Γιατί οι 30άρες προτιμούν τους μικρότερους

Όχι φίλε 30άρη, δεν την είδαμε ξαφνικά όλες οι 30 something γκόμενες κούγκαρ και μας αρέσουν τα αγόρια των 25 και κάτι ψιλά. Απλά μας κούρασες.

Ψέμματα δε θα πω. Έχει άλλη αίσθηση το δερματάκι των 20κάτι χρόνων σε σχέση με αυτό των 30κάτι (μην κοιτάς το δικό μου που έχω καλό DNA). Είναι πιο απαλό, πιο μεταξένιο και μυρίζει μανούλα. Αλλά δεν είναι αυτός ο λόγος που προτιμάμε τα μικρότερα αγόρια. Ο πραγματικός λόγος είναι ότι εσύ είσαι ένας τεμπέλης και μισός, με πολλά κόμπλεξ κι άλλες τόσες ανασφαλίες και καλά κάνουν και σου τρώνε τις γκόμενες οι μικρότεροι. Και θα σου εξηγήσω ακριβώς τι εννοώ γιατί έχω και επιχειρήματα.

Όσο εσύ φίλε 30άρη προβληματίζεσαι για το πως θα βγάλεις περισσότερα χρήματα για να αγοράσεις ένα καλύτερο αυτοκίνητο και να αποκτήσεις ένα μεγαλύτερο σπίτι για να νιώθεις πραγματικά άντρας, απέναντι σε μια γυναίκα που βγάζει χρήματα κι έχει μια καλή θέση κι ένα ωραίο σπίτι, ο 25άρης σκέφτεται μόνο πως θα περάσει καλά με αυτά που έχει. Δεν τον νοιάζει να φανεί καλύτερος απέναντι στη γυναίκα των 30κάτι που είναι ανεξάρτητη και δημιουργημένη. Αντίθετα τη θαυμάζει γιατί έχει εξοικειωθεί με την ισότητα. Έχει μεγαλώσει με αυτή. 

Από την άλλη, όσο εσύ τρέμεις στην ιδέα ότι μια 30άρα πιθανότατα θέλει γάμο και παιδιά, τα αγόρια των 25-28 δε θα μπουν καν σε αυτή τη διαδικασία. Επειδή ακριβώς έχουν τη στοιχειώδη νοημοσύνη να σκεφτούν το αυτονόητο. Αν βρε αγόρι των 30 και κάτι ήθελα παιδί, λες μέχρι την ηλικία των 33 μου χρόνων να μην είχα την ευκαιρία να το κάνω; Για να μην το έχω κάνει μέχρι τώρα, σημαίνει ότι δεν είναι αυτοσκοπός. Είχα τη μακροχρόνια σχέση που θα μπορούσε να με έχει οδηγήσει σε γάμο και οικογένεια κι όμως δεν κατέληξε εκεί. Αυτό δε σου λέει κάτι; Σύντροφο ψάχνω κι εγώ που να με καταλαβαίνει και να με νοιάζεται κι αν έρθει κι ένα παιδί έχει καλώς, αν δεν έρθει έχω και τη δουλειά μου να ασχοληθώ δε θα πεθάνω κιόλας.

Και τέλος, γιατί να είμαι με κάποιον που είναι ήδη φορτωμένος με αποτυχημένες σχέσεις, ίσως κι έναν αποτυχημένο γάμο ή και με ένα παιδί, από το να είμαι με κάποιον που ακόμα έχει τη διάθεση να προσπαθήσει και να επενδύσει σε μία σχέση, μου λες;

Κάτσε λοιπόν εσύ με την 25αρα σου για να νιώθεις άντρας όπως σε έμαθε η μαμά σου κι άσε με εμένα να έχω τον 27άρη που έχει τη διάθεση να ασχοληθεί. Κι αν με ζαλίσει και πολύ, θα τον στείλω με τους φίλους του για Playstation να κάνω κι εγώ το μποτέ μου με την ησυχία μου. Έτσι πάνε αυτά. Και μη σε ξανακούσω να λες ότι οι 30άρες έχουν ξεφύγει γιατί εσύ τις οδήγησες εκεί. Κατάλαβες;

Εσύ που βάζεις πάνω απ' όλα τη λογική, για πες μας. Ένιωσες ποτέ;

Θες την αλήθεια; Δεν πίνεις για να πεις αυτό που θες, αλλά για να σου φανεί καλή ιδέα αυτό που θέλεις να πεις, όπως είχε γράψει κάποιος που δε θυμάμαι.

Ναι ξέρω. Είσαι σοβαρός, μετρημένος, δε στέλνεις μηνύματα που μπορεί να σε εκθέσουν συναισθηματικά, δεν κοιμάσαι με κάποιον που μπορεί να σου αρέσει από την πρώτη νύχτα. Έμαθες να επεξεργάζεσαι τα συναισθήματά σου για να μη σε πουν ευαίσθητο. Πάνω απ' όλα η λογική έτσι δεν είναι;   

Κι όλα αυτά μέχρι να πιεις κανά-δυο ποτά. Τότε αρχίζεις να απελευθερώνεσαι, να χαμογελάς, να ανοίγεσαι, να φλερτάρεις, να στέλνεις εκείνο το μήνυμα στο οποίο γράφεις πόσο τον/τη θέλεις και πόσο σου λείπει κι όλα αυτά επειδή "έχεις πιει".

Όχι αγάπη μου. Παντελής έλλειψη ελέγχου σε κατάσταση μέθης είναι να πάρεις το αυτοκίνητο και να γκρεμίσεις καμιά 10αριά μάντρες στο πέρασμά σου ή να πάρεις το μαχαίρι και να σφάζεις κόσμο φωνάζοντας "παραγγελιά". Το να φλερτάρεις με τον τύπο που σου άρεσε φορώντας το πιο πλατύ σου χαμόγελο ή το να στείλεις ένα μήνυμα σε συγκεκριμένο παραλήπτη όπου ξεγυμνώνεσαι συναισθηματικά, είναι απλώς αναστολή των άμυνών σου, που ναι, μπορεί να προκαλείται από το αλκοόλ, αλλά σε καμία περίπτωση δε σημαίνει ότι δεν είσαι εσύ.

Εσύ είσαι που έβαλες τα ωραία σου ρούχα και το καλό σου άρωμα και βγήκες να εντυπωσιάσεις τα πλήθη. Κάθισες στο μπαρ και μετά από τρεις περιποιημένες βότκες και κανά-δυο σφηνάκια έβγαλες τον αληθινό σου εαυτό. Εκείνον που δεν έχει φοβίες, δε τον νοιάζει να εκτεθεί συναισθηματικά και που δε φοράει τη μάσκα του δήθεν πλήρους ατόμου που δεν αποζητά τίποτα.

Ακόμα κι αν έτυχε να κάνεις κάτι με κάποιον παντελώς άγνωστο/η ποτέ δεν πρόκειται μόνο γι αυτό. Πάντα πρόκειται για κάτι παραπάνω. Είτε ψάχνεις για one night stand είτε για τη μεγάλη αγάπη, πάντα κάτι ψάχνεις. Το αλκοόλ ποτέ δε θα σε κάνει να νιώσεις ή να πεις κάτι που δεν είχες σκεφτεί ποτέ. Το αλκοόλ απλά θα σε κάνει να βγάλεις στην επιφάνεια καταπιεσμένες επιθυμίες. Και ναι, έχει την ικανότητα να μεγεθύνει συναισθήματα και πολλές φορές να υπερβάλει, όμως στην ουσία ποτέ μα ποτέ δεν πρόκειται να αλλάξει αυτό που στην πραγματικότητα είσαι ή νιώθεις.

Τις μεγαλύτερες αλήθειες τις έχω πει και τις έχω ακούσει μετά από μερικά ποτά. Κι έχω γελάσει, έχω κλάψει, έχω βρίσει, έχω παρακαλέσει, έχω στείλει μηνύματα, έχω πάει έξω από το σπίτι του, έχω ντραπεί και εξαφανιστεί για μέρες. Όμως ήμουν πιο αληθινή από ποτέ. Χωρίς εγωισμούς και λογοκρισία συναισθημάτων. Ήμουν απλά εγώ, χωρίς άμυνες και χωρίς φοβίες.

Δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο από την απελευθέρωση, ακόμα κι αν αυτή προκαλείται μετά από μερικά ποτά. Είναι ο πραγματικός σου εαυτός χωρίς την πρωινή μάσκα που του φοράς όταν σηκώνεσαι από το κρεβάτι και κοιτάζεσαι στον καθρέφτη. Και μακάρι να μη χρειαζόμασταν κανένα αλκοόλ για να πούμε αυτό που πραγματικά νιώθουμε, αλλά η "καθώς πρέπει" κοινωνία στην οποία μεγαλώσαμε, μας έμαθε να φοράμε μάσκες. Αλλά πάντα το βράδυ οι μάσκες πέφτουν. Μη φοβάσαι να δείξεις πόσο όμορφος/η είσαι μέσα από αυτή, ακόμα κι αν χρειάζεσαι 5-6 σφηνάκια για να τη βγάλεις.

Ένας βράχος γεμάτος συναισθήματα...

Το να ζεις στη Μύκονο δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο. Θέλει γερό στομάχι, μεγάλες αντοχές και να κουβαλάς μια τρέλα που της πάει. Γι' αυτό δεν κάνει για όλους. Έτσι είναι αυτός ο βράχος. Απαιτητικός. Όπως όλοι οι μεγάλοι έρωτες.

Η Μύκονος είναι ένα μέρος μαγικό. Δεν το λέω επειδή μένω εδώ. Ίσως τώρα που το σκέφτομαι ακριβώς γι αυτό να το λέω. Αν δε μείνεις εδώ έστω και για λίγο, αν δεν τη νιώσεις, δε θα καταλάβεις ποτέ γιατί πράγμα μιλάω. Το ξέρουν όμως όσοι έρχονται ξανά και ξανά.

Συνήθως σε γοητεύει από την πρώτη στιγμή. Αν δεν το καταφέρει δεν της κάνεις έτσι κι αλλιώς. Στη Μύκονο νιώθεις την ενέργεια με το που σε φυσήξει το αεράκι. Και κάπως έτσι ξέρεις πως ακόμα κι αν δε μείνεις για πολύ, θα ξαναγυρίσεις. 

Η Μύκονος, όπως πολύ σωστά είχε πει μια φίλη, έχει πέπλο. Είναι σαν αρχαία θεά που, αν της ταιριάζεις, σε μαγεύει και σε κρατάει για πάντα. Κι είναι όμορφη. Σε σαγηνεύει. Έχει στυλ και προσωπικότητα. Μπορεί να σου προσφέρει τα πάντα, αλλά το ίδιο εύκολα μπορεί να στα πάρει πίσω αν την υποτιμήσεις. Στη Μύκονο δεν έχουν θέση τα ημίμετρα γι αυτό είναι τόσο έντονη η σχέση.

Μπορεί γι αυτό και οι άνθρωποι που επιστρέφουν πάντα εδώ, για τους δικούς τους λόγους ο καθένας, να είναι τρελοί. Γιατί μόνο αν είσαι τρελός αντέχεις την ανισορροπία της Μυκόνου. Κι όσο γνωρίζω τους ανθρώπους που μένουν εδώ, όχι από ανάγκη αλλά από επιλογή, τόσο την αγαπώ περισσότερο. 

Ακόμα και οι σχέσεις που δημιουργούνται στο νησί, είναι τόσο επιτακτικές, τόσο δυνατές και παράλληλα τόσο περίεργες, όσο και τα συναισθήματα που σου δημιουργεί. Στη Μύκονο όλα γίνονται στον υπερθετικό βαθμό. Δουλεύεις, νιώθεις, αγαπάς, μισείς, κλαις, γελάς, ερωτεύεσαι, χορεύεις. Όλα τα κάνεις πολύ. Πώς λοιπόν θα μπορούσε να συμβιβαστεί με κάτι λίγο;

Μπορεί για πολλούς η Μύκονος να είναι απλά ένας βράχος στο Αιγαίο και κάποιοι απλά, να βλέπουν μόνο την κοσμοπολίτικη πλευρά της. Ναι, η Μύκονος είναι όλα αυτά. Αν όμως δε τη νιώσεις, δε θα την καταλάβεις ποτέ. Και μπορεί στ' αλήθεια να σε τρελάνει με τις απαιτήσεις της, θα σε ανταμείψει όμως με χρώματα και εικόνες συγκλονιστικές. Και ενέργεια. Μια ενέργεια μοναδική στον κόσμο όσο μοναδική είναι κι αυτή. Ικανή να σε απογειώσει ή να σε αποτρελάνει.

