Θέλησα να αναλύσω τον έρωτα χωρίς να είμαι ερωτευμένη. Η Ειρηλένα (κολλητή μου χρόνια), αντέδρασε όμως και με έβαλε στη θέση μου. Μου είπε πως εγώ η ίδια έχω αποθεώσει τον έρωτα σε συζητήσεις μας στο παρελθόν κι ότι αυτό που έγραψα ήταν ένα τίποτα. Κι έχει απόλυτο δίκιο να το λέει. Το έθεσα τόσο πεζά το ζήτημα που ήταν σαν να μιλάω για το απλούστερο θέμα όλων. Κι όμως είναι πολύ πιο περίπλοκο.
Πάει καιρός από την τελευταία φορά που ερωτεύτηκα πραγματικά και δεν εννοώ έναν από τους έρωτες των δύο ημερών μου. Απλά, το άδικο στη δική μου περίπτωση είναι ότι η πιο ερωτευμένη περίοδος της ζωής μου συνέπεσε με τη χειρότερη περίοδο που έζησα ποτέ. Πως γίνεται αυτό; Κι όμως, όταν κάνεις λάθος επιλογές, γίνεται.
Λένε πως δεν πρέπει να μπαίνεις σε μια σχέση αμέσως μετά την προηγούμενη κι έχουν δίκιο εν μέρη. Αλλά τον έρωτα δε μπορείς να τον προβλέψεις, ούτε και έρχεται κατά παραγγελία. Έρχεται πάντα από κει που δεν τον περιμένεις. Ξαφνικά και χωρίς προειδοποιήσεις.
Έτσι ήρθε και σε μένα. Απροειδοποίητα. Και με έκανε να χαμογελάω. Συνεχώς. Είχα έναν λόγο να ξυπνάω το πρωί και να είμαι χαρούμενη. Περίμενα με ανυπομονησία να μου στείλει μήνυμα για καλημέρα και το χαμόγελο απλωνόταν τεράστιο στο πρόσωπό μου για όλο το υπόλοιπο της ημέρας. Και τη νύχτα όμως, δεν κοιμόμουν αν δεν άκουγα την καληνύχτα του. Μετρούσα τις ώρες για να τον δω και δε χρειαζόμουν τίποτα άλλο όταν ήμουν μαζί του. Εγώ, που υμνώ τη φιλία και το πόσο σημαντικοί είναι οι φίλοι μου ώστε να τους έχω στη ζωή μου συνεχώς, χάθηκα απ' όλους το πρώτο διάστημα που ερωτεύτηκα. Και ναι, δεν είχα μάτια για κανέναν άλλον, παρά μόνο για εκείνον.
Ήμουν ευτυχισμένη με ένα του γλυκό βλέμμα. Ήμουν πλήρης όταν ήμουν στην αγκαλιά του. Ένιωθα χαρά όταν κάναμε σχέδια και το θεωρούσα φυσικό να εξαφανιζόμαστε απ' όλους. Ήταν ολόκληρος ο κόσμος μου κι αυτό δεν είχε να κάνει με το σεξ. Φυσικά και ήταν σημαντικός παράγοντας για τη σχέση μας, αλλά ο ενθουσιασμός ξεκίνησε πριν το σεξ. Πολύ πριν! Από την πρώτη κιόλας επαφή. Απ' όταν κοιταχτήκαμε στα μάτια για πρώτη φορά, ήξερα ότι εκείνος σήμαινε πολλά για μένα και ήταν αμοιβαίο. Κι αυτό ήταν η απόλυτη ευτυχία. Κι όλο αυτό ήταν έρωτας. Το πιο ακατανόητο, αλλά και το πιο όμορφο συναίσθημα όλων. Αυτό το συναίσθημα που μόνο όταν το βιώνεις το καταννοείς. Αλλά...
... πάντα κάπου εκεί εμφανίζεται ο κακός λύκων των παραμυθιών. Έτσι και στο δικό μου παραμύθι, εμφανιστήκε και τα χάλασε όλα. Μια κακή επιλογή του παρελθόντος μου ήρθε να χτυπήσει αλύπητα το παρόν μου και συνεπώς το μέλλον μου. Κι όπως συμβαίνει στους περισσότερους μεγάλους έρωτες, έτσι έγινε και με το δικό μου. Τον έχασα κι αυτό πόνεσε...
Πόνεσε πολύ, αλλά στο τέλος άντεξα. Πάντα αντέχουμε και ξανασηκωνόμαστε. Έτσι σηκώθηκα κι εγώ, πάτησα γερά στα πόδια μου και πλέον είμαι έτοιμη να ξανακάνω σχέση. Το θέμα μου είναι όμως ότι δεν είμαι σίγουρη ότι μπορώ να ερωτευτώ ξανά, τόσο πολύ και με τόσο πάθος. Γιατί όταν έχεις πονέσει, όταν έχεις χάσει κι όταν ο έρωτας είναι κάτι που σου άφησε πίκρα τελικά, είναι δύσκολο να αφεθείς ξανά. Κι όσο δεν αφήνεσαι, τόσο χάνεις πράγματα από τη ζωή και τόσο πιο πολύ πονάς που το παρελθόν στοιχειώνει για πάντα το μέλλον σου από φόβο μήπως ξαναπάθεις τα ίδια.
Απλά, δε νομίζω ότι πλέον πιστεύω στους μεγάλους έρωτες. Δεν έχουν ποτε happy end κι εμένα δε μου αρέσουν τα έργα με κακό τέλος. Αναζητώ τον έρωτα, αλλά ξέρω ότι επειδή φοβάμαι δε θέλω να αφεθώ ώστε να τον ζήσω σε τόσο μεγάλο βαθμό. Εξάλλου, είμαι σίγουρη πως δεν γίνεται κιόλας. Επιπλέον, έχω μεγαλώσει αρκετά για να πιστεύω στα παραμύθια. Έτσι κι αλλιώς τα παραμύθια έχουν πάντα ευτυχισμένο τέλος, αλλά στο δικό μου ο κηνυγός δεν εμφανίστηκε για να σκοτώσει τον κακό λύκο κι έτσι μας έφαγε και τους δύο κι έχουμε κάνει και τα σαράντα.
Αν το μέλλον με διαψεύσει θα χαρώ πολύ γι' αυτό. Όμως ξέρω καλά πως τώρα πια συμβιβάζομαι και κάτι λιγότερο. Όπως ας πούμε με κάποιον που θα κάνουμε καλή παρέα, καλό σεξ και αγκαλίτσες... Έτσι πληγώνεσαι πάντα λιγότερο, όσοι κακοί λύκοι κι αν εμφανιστούν!
PS: Ο καλύτερος τίτλος που έχω δει ποτέ σε βιβλίο είναι " ΟΙ ΜΕΓΑΛΟΙ ΕΡΩΤΕΣ ΔΕ ΦΟΡΑΝΕ ΝΥΦΙΚΟ" και μου το έδωσε η Ειρηλένα. Τυχαίο; Δε νομίζω!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου