Υπαρχει κάποια ταμπέλα πάνω μας που έλκει συγκεκριμένους τύπους ανθρώπων ή μήπως τελικά εμείς είμαστε αυτοί που τους επιλέγουμε;
Λένε πως δε διαλέγεις ποτέ ποιον θα ερωτευτείς, αλλά δεν είναι καθόλου τυχαίο πως έλκεσαι συνέχεια από άτομα που έχουν κάποιο κοινό χαρακτηριστικό, όπως κι εκείνοι έλκονται αντίστοιχα από σένα. Και δεν το λέω έτσι για να το πω. Κάθε φορά που κάνω αυτή τη συζήτηση με κάποιον προκυπτει το ίδιο αποτέλεσμα.
Καποια επιλεγει συνεχως άντρες που είναι συναισθηματικά μη διαθέσιμοι την δεδομένη στιγμή. Οι ιδιοι αμεσως μετα μπορούν να κάνουν σχέση ή ακόμα και να παντρευτούν, αλλά την περίοδο που θα βρεθούν στο δρόμο της για κάποιο λόγο δε θέλουν να εμπλακούν συναισθηματικά. Αν λοιπόν υπάρχει μια ταμπέλα πάνω από το κεφάλι της και από την οποία κάποιος λαμβάνει κάποιο σήμα τότε αυτή γράφει "προτιμούνται άντρες συναισθηματικά μη διαθέσιμοι" ή "κάνε σχέση με την αμέσως επόμενη".
Από την άλλη, ειναι καποια πολυ ζηλιαρα η οποια για εναν περιεργο λογο φέρει την ταμπέλα "είμαι το τρίτο πρόσωπο". Εκείνη που θα ζήλευε μέχρις αισχάτων και χωρίς προφανή λόγο, μπλέκει πάντα με άντρες που έχουν ήδη σχέση. Κι ενώ σε μια σχέση δύο ατόμων θα γινόταν τρελή από ζήλια ακόμα και με την πιο ασήμαντη αφορμή, μπλέκει σε καταστάσεις που την οδηγούν να παίζει του ρόλο του προσώπου που απεχθάνεται περισσότερο.
Κι έρχομαι τώρα εγώ να αναρωτηθώ. Γιατί συμβαίνει αυτό; Γιατί ενώ κυκλοφορούν γύρω μας χιλιάδες άνθρωποι εμείς επιλέγουμε ή έρχονται στο δρόμο μας με κάποιο μαγικό τρόπο αυτοί που στην ουσία θέλουμε να αποφύγουμε;
Αν εκεινη που επιλεγει τους μη συναισθηματικά διαθέσιμους άντρες τη δεδομένη χρονική στιγμή, μήπως στην ουσία το κανει επειδή δε θέλει να δεσμευτει ή ακόμα χειρότερα υποσυνείδητα τους προκαλει αισθήματα αισθήματα φοβίας δέσμευσης με το άτομό της; Ή μήπως κρύβει μέσα της μια drama queen που επειδή πληγώθηκε κάνει τα πάντα για να μη μπορέσει να δεθεί κανείς μαζί της συνεπώς κι εκείνη μαζί τους;
Και θα συνεχίσω. Κι αν μια ζηλιάρα μπλέκει σε καταστάσεις όπου είναι πάντα το τρίτο πρόσωπο, μήπως στην ουσία προσπαθεί να καταλάβει τι είναι αυτό που θα έκανε έναν άντρα να απιστήσει ή ακόμα χειρότερα το κάνει για να έχει η ίδια λόγους να μπορεί να ζηλεύει;
Δεν ξέρω έχω μπερδευτεί. Εϊναι που δεν είμαι και ψυχολόγος. Μερικές φορές μπορεί πραγματικά να θέλουμε κάτι άλλο από αυτό που νομίζουμε ότι θέλουμε και υποσυνείδητα οι επιλογές μας να αντιπροσωπεύουν τα βαθύτερα θέλω μας. Από την άλλη πόσο πολύ μπορεί να διαφέρει αυτό που πιστεύουμε ότι θέλουμε από αυτό που υποσυνείδητα επιλέγουμε;
Ξέρω, δε θα βγάλουμε άκρη σήμερα. Εξάλλου αυτό το κείμενο δε γράφτηκε για να οδηγήσει σε συμπεράσματα, υπάρχουν ειδικοί για να βοηθήσουν σε αυτό. Αυτό που ήθελα να εκφράσω ήταν πως αν κάποια συμπεριφορά μας επαναλαμβάνεται, τότε σίγουρα κάποιος λόγος υπάρχει που μπορεί να μην τον έχουμε καταλάβει, αλλά στην πορεία με μαθηματική ακρίβεια θα φανεί.
