Ο έρωτας στα χρόνια της κρίσης

Λένε πως οι σχέσεις στις μέρες μας είναι δύσκολες. Δε διαφωνώ, αλλά πως να μην είναι όταν έχεις να αντιμετωπίσεις ανασφάλεια στα επαγγελματικά σου, κρίση στο πορτοφόλι σου και μια αβεβαιότητα για το τι σου ξημερώνει;

Μεγαλώσαμε με ελληνικές ταινίες που ο έρωτας ήταν ικανός να επιβιώσει μέσα σε συνθήκες  φτώχιας. Το παιδί του λαού θα δούλευε για να μη λείψει τίποτα στην αγαπημένη του. Θα έπιανε το πυλοφόρι και το μυστρί κι αμέσως η καλή του έπεφτε στην αγκαλιά του και φορώντας την ποδιά θα ζούσαν ευτυχισμένοι. Τώρα όμως δουλεύουμε κι αυτά που βγάζουμε δε φτάνουν ούτε για εμάς. Και μπορεί ο έρωτας να είναι δωρεάν, οι σχέσεις όμως κοστίζουν.

Ένα ρομαντικό τριήμερο στη Βενετία, ένα δείπνο σε ένα ακριβό εστιατόριο, τα ρούχα που θέλεις να αγοράσεις για να μην έχει μάτια για άλλον/άλλη κι όλα τα συναφή, αν τα βάλεις κάτω με το βασικό μισθό ή τον περικομμένο από τα νέα μέτρα, μαζί με το ενοίκιο, τη ΔΕΗ και όλα τα πάγεια έξοδα, θα δεις ότι δε βγαίνει.

Και είναι κι εκείνα τα έρμα τα αγοράκια που τους έχουν μάθει πως ο άντρας είναι ο κουβαλητής και δεν ξέρουν πως να το διαχειριστούν. Γιατί πως να το κάνουμε, όταν ο άντρας δε μπορεί να προσφέρει αυτά που θέλει στη γυναίκα με την οποία είναι ερωτευμένος, κλείνεται στο καβούκι του. Αν προσθέσεις και το άγχος του για τις περικοπές προσωπικού, τους νέους φόρους και όλα αυτά που ακούγονται καθημερινά, άστα να πάνε. 

Κι ας είμαστε κι εμείς εκεί έξω και ζούμε την ίδια πραγματικότητα. Το ίδιο συμβαίνει και με μας, όταν μειώνεται ο μισθός μας, κόβουμε όλα αυτά που μας κάνουν να νιώθουν όμορφες. Όταν έχεις ελαττώσει το κομμωτήριο στη μία φορά το μήνα, όταν σκέφτεσαι να κάνεις μανικιούρ-πεντικιούρ, όταν επενδύεις σε πιο φθηνές σειρές καλλυντικών κι όταν τα μόνα ψώνια σου είναι κανένα φόρεμα από το ZARA και αν, άντε μετά να το παίξεις γκόμενα. 

Κι από την άλλη, όταν τα χρήματα σου φτάνουν μόνο για τα βασικά, πως θα βγεις εκεί έξω για να τον/την γνωρίσεις; Κι ακόμα κι αν ο έρωτας περάσει από μπροστά σου, με τόσα προβλήματα που έχεις στο κεφάλι σου, όντας σκεπτικός και συννεφιασμένος, πόσο γοητευτικός μπορεί να είσαι για να του αποσπάσεις την προσοχή;

Σας μαύρισα την ψυχή ε; Το ξέρω, αλλά δυστυχώς αυτή είναι η νέα πραγματικότητα που καλούμαστε να ζήσουμε και απ' ότι φαίνεται θα γίνει και δυσκολότερη. Γιατί μπορεί να λένε ότι η φτώχεια θέλει καλοπέραση, μπορεί όμως να την έχει;

Κι αν επιμένεις ότι ο έρωτας μπορεί να είναι τόσο δυνατός ώστε να επιβιώσει μέσα από οποιαδήποτε κατάσταση, σου εύχομαι να τον βρεις. Είναι όμως;

Υ.Γ.: Δε χρησιμοποιώ την κρίση για να δικαιολογήσω το ευφήμερο sex. Τα στατιστικά εξάλλου μιλάνε από μόνα τους, τη στιγμή που ο μέσος Έλληνας που έκανε sex 2 φορές την εβδομάδα το 2008, έχει μειωθεί κατά 62%. Εντάξει τώρα;