 Κάποιος που έφευγε μου είπε...

"Τον αγαπάω αυτόν τον βράχο. Και τους ανθρώπους που είναι πάνω σε αυτόν τους αγαπάω. Γι αυτό έρχομαι." 

... Και πόσο δίκιο είχε.

Τόσο απλά είναι τα πράγματα...

Μπορεί να μην είσαι ο πρώτος της, ο τελευταίος ή ο μοναδικός της. Έχει αγαπήσει παλαιότερα και ίσως αγαπήσει ξανά. Αλλά αν σε αγαπά τώρα τι σημασία έχουν όλα τα άλλα; 

Δεν είναι τέλεια, αλλά ούτε κι εσύ είσαι. Μπορεί οι δυο σας να μην είστε ποτέ το τέλειο ζευγάρι, αλλά αν μπορεί να σε κάνει να γελάς, αν σε κάνει να σκέφτεσαι διπλή φορά και σε κάνει να παραδέχεσαι την ανθρώπινη φύση σου που κάνει λάθη, κράτησέ τη δίπλα σου και δώστης το περισσότερο που μπορείς. 

Μπορεί να μη σε σκέφτεται κάθε δευτερόλεπτο της ημέρας, αλλά αν σου δώσει ένα κομμάτι της που ξέρει ότι μπορεί να το διαλύσεις, μην την πληγώσεις. Μην προσπαθήσεις να την αλλάξεις, μην αναλύεις κάθε τι που κάνει και μην περιμένεις περισσότερα απ' όσα μπορεί να σου δώσει. 

Χαμογέλα όταν σε κάνει χαρούμενο, δώστης να καταλάβει πότε σε τσαντίζει και να την αποζητάς όταν δεν εκεί. Κάνε την να καταλάβει πόσο σημαντική είναι για σένα ακόμα κι αν δεν είναι η μόνη. Το ξέρει ότι δεν είναι.

Μη σκέφτεσαι πόσο φοβάσαι. Κι εκείνη φοβάται. Ίσως περισσότερο από σένα. Έχει πληγωθεί κι εκείνη στο παρελθόν. Αν όμως σου δείξει έστω και λίγο πως θα μπορούσε να προσπαθήσει σκέψου λίγο ότι κι εσύ μπορείς. Αρκεί να θέλεις. Τόσο απλά είναι τα πράγματα...

Γιατι παντρευονται οι αντρες.

Εχετε προσπαθησει να διαβασετε βιβλιο για σχεσεις γραμμενο απο αντρα; Α δεν ξερετε τι χανετε. Ολα μα ολα προσπαθουν να μας πεισουν πως για να ειναι ευτυχισμενος ενας αντρας και να παραμεινει διπλα μας, θα πρεπει να μαγειρευουμε σαν σεφ, να ειμαστε μια συνεχης εκπληξη στο σεξ και να κανουμε ολες τις δουλειες του σπιτιου. Και ξερετε ποιο ειναι το ανταλαγμα; Μπορει και να μας παντρευτει. Απιστευτο; 

Οι περισσοτερες γυναικες εχουν μεγαλωσει με ενα ονειρο στο μυαλο τους. Να ντυθουν στα λευκα και να ανεβουν τα σκαλια της εκκλησιας, οπου και θα τους περιμενει ενας ομορφος αντρας ετοιμος να μοιραστει τη ζωη του μαζι τους. Δε φταινε ομως μονο αυτες. Ετσι τις μεγαλωσαν. Εχω προσωπικη πειρα και ξερω. Η μανα μου δεν προκειται ποτε να μου συγχωρησει το οτι δεν ασπαστηκα ποτε το ονειρο της και μεγαλωσα χωρις να θελω να γινω νυφουλα. 

Ετσι λοιπον στην προσπαθεια τους οι γυναικες να βρουν και να κρατησουν τον αντρα της ζωης τους διπλα τους, αρχισαν να προσπαθουν να μαθουν τι πρεπει να κανουν για να κατακτησουν τον πριγκιπα που θα ερθει με το μονοπετρο να τους πει "marry me" κι αυτες με δακρυα στα ματια θα απαντησουν "I do". 

Ολο αυτο το καλοστημενο προς οφελος των αντρων σεναριο φαινεται οτι εκμεταλλευονται απανταχου αρσενικα και μαλιστα, καποιοι απο αυτους γραφουν και βιβλια με συμβουλες για το πως θα καταφερεις να σου κανουν προταση γαμου. Φυσικα ολα στημενα υπερ τους.

Καταρχην φαινεται πως ο φοβος δεσμευσης που εχουν οι αντρες εγκειται στο γεγονος οτι φοβουνται την αποτυχια περισσοτερο απο τις γυναικες. Αυτο δεν ειναι απαραιτητα λαθος κατα τη γνωμη μου. Ισως αν ειχαν και οι γυναικες τον ιδιο φοβο να ειχαμε λιγοτερα διαζυγια. Απο εκει και περα ομως, οι λογοι που οδηγουν τους αντρες στο γαμο, φαινεται να ειναι εντελως σωβινιστικοι. Και εξηγω. 

Ολα γυρω μας συνομοτουν στο να μας πεισουν οτι ο ερωτας περναει απο το στομαχι, ειτε αυτο λεγεται η μητερα μας ειτε καποιο βιβλιο συμβουλων. Αυτο σημαινει οτι το ψυγειο μας θα πρεπει να ειναι παντα γεματο απο πραγματα που μπορει να επιθυμησει το στομαχακι του καλου μας ωστε να μπορεσουμε να του ετοιμασουμε ενα βασιλικο πρωινο οταν  ξυπναει διπλα μας, να μαθουμε πως τρωει τα φαγητα του και ποιο ειναι το αγαπημενο του για να τον εντυπωσιασουμε με τις ικανοτητες μας οταν θα τον καλεσουμε για φαγητο. Μεσα σε ολα αυτα βαλτε και τις ιδιοτροπιες του, μαζι με το γεγονος οτι θα πρεπει να χουμε και το νου μας να τρωει σωστα μη μας παθει και τιποτα. Καταλαβατε; Καταλαβα να λετε. 

Κι αν δεν ξερεις να μαγειρευεις τι γινεται; Μην ανησυχεις, υπαρχει και το σεξ. Ενας αντρας μπορει να μην ξεχασει ενα καλο σεξ, αλλα ενα εξαιρετικο σεξ σιγουρα το παντρευεται, λενε οι ειδικοι. Τι σημαινει αυτο; Φυσικα και δεν πρεπει να εισαι τσουλα, αλλα επιβαλεται να εισαι σεξυ. Μια τσουλα παντα προσελκυει τους αντρες, αλλα δεν προκειται ποτε να την παντρευτουν. Τη γυναικα τους τη θελουν σεξυ. Και τι εννοουν οταν λενε σεξυ; Μα φυσικα η ικανοτητα σου να τον πεισεις οτι δεν υπαρχει εκει εξω αλλη γυναικα σαν κι εσενα. Τι εισαι; Καμια θνητη; Και πως θα το επιτυχεις αυτο; Απλουστα διαλεγοντας νεο ρολο καθε φορα. Τη μια θα εισαι γατουλα, την αλλη τιγρη, την αλλη πλανευτρα και την αλλη ερμαιο του παθους σου για εκεινον. Προσεχε ομως γιατι δεν πρεπει να επαναλαμβανεσαι και πανω απ' ολα να εισαι εφευρετικη. Αυτος μπορει απλα να ειναι ο ιδιος καθε φορα. Σημασια εχει να μην επαναλαμβανεσαι εσυ, αν θελεις φυσικα να τυλιξεις τον περιβοητο εργενη. 

