Βάφω τα μαλλιά μου περίπου από τα 15 μου χρόνια. Ήταν καλοκαίρι και ήμουν διακοπές όταν βρέθηκε η βαφή της θείας μου στα χέρια μου και βάλθηκα να κάνω κόκκινες ανταύγειες στα μαλλιά μου. Βέβαια καμία επιτυχία δεν είχαν, αλλά εμένα τότε μου φαινόταν όλο αυτό σούπερ ουάου!
Μετά από δύο χρόνια απόλυτης διχρωμίας του κεφαλιού μου, αποφάσισα να το παίξω ροκ γκόμενα βάφοντας τα μαλλιά μου μαύρα. Ήταν και η εποχή που ψαχνόμουν γκομενικά, μου άρεσαν τα ροκ αγοράκια, άρα και το look μου έπρεπε να είναι ανάλογο. Μετά από μια αποτυχημένη σχέση ενάμιση χρόνου πήγα ξανά στο κομμωτήριο, αλλά αυτή τη φορά τα έκοψα αντρικά και τους πέρασα ένα κατακόκκινο χρώμα που με έκανε να μοιάζω με σημαδούρα.
Είχε επιτυχία αυτό το ala grason look, ειδικά στους άντρες που τη βρίσκουν με τα κοντά μαλλιά, αλλά τότε ήταν η εποχή που ήθελα να μείνω μόνη μου και να αποκτήσω εμπειρίες. Να κάνω διακοπές, να γνωρίσω κόσμο κι όλα αυτά που θέλει ένα 18χρονο κορίτσι. Τότε εμφανίστηκε και ο παιδικός μου έρωτας, αλλά εγώ καμία επιθυμία για σχέση δεν είχα και απλά αρκεστήκαμε στο να βγαίνουμε μερικούς μήνες με συνέχειες σπαστές στα επόμενα χρόνια.
Η επόμενη σχέση μου ήρθε μαζί με την προσπάθειά μου να μακρύνω το σπαστό μαλλί μου. Κακή εποχή για μένα καθώς πέρασαν ένα στάδιο που τα μαλλιά μου δεν έστρωναν για κανένα λόγο, συνεπώς κακή και η επιλογή του συντρόφου. Παρόλα αυτά τότε δεν είχα μυαλό να τα συνδυάσω. Όταν έγιναν καρέ τους πέρασα μια κατάμαυρη βαφή και περίμενα να μακρύνουν ξανά, φτάνοντας στο αρχικό μακρύ τους μήκος. Περίμενα αρκετό καιρό για να μπορώ να λέω ότι έχω επιτέλους μακρύ μαλλί και τότε είπα να το γυρίσω στο φυσικό μου χρώμα. Το καστανό όμως άρχισε να ανοίγει σιγά σιγά με ανταύγειες και τελικά κατέλληξε να γίνει ξανθό.
Το ξανθό το αγαπάω. Μου πάει. Είναι το χρώμα της προσωπικότητάς μου και πάντα κολλάω με αυτό. Αλλά μάλλον ήθελα μια γενική αλλαγή στη ζωή μου και τότε αποφάσισα να το ξαναγυρίσω στο καστανό. 'Ετσι άρχισε και η αντίστροφη μέτρηση του χωρισμού μου. Μπορεί να άργησε λίγο, αλλά κι αυτή ήρθε με μια αλλαγή στα μαλλιά και μια ακόμα μεγαλύτερη στη ζωή μου.
Το καστανό δεν έμεινε περισσότερο από έξι μήνες στο κεφάλι μου, όσο δηλαδή μου πήρε για να χωρίσω. Για ακόμα μία φορά αυτός ο δύσμοιρος ο κομμωτής πήρε το ντεκαπάζ και τα αλουμινόχαρτα και βάλθηκε να ανοίγει τα μαλλιά μου. Μόλις άνοιξαν αρκετά ώστε να λέγομαι και πάλι ξανθιά, να σου και η επόμενη σχέση ήρθε με τη μορφή του μεγάλου έρωτα στη ζωή μου. Και τότε ήταν που είπα στον κομμωτή μου να πιάσει το ψαλίδι και να αρχίσει να κόβει.
Ενάμιση χρόνο προσπαθούσα να βρω το τέλειο καρέ. Μέχρι και κομμωτήριο άλλαξα, αλλά τελικά το πέτυχα! Και μόλις το πέτυχα χώρισα. Μπορεί να βρήκα τον τέλειο κομμωτή, αλλά την τέλεια σχέση δεν τη βρήκα. Παρόλα αυτά χρώμα και κούρεμα στα μαλλιά μου δεν άλλαξα. Καρέ ήταν, καρέ παρέμειναν, απλά βρήκαμε κι άλλα κουρέματα ακόμα πιο προχωρημένα. Το ξανθό παρέμεινε, απλά άρχισε να ανοίγει. Μεγάλες αλλαγές δεν έγιναν ούτε στα μαλλιά μου, ούτε στη ζωή μου. Από τότε είμαι μόνη μου και παρέμενα με το ίδιο μαλλί της προηγούμενη σχέσης. Μόνο επαγγελματικές αλλαγές έγιναν, αλλά γι' αυτές έτσι κι αλλιώς είχε έρθει η ώρα.
Και μόλις ένιωσα ότι το κεφάλαιο έκλεισε οριστικά, ήρθε και η ώρα της αλλαγής. Για πολύ καιρό επέμενα στα ίδια, αλλά πλέον τίποτα δεν ήταν ίδιο για μένα. Μπορεί να είχα γίνει μια total blonde αλλά χρειαζόμουν κάτι πιο ισχυρό για να δηλώσω τη μεγάλη αλλαγή. Και μόλις έσπασε κάθε δεσμός με το παρελθόν, έκλεισα ξανά ραντεβού στο κομμωτήριο. Αυτή τη φορά όμως όχι για ανταύγειες, αλλά για αλλαγή χρώματος. Έγινα και πάλι καστανή. Μετά από τρία ολόκληρα χρόνια ξαναγύρισα στο φυσικό μου. Και μου αρέσει! Και τα καλύτερα ερχονται... Είμαι πλέον σίγουρη γι' αυτο!
ΥΓ.: Παρόλο που έγινα καστανή, δεν υπάρχει πιο αντιπροσωπευτικός τίτλος για το blog μου από τον υπάρχοντα. Έχω ξανθιά προσωπικότητα έτσι κι αλλιώς και δεν το κρύβω. Εξάλλου δυο χωρισμούς μετά μπορεί να τα ξαναβάψω ξανθά! Άβυσσος το μαλλί της Σοφίας!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου