Τα κακά κορίτσια δε λένε ψέματα...

Ήταν η τρίτη συνεχομένη νύχτα που κοιμόταν μαζί του. Ξύπνησε γυμνή στο κρεβάτι με τη μυρωδιά του να πλημμυρίζει το χώρο. Εκείνος δεν κοιμόταν δίπλα της. Σηκώθηκε από το κρεβάτι και πήγε κι έκατσε στο πάτωμα, ακριβώς μπροστά στον καθρέφτη. 
"Τι κάνεις; Αφού δε θέλεις να δεθείς γιατί κοιμάσαι μαζί του; Τι έχεις να του δώσεις;" μονολόγησε.

Μέσα της ήξερε πως δεν ήθελε να δώσει περισσότερα απ' όσα μπορούσε. Έπρεπε να πει την αλήθεια. Ντύθηκε και κατέβηκε τα σκαλιά που οδηγούσαν στο σαλόνι. Τον βρήκε στον καναπέ να βλέπει τηλεόραση. Έκατσε δίπλα του αγκαλιάζοντας τα πόδια της και έσκυψε το κεφάλι. 
"Τι έχεις" τη ρώτησε.
"Θέλω να φύγω. Θέλω να πάω σπίτι μου;"
"Δε θέλεις να μου πεις τι σου συμβαίνει;"
Δεν του απάντησε. Ήξερε πως αν μιλούσε δε μπορούσε να μην πει την αλήθεια.
"Θέλεις να πάμε πάνω στο κρεβατάκι μας, να δούμε κάτι τηλεορασίτσα μας και να κοιμηθούμε;"
"Δεν είναι κρεβάτι μας και δεν είναι τηλεοράση μας!" του απάντησε απότομα. "Συγγνώμη, αλλά δε μπορώ να το συνεχίσω άλλο αυτό. Δε συνηθίζω να μοιράζομαι τον ύπνο μου με κάποιον που απλώς κάνω σεξ μαζί του, ακόμα κι όταν αυτό είναι καλό. Πάρα πολύ καλό. Δυστυχώς δεν έχω κάτι άλλο να δώσω αυτήν την περίοδο και δε θέλω να σε πληγώσω στο τέλος. Αν ήσουν κάποιος που δε νοιαζόμουν ίσως και να το ρίσκαρα, αυτή τη στιγμή όμως ξέρω πως δεν είμαι σε θέση να δώσω τίποτα σε κανέναν γι' αυτό και δε μπορώ να το συνεχίσω άλλο."
"Νόμιζα πως τα βρίσκαμε. Περνάμε πολύ καλά μαζί. Έχουμε τα ίδια ενδιαφέρονται, γελάμε πολύ και το σεξ είναι φανταστικό. Τι ακριβώς μου λες; Ότι βρήκα σε μία γυναίκα τα πάντα, αλλά εκείνη δεν είναι σε θέση να δώσει τίποτα;"
"Θα προτιμούσες να δεθείς μαζί μου και κάποιο πρωί να εξαφανιστώ και να ψάχνεις να βρεις την αιτία; Η αιτία είμαι εγώ και στο λέω τώρα που είναι νωρίς."
"Τελικά τα κακά κορίτσια δε λένε ψέματα..."
"Όχι." του απάντησε. "Και ξέρεις γιατί; Γιατί πολύ απλά δε χρειάζεται." του είπε κοιτώντας τον γλυκά, τον φίλησε απαλά στα χείλη και έκλεισε την πόρτα πίσω της.