Εστω λοιπον οτι στο σεξ εισαι η γυναικα των ονειρων του και αποφασιζει το μεγαλο βημα της συγκατοικησης, ειναι αυτο αρκετο για να σου παρει το μονοπετρο; Οχι, γιατι υπαρχουν παντα οι δουλειες του σπιτιου κι οπου δουλειες του σπιτιου για τον αντρα σημαινει γυναικεια υποθεση. Ναι, καλα καταλαβες. Θα πρεπει να πλενεις τα πιατα, να σκουπιζεις, να σιδερωνεις, να σφουγγαριζεις, να απλωνεις τα ρουχα, να ξεσκονιζεις κι αυτος -το πολυ πολυ- να αλλαζει καμια λαμπα γιατι αυτη η δουλεια εγκυμονει κινδυνο και πανω απ' ολα ειναι προστατης της οικογενειας. Γιατι ποσο κινδυνο μπορει να κρυβει το να πατησει το κουμπι του στεγνωτηριου (μη γινεστε πεζες), ενω στο να αλλαξει τη λαμπα υπαρχει παντα ο κινδυνος ηλεκτροπληξιας (βρε μηπως ειναι καλη ιδεα να βαλουμε το πληντυριο να κρεμεται απο τα καγκελα του μπαλκονιου, λεω εγω τωρα). 

Αυτες λοιπον ειναι οι συμβουλες που δινουν οι ειδικοι για να ντυθειτε νυφουλες. Εγω που δεν το ειχα και ποτε ονειρο, αποφασισα  αφενος να μην ξαναδιαβασω ποτε βιβλιο για σχεσεις γενικοτερα και ειδικοτερα γραμμενο απο αντρες, αφετερου δεν εχω σκοπο να νταντεψω κανεναν αντρα που εχει κλεισει τα 18 του χρονια. Βεβαια αν θελω να νταντεψω και κανα βρεφος, με αυτα τα μυαλα που κουβαλαω, θα πρεπει να μαθω πως λειτουργουν οι τραπεζες σπερματος. Οταν θα ερθει εκεινη η ωρα ομως, θα σας ρωτησω. 

Τυχαία έλξη ή επιλογές;

Υπαρχει κάποια ταμπέλα πάνω μας που έλκει συγκεκριμένους τύπους ανθρώπων ή μήπως τελικά εμείς είμαστε αυτοί που τους επιλέγουμε;

Λένε πως δε διαλέγεις ποτέ ποιον θα ερωτευτείς, αλλά δεν είναι καθόλου τυχαίο πως έλκεσαι συνέχεια από άτομα που έχουν κάποιο κοινό χαρακτηριστικό, όπως κι εκείνοι έλκονται αντίστοιχα από σένα. Και δεν το λέω έτσι για να το πω. Κάθε φορά που κάνω αυτή τη συζήτηση με κάποιον προκυπτει το ίδιο αποτέλεσμα. 

Καποια επιλεγει συνεχως άντρες που είναι συναισθηματικά μη διαθέσιμοι την δεδομένη στιγμή. Οι ιδιοι αμεσως μετα μπορούν να κάνουν σχέση ή ακόμα και να παντρευτούν, αλλά την περίοδο που θα βρεθούν στο δρόμο της για κάποιο λόγο δε θέλουν να εμπλακούν συναισθηματικά. Αν λοιπόν υπάρχει μια ταμπέλα πάνω από το κεφάλι της και από την οποία κάποιος λαμβάνει κάποιο σήμα τότε αυτή γράφει "προτιμούνται άντρες συναισθηματικά μη διαθέσιμοι" ή "κάνε σχέση με την αμέσως επόμενη". 

Από την άλλη, ειναι καποια πολυ ζηλιαρα η οποια για εναν περιεργο λογο φέρει την ταμπέλα "είμαι το τρίτο πρόσωπο". Εκείνη που θα ζήλευε μέχρις αισχάτων και χωρίς προφανή λόγο, μπλέκει πάντα με άντρες που έχουν ήδη σχέση. Κι ενώ σε μια σχέση δύο ατόμων θα γινόταν τρελή από ζήλια ακόμα και με την πιο ασήμαντη αφορμή, μπλέκει σε καταστάσεις που την οδηγούν να παίζει του ρόλο του προσώπου που απεχθάνεται περισσότερο.