Λένε πως δε διαλέγεις ποτέ ποιον θα ερωτευτείς, αλλά δεν είναι καθόλου τυχαίο πως έλκεσαι συνέχεια από άτομα που έχουν κάποιο κοινό χαρακτηριστικό, όπως κι εκείνοι έλκονται αντίστοιχα από σένα. Και δεν το λέω έτσι για να το πω. Κάθε φορά που κάνω αυτή τη συζήτηση με κάποιον προκυπτει το ίδιο αποτέλεσμα.
Καποια επιλεγει συνεχως άντρες που είναι συναισθηματικά μη διαθέσιμοι την δεδομένη στιγμή. Οι ιδιοι αμεσως μετα μπορούν να κάνουν σχέση ή ακόμα και να παντρευτούν, αλλά την περίοδο που θα βρεθούν στο δρόμο της για κάποιο λόγο δε θέλουν να εμπλακούν συναισθηματικά. Αν λοιπόν υπάρχει μια ταμπέλα πάνω από το κεφάλι της και από την οποία κάποιος λαμβάνει κάποιο σήμα τότε αυτή γράφει "προτιμούνται άντρες συναισθηματικά μη διαθέσιμοι" ή "κάνε σχέση με την αμέσως επόμενη".
Από την άλλη, ειναι καποια πολυ ζηλιαρα η οποια για εναν περιεργο λογο φέρει την ταμπέλα "είμαι το τρίτο πρόσωπο". Εκείνη που θα ζήλευε μέχρις αισχάτων και χωρίς προφανή λόγο, μπλέκει πάντα με άντρες που έχουν ήδη σχέση. Κι ενώ σε μια σχέση δύο ατόμων θα γινόταν τρελή από ζήλια ακόμα και με την πιο ασήμαντη αφορμή, μπλέκει σε καταστάσεις που την οδηγούν να παίζει του ρόλο του προσώπου που απεχθάνεται περισσότερο.
Κι έρχομαι τώρα εγώ να αναρωτηθώ. Γιατί συμβαίνει αυτό; Γιατί ενώ κυκλοφορούν γύρω μας χιλιάδες άνθρωποι εμείς επιλέγουμε ή έρχονται στο δρόμο μας με κάποιο μαγικό τρόπο αυτοί που στην ουσία θέλουμε να αποφύγουμε;
Αν εκεινη που επιλεγει τους μη συναισθηματικά διαθέσιμους άντρες τη δεδομένη χρονική στιγμή, μήπως στην ουσία το κανει επειδή δε θέλει να δεσμευτει ή ακόμα χειρότερα υποσυνείδητα τους προκαλει αισθήματα αισθήματα φοβίας δέσμευσης με το άτομό της; Ή μήπως κρύβει μέσα της μια drama queen που επειδή πληγώθηκε κάνει τα πάντα για να μη μπορέσει να δεθεί κανείς μαζί της συνεπώς κι εκείνη μαζί τους;
Και θα συνεχίσω. Κι αν μια ζηλιάρα μπλέκει σε καταστάσεις όπου είναι πάντα το τρίτο πρόσωπο, μήπως στην ουσία προσπαθεί να καταλάβει τι είναι αυτό που θα έκανε έναν άντρα να απιστήσει ή ακόμα χειρότερα το κάνει για να έχει η ίδια λόγους να μπορεί να ζηλεύει;
Δεν ξέρω έχω μπερδευτεί. Εϊναι που δεν είμαι και ψυχολόγος. Μερικές φορές μπορεί πραγματικά να θέλουμε κάτι άλλο από αυτό που νομίζουμε ότι θέλουμε και υποσυνείδητα οι επιλογές μας να αντιπροσωπεύουν τα βαθύτερα θέλω μας. Από την άλλη πόσο πολύ μπορεί να διαφέρει αυτό που πιστεύουμε ότι θέλουμε από αυτό που υποσυνείδητα επιλέγουμε;
Ξέρω, δε θα βγάλουμε άκρη σήμερα. Εξάλλου αυτό το κείμενο δε γράφτηκε για να οδηγήσει σε συμπεράσματα, υπάρχουν ειδικοί για να βοηθήσουν σε αυτό. Αυτό που ήθελα να εκφράσω ήταν πως αν κάποια συμπεριφορά μας επαναλαμβάνεται, τότε σίγουρα κάποιος λόγος υπάρχει που μπορεί να μην τον έχουμε καταλάβει, αλλά στην πορεία με μαθηματική ακρίβεια θα φανεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου