όλη η παρέα της και στη συνέχεια όλη η παραλία ότι είσαι τζούφιος. Μικρά τα Κυκλαδονήσια βλέπεις και τα νέα ταξιδεύουν. Κι άντε να σε δω μετά πως θα ρίξεις άλλη γκόμενα. 

Καλοκαιρινοί έρωτες... Μεγάλη απάτη!
Μεταξύ κατεργαρέων ειλικρίνεια. Αφού ξέρουμε όλοι ότι οι καλοκαιρινοί έρωτες είναι μεγάλη απάτη γιατί να υποσχεθείς τον ουρανό με τα άστρα για ένα απλό sex; Μεγάλα παιδιά είμαστε όλοι κι όπως έχουμε ξαναπεί δε χρειάζεται καμία υπόννοια σχέσης για μια νύχτα καυτού sex. Γι' αυτό λοιπόν δες την αλλιώς κι ό,τι φας, ό,τι πιεις κι ό,τι αρπάξει... Γι' αυτό τις λέμε και αρπαχτές. Το πιάνεις, το αρπάζεις, το γεύεσαι και φεύγεις. Κάτι σαν το βρώμικο που παίρνεις από την Πλατεία Μαβίλη ένα πράγμα. Αφού ξέρεις εκ των προτέρων πως στην πόλη θα ξεφτύσουν όλα γιατί να το κουράσεις. Εξάλλου, όσο και τα αγοράκια άλλο τόσο και τα κοριτσάκια, θέλουν να περάσουν απλά καλά στις διακοπές τους. Γιατί να το κουράζουμε; Το "θα σε δω στην πόλη" λοιπόν, είναι εντελώς περιττό. Εξάλλου σε μια καθως πρέπει αρπαχτή πας απλά για να πηδήξεις, όχι να λογοδοθείς. Ή μήπως όχι; 

Ποτέ στον πόλεμο χωρίς όπλο!
Δεν πιστεύω μετά από όλα όσα έχεις ακούσει και ειδικότερα τώρα τελευταία, να σου περάσει έστω από το μυαλό να μη χρησιμοποιήσεις προφυλακτικό; Είπαμε να περάσουμε καλά, να απολαύσουμε τις χαρές του περιστασιακού sex, αλλά που ξέρεις τι κουβαλάει πάνω του ο άλλος; Ακόμα κι αν πρόκειται για σωσία του Johhny Depp ή της Eva Mendes μη διανοηθείς να κάνεις μακροβούτια χωρίς σκούφο. Αν σου λέγανε δηλαδή να κάνεις ελεύθερη πτώση χωρίς αλεξίπτωτο ακόμα κι αν η απόλαυση ήταν 100 φορές καλύτερη, θα το έκανες; Αν η απάντηση είναι όχι, τότε ξέρεις τι να κάνεις. 

Οι άντρες που πρέπει να αποφύγεις...

Το ξέρω γιατί το ζω... Όσο και να γνωρίζω τους τύπους των ανδρών που πρέπει να αποφύγω, το ξέρω εκ των προτέρων ότι με τον χειρότερο θα πάω να κολλήσω. Παρόλα αυτά, επειδή η επανάληψη είναι μήτηρ πάσης μαθήσεως, είπα να ασχοληθώ με τους άντρες που καλό θα ήταν να φεύγουμε τρέχοντας όταν τους συναντήσουμε στο διάβα μας.


Ο μαμάκιας
Δυστυχώς στη χώρα μας, οι άντρες αυτού του είδους είναι αρκετοί. Η μαμά τους φτιάχνει καλύτερο κοκκινιστό από σένα, σιδερώνει καλύτερα τα πουκάμισά τους και γενικά είναι καλύτερη σε όλα κι από όλες. Γιατί θα πρέπει να τον αποφύγεις; Γιατί παράλληλα θα έχεις σχέση και με τη μαμά του για την οποία καμία δεν κάνει για το γιο της. Όσο κι αν προσπαθήσεις να αλλάξεις την κατάσταση δε θα καταφέρεις και πολλά. Η μαμά θα είναι πανταχού παρούσα στη σχέση σας. Έχεις τη δική σου τη μαμά για να σε ζαλίζει, γιατί να αποκτήσεις κι ακόμα μία πιο επικριτική που πάντα ο γιος της θα έχει δίκιο; Γι' αυτό, μακριά..!!!


Ο ανασφαλής
Από τους πιο κουραστικούς του είδους. Που πήγες; Τι φόρεσες; Γιατί άργησες να γυρίσεις σπίτι; Γιατί δε με πήρες τηλέφωνο; Γιατί δε θέλεις να βρεθούμε σήμερα; Δε σου έλειψα καθόλου; Δε μ' αγαπάς πια! Αυτός είναι ο ανασφαλής τύπος που θα σε κουράσει όσο δεν πάει. Από τη μία ζηλεύει ακόμα και τη σκιά του κι από την άλλη θα αμφισβητεί συνέχεια τα αισθήματά σου για εκείνον. Θα θέλει να είστε συνέχεια μαζί, να ελέγχει κάθε κίνησή σου, θα σου κάνει σκηνές, θα τσακωνόσαστε για το παραμικρό. Η σχέση μαζί του θα είναι μια διαρκής απολογία για το κάθε τι. Αν αυτό είναι που θες, εγώ πάω πάσο. Αν όχι, ξέρεις τι να κάνεις όταν τον συναντήσεις...


Ο ψυχάκιας
Αυτόν τον τύπο είναι δύσκολο να τον καταλάβεις. Μπορεί να φέρεται φυσιολογικά στη σχέση και ειδικά στην αρχή, αλλά αν θες να είσαι σίγουρη, ρώτα για τον προηγούμενο χωρισμό του. Κι επειδή ένας κακός χωρισμός δεν είναι ενδεικτικός, ρώτα τον γενικά για τις προηγούμενες σχέσεις του. Αν διαπιστώσεις πως το έχει σύστημα να τον χωρίζουν και να είναι ο παρατημένος της υπόθεσης, τρέξε να σωθείς. Γιατί να ξέρεις ότι θα βιώσεις έναν χωρισμό κόλαση μέχρι να αποδεχτεί. Οι διαρκώς παρατημένοι είναι ψυχάκια και δε σε αφήνουν εύκολα ήσυχη. 


Ο παντρεμένος
Δε μπορεί πια. Η σχέση του με τη γυναίκα του, του έχει φάει τη ζωή και ψάχνει παρηγοριά στη δική σου αγκαλιά. Σου υπόσχεται ότι θα χωρίσει, απλά ψάχνει να βρει την κατάλληλη ευκαιρία για να το κάνει. Είναι και τα παιδιά βλέπεις στη μέση. Κι εσύ τον πιστεύεις και περιμένεις να το κάνει για να ζήσετε ανέμελοι τον έρωτά σας. Ε λοιπόν, θα περιμένεις για πολύ καιρό ακόμα κι όσο θα περιμένεις τόσο εκείνος θα βρίσκει δικαιολογίες. Ακόμα όμως κι αν το κάνει, πες μου τώρα ειλικρινά και με το χέρι στην καρδιά. Πιστεύεις ότι θα μείνει πιστός σε σένα κάποιος που όχι μόνο πρόδωσε έναν άνθρωπο, αλλά τον άνθρωπό του; Αυτόν που έκανε οικογένεια κι επειδή δεν πήγαν όλα όπως τα σκεφτόταν, βρήκε αντικαταστάτρια προδίδοντας τους όρκους που έχει δώσει; Ο καθένας μπορεί να αποτύχει σε ένα γάμο, αλλά πρώτα φεύγει από αυτόν και μετά κάνει μια καινούρια αρχή. Ποτέ ανάποδα.