Κι έρχομαι τώρα εγώ να αναρωτηθώ. Γιατί συμβαίνει αυτό; Γιατί ενώ κυκλοφορούν γύρω μας χιλιάδες άνθρωποι εμείς επιλέγουμε ή έρχονται στο δρόμο μας με κάποιο μαγικό τρόπο αυτοί που στην ουσία θέλουμε να αποφύγουμε;

Αν εκεινη που επιλεγει τους μη συναισθηματικά διαθέσιμους άντρες τη δεδομένη χρονική στιγμή, μήπως στην ουσία το κανει επειδή δε θέλει να δεσμευτει ή ακόμα χειρότερα υποσυνείδητα τους προκαλει αισθήματα αισθήματα φοβίας δέσμευσης με το άτομό της; Ή μήπως κρύβει μέσα της μια drama queen που επειδή πληγώθηκε κάνει τα πάντα για να μη μπορέσει να δεθεί κανείς μαζί της συνεπώς κι εκείνη μαζί τους; 

Και θα συνεχίσω. Κι αν μια ζηλιάρα μπλέκει σε καταστάσεις όπου είναι πάντα το τρίτο πρόσωπο, μήπως στην ουσία προσπαθεί να καταλάβει τι είναι αυτό που θα έκανε έναν άντρα να απιστήσει ή ακόμα χειρότερα το κάνει για να έχει η ίδια λόγους να μπορεί να ζηλεύει;

Δεν ξέρω έχω μπερδευτεί. Εϊναι που δεν είμαι και ψυχολόγος.  Μερικές φορές μπορεί πραγματικά να θέλουμε κάτι άλλο από αυτό που νομίζουμε ότι θέλουμε και υποσυνείδητα οι επιλογές μας να αντιπροσωπεύουν τα βαθύτερα θέλω μας. Από την άλλη πόσο πολύ μπορεί να διαφέρει αυτό που πιστεύουμε ότι θέλουμε από αυτό που υποσυνείδητα επιλέγουμε; 

Ξέρω, δε θα βγάλουμε άκρη σήμερα. Εξάλλου αυτό το κείμενο δε γράφτηκε για να οδηγήσει σε συμπεράσματα, υπάρχουν ειδικοί για να βοηθήσουν σε αυτό. Αυτό που ήθελα να εκφράσω ήταν πως αν κάποια συμπεριφορά μας επαναλαμβάνεται, τότε σίγουρα κάποιος λόγος υπάρχει που μπορεί να μην τον έχουμε καταλάβει, αλλά στην πορεία με μαθηματική ακρίβεια θα φανεί. 

Η οξυτοκίνη φταίει για ολα;

Το ότι το σεξ περιπλέκει τα πράγματα είναι γνωστό. Το ερώτημα είναι γιατί δεν τα περιπλέκει εξίσου και για τα δύο φύλα; 

Δε θυμάμαι ποτέ τον εαυτό μου να ερωτεύτηκε ποτέ πριν το σεξ. Μπορεί να ενθουσιάστηκα, να μου άρεσε κάποιος, να πίστεψα πως μπορώ και να τον ερωτευτώ αν το σεξ όμως δεν ήταν πραγματικά καλό, τότε δεν υπήρξε έρωτας ούτε για πλάκα. Αντίθετα όμως, μου έχει τύχει να ερωτευτώ κάποιον που έκανα σεξ μαζί του και ήταν στ' αλήθεια καλό. 

Και δε συμβαίνει μόνο σε μένα αυτό, αλλά στις περισσότερες γυναίκες που γνωρίζω. Τι συμβαίνει λοιπόν κι ενώ οι γυναίκες ερωτεύονται κάποιον που τους χαρίζει εκρηκτικούς οργασμούς, οι άντρες σε αντίστοιχη περίπτωση μπορούν και διαχωρίσουν αν θέλουν τη συγκεκριμένη γυναίκα μόνο στο κρεβάτι τους και όχι στη ζωή τους;   

Οι επιστήμονες υποστηρίζουν πως η οξυτοκίνη είναι αυτή που φταίει για όλα. Πρόκειται για μια ορμόνη που εκκρίνεται από τον γυναικείο οργανισμό κατά τη διάρκεια του σεξ και ευθύνεται για το αίσθημα ευφορίας και αγάπης που νιώθουν. Οι άντρες από την άλλη εκκρίνουν ντοπαμίνη, την ουσία που τους κάνει να θέλουν κι άλλο σεξ. 