Ο γυναικάς
Δεν υπάρχει περίπτωση να περάσει θηλυκή γάτα και να μην την κοιτάξει. Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό, αλλά αν συνηθίζει να τις περνάει κι από το κρεβάτι του τότε υπάρχει πρόβλημα. Αυτός ο τύπος άντρα είναι αδύνατο να κάνει σχέση κι ακόμα κι αν κάνει, δεν υπάρχει περίπτωση να μείνει πιστός. Κρύβει μέσα του μεγάλη ανασφάλεια και πολλά ψυχολογικά προβλήματα. Θέλει συνεχώς να επιβεβαιώνεται και το κάνει ρίχνοντας την κάθε γυναίκα που γνωρίζει. Κι έχει μεγάλο ταλέντο σε αυτό. Ξέρει τι να πει, που θα σε ακουμπήσει και τι ακριβώς να κάνει. Να ξέρεις όμως ότι αποφεύγει να ερωτευτεί γιατί πολύ απλά δε μπορεί να αφεθεί συναισθηματικά. Το παν γι' αυτόν είναι να επιβεβαιωθεί. Εσύ τώρα, θέλεις κάτι περισσότερο για να καταλάβεις πως πρέπει να τρέξεις να σωθείς; 


To κακό παιδί
Εδώ είναι το μεγάλο πρόβλημα. Οι γυναίκες αγαπάνε τα κακά παιδιά κι αυτό το γνωρίζουν. Θα σου βγάλει το λάδι. Θα σε τρέξει όσο δεν πάει. Θα σε παίζει διαρκώς. Δε θα είσαι ποτέ σίγουρη για εκείνον κι αυτός με τη σειρά του θα το απολαμβάνει. Ξέρω πως είναι γοητευτικό να μην έχεις κάποιον σιγουράκι, αλλά θέλεις να ζεις συνεχώς μες την ανασφάλεια; Γιατί ανάμεσα σε ένα κακό παιδί κι ένα καλό θα πρέπει συνεχώς να διαλέγεις το πρώτο. Μήπως έχεις τάσεις μαζοχισμού; Αν ναι, θα το καταλάβω. Αν πάλι έχεις κουραστεί για ψάξε να βρεις αυτόν που τρέχει από πίσω σου κι εσύ τον φτύνεις γιατί παραείναι γλυκούλης. Σου θυμίζει κάτι στο story;


Δεν ξέρω αν έχεις συναντήσει κάποιον από τους παραπάνω, αλλά εγώ τους έχω όλους στη λίστα μου, συν τον μαλάκα που είναι μια κατηγορία από μόνος του και για την οποία θα πρέπει να γράψω βιβλίο και όχι κείμενο. Είναι επειδή συνδυάζει πολλά από τα παραπάνω χαρακτηριστικά και μερικά ακόμα. Και μετά αναρωτιέμαι γιατί ποτέ δεν έχω κάνει μια σχέση της προκοπής. Τουλάχιστον όμως χαίρομαι που έχω αυτογνωσία. Γιατί άμα τον έχεις το μαγνήτη σε τραβάει κι εγώ τον κουβαλάω μια ζωή.

Γάμος και πράσινα άλογα...

Όταν ήμουν μικρή ονειρευόμουν ότι ο γαλάζιος πρίγκιπας του παραμυθιού θα έρθει να με πάρει με το άλογό του κι εγώ, φορώντας το πανέμορφο λευκό νυφικό μου, θα τον ακολουθούσα στην άκρη της γης... Μετά ξύπνησα...


Όλα ήταν φτιαγμένα στο μυαλό μου με μορφή παραμυθιού. Κάποια στιγμή στη ζωή μου θα γνώριζα έναν πανέμορφο άντρα, ψηλό, μελαχρινό, με μεγάλα χαμογελαστά μάτια, που θα ήταν ευγενικός, καλοσυνάτος, αστείος. Θα βρισκόμασταν ηλιοκαμένοι και οι δύο σε κάποιο beach bar, οι ματιές μας θα συναντιόνταν κι από εκείνη τη στιγμή θα ερωτευόμασταν τρελά. 


Μετά θα ακολουθούσαν πολλοί υπέροχοι μήνες όπου θα διαπιστώναμε ότι είμαστε πλασμένοι ο ένας για τον άλλον. Θα με αγαπούσε, θα με πρόσεχε, θα μου έπαιρνε λουλούδια, θα με πήγαινε ταξίδια ώσπου θα ανακαλύπταμε πως δεν μπορούμε να ζήσουμε λεπτό ο ένας μακριά από τον άλλον και θα αποφασίζαμε να μείνουμε μαζί.


Θα φτιάχναμε μαζί το σπίτι των ονείρων μας, θα διαλέγαμε μαζί ένα προς ένα τα αντικείμενα της ερωτικής μας φωλιάς, θα περνούσαμε άπειρα βράδια αγκαλιά πίνοντας κρασί κι ακούγοντας μουσική κι όλα θα ήταν μαγευτικά.


Κι όταν θα ερχόταν η δεύτερη επέτειός μας, θα μου έδινε το πιο όμορφο δαχτυλίδι του κόσμου θα γονάτιζε μπροστά μου και θα μου έλεγε πως είμαι η γυναίκα της ζωή τους και πως δε μπορεί να ζήσει χωρίς εμένα. Πως θέλει να περάσει το υπόλοιπο της ζωής του μαζί μου...


Κι εγώ με δάκρυα στα μάτια θα έλεγα το ναι, θα τον παντρευόμουν σε κάποιο μικρό ξωκλήσι των Κυκλάδων και θα γιορτάζαμε την αιώνια αφοσίωσή μας με ένα χαρούμενο beach party με καλεσμένους όλους μας τους φίλους.


Η ζωή μας θα κυλούσε ευτυχισμένα κι αρμονικά, θα κάναμε οικογένεια με παιδιά κι εγγόνια και μια μέρα, γερασμένοι και οι δύο αλλά πάντα πολύ αγαπημένοι θα περιμέναμε τη στιγμή που θα μας χωρίσει ο θάνατος...


Απλά τότε ήμουν ακόμα 15 κι όλα στο μυαλό μου ήταν συνδεδεμένα με το παραμύθι της Σταχτοπούτας, της Ωραίας Κοιμωμένης κι όλον αυτών των ψεμάτων που διαβάζανε όταν ήμασταν μικρές.


15 χρόνια μετά όλη η κοσμοθεωρία μου έχει γυρίσει τούμπα. Ο θεσμός του γάμου φαίνεται τόσο γελοίος και ξεφτισμένος. Κανένας άντρας δε μπορεί να είναι σαν το πρίγκηπα που είχα στο μυαλό μου. Θα είναι ένας κατεστραμένος που το κοκκινιστό της μαμάς του θα είναι κλάσεις ανώτερο από το δικό μου, θα γκρινιάζει συνεχώς για τη δουλειά του, θα με κερατώνει με όποια βρει, θα βαριέται να μου δώσει σημασία και θα βουλιάζει όλο και πιο πολύ το μαξιλάρι που βρίσκεται στη γωνία του καναπέ που συνηθίζει να κάθετε, θα ξεχνάει τις επετείους μας, θα βάζει την ομαδάρα του πάνω απ όλα και θα τον παίρνει ο ύπνος στον καναπέ και όχι στο κρεβάτι μας.


Γιατί όλοι οι άντρες είναι πρίγκιπες τους πρώτους έξι μήνες μιας σχέσης. Μετά ο πρίγκηπας γίνεται βάτραχος κι εσύ κολοκύθα κι έρωτας που μπήκε από την πόρτα φεύγει από το παράθυρο.  Γι' αυτό οι γυναίκες δεν παντρεύονται πια. Ξέρουν πως όλα τα παραμύθια είναι απλά γραμμένα σε βιβλία. Στην πραγματική ζωή δεν υπάρχουν πρίγκιπες και άλογα... Υπάρχουν μόνο γάμοι και πράσινα άλογα..

Ζήτω το λιμενικό σώμα Μυκόνου..!

Δε χρειάζεται να ψάξεις να τους βρεις. Ξεχωρίζουν με το που θα πατήσεις το πόδι σου στο λιμάνι της Μυκόνου. Και δεν είναι από τη μπλε στολή. Ήθελα να ήξερα ποιος είναι αυτός που κάνει casting στο λιμενικό του νησιού να του δώσω συγχαρητήρια.


Γενικά δεν έχω fetish με τις στολές. Ποτέ μου δε γοητεύτηκα από κάποιον επειδή έτυχε να φοράει κάτι με γαλόνια ή αστέρια. Αλλά στο λιμενικό σώμα Μυκόνου υποκλίνομαι. Όλα τα αγόρια που το απαρτίζουν είναι διαλεγμένα ένα κι ένα, λες και υπάρχει κάποια μυστική επιτροπή για body και face control. Και δεν το λέω μόνο εγώ. Όλα τα κορίτσια του νησιού συμφωνούν. 


Ψηλοί, αρρενωποί, γυμνασμένοι, με γωνίες στο πρόσωπο, σαγηνευτικά μάτια. Έτοιμοι για καλλιστεία και διεκδίκηση τίτλου. Αν τους πετύχεις να βγαίνουν ανά παρέες τότε έχει φτιάξει το υπόλοιπο βράδυ σου. Τόσο που δε θα ξέρεις ποιον να διαλέξεις. 


Κι αναρωτιέμαι... Υπάρχει όρος σε συμβόλαιο ότι για να έρθεις στο λιμενικό της Μυκόνου πρέπει να είσαι από κούκλος και πάνω; Ποιος είναι αυτός που κάνει την επιλογή; Μήπως υπάρχει αντίστοιχος Πρεβελάκης που κάνει το casting σε αγόρια λιμενικούς και φέρνει του καλύτερους στο νησί των ανέμων; Γιατί δε μπορεί όποιος μπαίνει το λιμενικό σώμα να έχει προδιαγραφές μοντέλου. Σε τόσα νησιά έχω ταξιδέψει το Μυκονιάτικο λιμενικό φαινόμενο δεν το 'χω ξαναδεί. 


Όπως και να 'χει αγαπάμε λιμενικό κι αυτόν που κάνει την επιλογή. Γιατί δεν εξηγείται... Κάποιος μυστικός πράκτορας με πολύ καλό γούστο θα υπάρχει... 

Αγόράκια και καλοκαίρι: 5 αλήθειες που πρέπει να γνωρίζετε

Καλοκαιριάζει και το ξέρουμε ότι εσείς τα αγοράκια με το που δείτε λίγο ήλιο, κάτι σας πιάνει και θέλετε να "πάρετε" ό,τι θηλυκό κυκλοφορεί. Δε μας πειράζει αυτό. Εξάλλου κι εμείς τα πετάμε όλα έξω με σκοπό να σας προκαλέσουμε. Μας πειράζουν όμως κάποια πράγματα που αν συνεχίσετε να τα κάνετε σας βλέπω να μένετε με το πουλί στο χέρι.

Όποια κάτσει
Βασικός κανόνας που κανένας άντρας δεν πρέπει να αγνοεί. Αν θες να σου κάτσει μία γκόμενα, τότε σταμάτα να την πέφτεις σε όλες. Γι' αυτό λοιπόν να εστιάζεις μόνο σε μία γκόμενα ανά γυναικοπαρέα. Δεν είσαι ούτε ο Brad Pitt,  ούτε ο σεΐχης του Μπαχρέιν για να κατεβάσουν όλες το βρακάκι τους με το που σε δουν (εκτός κι αν πληροίς τις προδιαγραφές οπότε πάμε πάσο). Το να περνάς λοιπόν στην αμέσως επόμενη αφού δε σου έκατσε η πρώτη, σου δίνει τόσες πιθανότητες να πηδήξεις, όσες και το να πιάσεις το πρωτοχρονιάτικο τζακ ποτ στο τζόκερ.

Μην επιδεικνύεσαι
Ανοίγεις το πορτοφόλι να πληρώσεις το λογαριασμό και πρώτη θέση ξεπροβάλει το προφυλακτικό. Η εποχή που πήγαινες σχολείο και ήθελες να επιδείξεις στους συμμαθητές σου πως το εξασκείς το χόμπυ έχει περάσει ανεπιστρεπτί. Γι' αυτό λοιπόν, μπράβο σου που είσαι υπεύθυνος και προσέχεις, αλλά μην το κάνεις και θέμα. Το safe sex πολλοί αγάπησαν, του επιδειξίες κανείς.

Θέσε κανόνες στο κοινόβιο
Οι διακοπές για αντροπαρέες δεν υφίστανται μόνο στην ηλικία των 20 minus or something. Συμβαίνει και στο ηλικιακό group μεταξύ 30-40, όπου πέντε άντρες πια έχουν φάει τα μούτρα τους και το μονόπετρο που αγόρασαν δεν  οδήγησε στην εκκλησία και βρέθηκαν πάλι μόνοι να καβλαντίζουν στις Κυκλάδες. Καλά όλα αυτά, αλλά αν έχετε βρει ένα σπίτι για να στεγάσει τα νυχτοπερπατήματά σας, φροντίστε να συνεννοηθείτε πρώτα ποιος το χρησιμοποιεί σε συγκεκριμένες νύχτες, ποιος παίρνει το αυτοκίνητο και ποιος τη βγάζει κάτω από τα αστέρια. Το να βρεθείτε όλοι ο ένας πάνω στον άλλο ψάχνοντας γωνιά για να κάνετε τη δουλειά σας, δεν είναι και το καλύτερο σενάριο και δεν έχει καθόλου πλάκα. Εκτός κι αν νοικιάζετε βίλα με ξεχωριστά δωμάτια, οπότε σας το επιτρέπουμε. Η παρτούζα πάλι (σε περίπτωση που το σκεφτήκατε και αυτό) είναι ταινία που δεν είναι βγαλμένη από τη ζωή.

Καλοκαιράκι, βραδινό μπανάκι
Είσαι στο beach bar και σε έχει πάρει το βράδυ να πίνεις αγκαλιά με τις καυτές τουρίστριες που έπεσαν στα δίχτυα σου. Κάτι ο έναστρος ουρανός, κάτι η ντίρλα από το αλκοόλ, κάτι το να βρεις την ευκαιρία να νιώσεις το υγρό κορμί της τουρίστριας να αγκαλιάζει το δικό σου, δε θέλει πολύ για να πέσεις στη θάλασσα. Προσοχή όμως…! Το να έχεις χάσει εντελώς τις αισθήσεις σου από όλα αυτά που σου ανέφερα, είναι ικανά να ρίξουν για βουτιά στη Μύκονο και να σε ξεβράσουν στη Σύρο. Το θες; Δεν το θες..!

Το παλαμάρι του βαρκάρη
Δε λέω καλή ιδέα του sex μέσα στο νερό, αλλά κρύβει κινδύνους που πολλές φορές ξεχνάς. Από το να κολλήσεις σαν σιαμαίος έως να κολλήσεις χλαμύδια στο πιτς φιτίλι. Θέλεις λοιπόν ο φίλος σου εκεί κάτω να γίνει σαρδέλα παστή; Ούτε αυτό το θες. Περιορίσου σε πιο ασφαλή παιχνίδια λοιπόν.