Οι επιστήμονες όμως δε συγκεκριμενοποιούν ότι η οξυτοκίνη εκκρίνεται μόνο κατά τη διάρκεια του καλού σεξ. Υποστηρίζουν πως εκκρίνεται κάθε φορά. Τότε όμως γιατί οι γυναίκες κολλάνε μόνο όταν το σεξ είναι καλό κι όχι όταν το σεξ είναι μέτριο ας πούμε κι από την άλλη γιατί οι άντρες διαχωρίζουν τόσο καλά το συναίσθημα του έρωτα από ένα πολύ καλό κρεβάτι; 

Ίσως τελικά είναι κι αυτός ο λόγος που οι άντρες απατάνε. Γιατί διαχωρίζουν τους λόγους που κρατάνε μια γυναίκα δίπλα τους κι γι' αυτούς δεν είναι πρώτος στη λίστα το σεξ. Οι γυναίκες σε αντίθεση μπορούν εύκολα να επιλέξουν κάποιον με μόνο κριτήριο τους οργασμούς. Τώρα το κατά πόσο τυχεροί θα είμαστε όλοι ώστε να βρούμε τον κατάλληλο για εμάς άνθρωπο που συνδυάζει ένα υπέροχο μυαλό με ένα απίστευτο κρεβάτι είναι ένα άλλο θέμα. 

Μήπως εσύ προτιμάς το καρότσι;

Αυτό που πρέπει να ερωτευόμαστε εγωιστικά ποτέ δεν το κατάλαβα. Γιατι στην τελική τι ειναι ο έρωτας; Το πιο εγωιστικό συναίσθημα όλων. Πάντα ερωτευόμαστε επειδή απλά θέλουμε να νιώθουμε εμείς καλά. 

Οι Κινέζοι λένε πως έρωτας είναι ένα καρότσι που κάποιος το τσουλάει και κάποιος κάθεται μέσα. Το θέμα είναι ποιος θα προλάβει πρώτος να κάτσει μέσα στο καρότσι. Αν ισχύει αυτό το λοιπόν, εμένα ποιος μου λέει ότι είναι όντως πιο διασκεδαστικό να κάθεσαι μέσα στο καρότσι από το να το σέρνεις; 

Ας πιάσουμε τα πράγματα από την αρχή. Έστω ότι πρόλαβες να κάτσεις στο καρότσι, βολεύτηκες αναπαυτικά κι εχεις τον άλλον να σε σέρνει κι απολαμβάνεις τη διαδρομή. Που ξέρεις που θα σε πάει; Κι αν υποθέσουμε ότι όντως η διαδρομή είναι ωραία, ο άνθρωπος που σέρνει το καρότσι σε μέρη που δεν είχες ξαναδεί, που ξέρεις που θα καταλήξεις; Και τέλος, αν αυτός που σέρνει το καρότσι σε κάποιο σημείο κουραστεί και τα παρατήσει, εσύ τι θα απογίνεις; Θα μείνεις στη μέση του πουθενά; 

Κι από την άλλη είσαι εσύ εκείνος που σέρνει το καρότσι. Έβαλες μέσα κι έναν άνθρωπο και τον πας. Στην αρχή απολαμβάνει τη διαδρομή και όντως τα μέρη που τον πας είναι ωραία. Ο άλλος όμως δεν είναι ανάπηρος. Κάποια στιγμή θα πιαστεί, θα θέλει κι αυτός να σηκωθεί από το καρότσι. Θα θέλει κι αυτός να επιλέξει σε ποιο σημείο θα στρίψετε δεξιά ή αριστερά και σίγουρα θα θέλει να σπρώξει κι εκείνος το καρότσι, έστω και για λίγο. Πως μπορείς λοιπόν να σκέφτεσαι εγωιστικά για ένα συναίσθημα που θέλει δύο; 

Μήπως ο έρωτας τελικά δεν είναι και τόσο εγωιστικός; Μήπως θα πρέπει αντί να κάθεσαι συνεχώς μες το καρότσι να ανταλλάζεις θέση με τον άλλον και να τον πηγαίνεις κι εσύ στα δικά σου μέρη; Γιατί μπορεί οι Κινέζοι να ισχυρίζονται πως η καλύτερη θέση είναι μέσα στο καρότσι, αλλά δεν έχει πλάκα όταν δε δοκιμάζεις να οδηγείς. Γιατί στον έρωτα πρέπει να αφήνονται και οι δυο.