Εντάξει το παραδέχομαι. Όταν η τέταρτη δεκαετία μου χτύπησε την πόρτα φρίκαρα. Μια εβδομάδα πριν από τα γενέθλιά μου αρνιόμουν να βγω απ´ το σπίτι. Τίποτα δεν ήταν όπως το είχα φανταστεί και σχεδιάσει μέσα στο μυαλό μου. Και για ένα χρόνο έκανα ό,τι ακριβώς δεν έπρεπε, προσπαθώντας να αποδείξω στον εαυτό μου ότι δε μεγάλωσα.
Νομίζω όμως πως όλο αυτό ήταν φυσιολογικό. Όλοι κάποια στιγμή το παθαίνουν. Αν ήμουν η μόνη, δε θα απασχολούσε τους ειδικούς αυτή η περίφημη "κρίση μέση ηλικίας", όσο κι αν συνεχίζω να σιχαίνομαι τον όρο αυτό.
Τα 30 δεν είναι 20. Τα πρώτα σημάδια τα βλέπεις στο σώμα σου (αν και πολλά 20χρονα θα ήθελαν να έχουν το δικό μου σώμα). Ο μεταβολισμός σου αλλάζει. Τα δύο κιλά που πήρες στις γιορτές θέλουν διπλάσιο κόπο και χρόνο για να εξαφανιστούν, ενώ για να συνεχίσει ο κώλος σου να κοιτάζει περήφανος το Θεό, πρέπει να ιδρώσεις και να στερηθείς.
Η επαγγελματική σου πορεία αρχίζει να σε απασχολεί και να σε αγχώνει περισσότερο, ειδικά όταν σου έπεσε ο κλήρος να επιβιώσεις σε εποχές κρίση. Πλέον παίρνεις τα πράγματα πιο σοβαρά, καθώς τα περιθώρια στενεύουν. Γίνεσαι πιο συνετή όσον αφορά τα οικονομικά σου, αφού η ζωή ανήκει καθαρά στα δικά σου χέρια και σκέφτεσαι πιο ώριμα για τη μετέπειτα πορεία σου.
Και μετά έχεις να αντιμετωπίσεις τις προσωπικές σου φοβίες. Δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο να είσαι 30something και single. Οι συμμαθήτριές σου παντρεύονται η μία πίσω από την άλλη και κάνουν παιδιά και η μάνα σου έχει από καιρό ξεκινήσει το μονόλογο του "εσύ πότε θα βρεις ένα καλό παλικάρι να νοικοκυρευτείς".
Κι από την άλλη έχεις και τους άντρες που το πρώτο πράγμα που σκέφτονται όταν γνωρίζουν μια γυναίκα άνω των 30, είναι ότι αύτη τώρα θέλει γάμο και παιδιά (η αλήθεια είναι πως εκεί έξω κυκλοφορούν αρκετές απεγνωσμένες που χαλάνε την πιάτσα).
Ε, λοιπόν δεν είναι αυτό το πρώτο πράγμα που έχουμε στο μυαλό μας. Έχουμε τις ίδιες φοβίες και ανασφαλειες με εσάς. Θέλουμε κι εμείς το χώρο και τον χρόνο μας. Θέλουμε κι εμείς να περνάμε καλά. Κι όσο κι αν αποζητάμε τη συντροφικότητα, προτιμάμε να μείνουμε μόνες μας από το να συμβιβαστούμε με κάτι που δε μας κάνει.
Και, είναι γεγονός. Στην ηλικία αυτή, το βιολογικό μας ρολόι αρχίζει να σημαίνει την ώρα και είναι αγχωτικό να γνωρίζεις πως δε σου μένει και πολλή ακόμα. Δεν είναι όμως αυτοσκοπός. Για να γίνει ένα παιδί θέλει δύο γονείς και μια ισορροπημένη και ηγιή σχέση μεταξύ αυτών. Αυτή μπορεί να έρθει τώρα, μπορεί σε δέκα χρόνια. Δε γίνεται κατά παραγγελία.
Ακόμα όμως κι αν δεν έρθει στην ώρα της, συνεπώς και στη δική σου ώρα, και τι έγινε; Εκεί έξω βρίσκονται εκατοντάδες παιδάκια που ζητούν σπίτι. Η μητρότητα δεν είναι εγωιστική υπόθεση, αλλά κυριαρχεί το στοιχείο της ανιδιοτέλειας. Το παν είναι να μπορείς να δώσεις αγάπη σε ένα πλάσμα που σε χρειάζεται, είτε το έχεις φέρει εσύ στον κόσμο συνειδητά είτε το βάλεις στη ζωή σου ( ακόμα πιο συνειδητά) για να καλύψεις την ανάγκη σου αυτή.
Δε θα πω ψέματα. Μου αρέσει που περνιέμαι ακόμα για 20κάτι. Αυτό όμως έχει να κάνει καθαρά με την εξωτερική μου εμφάνιση. Μέσα μου όμως ξέρω πως τα 30 δεν είναι 20 και ευτυχώς που δεν είναι. Γιατί στα 30...
• Είσαι πλέον πιο ώριμη και πιο συνειδητοποιημένη για το τι ακριβώς θέλεις.
• Είσαι ανεξάρτητη και μπορείς να φροντίσεις και μόνη σου τον εαυτό σου.
• Είσαι αυτάρκης και δε χρειάζεσαι συνεχώς κάποιον δίπλα σου για σε επιβεβαιώνει. Εξάλλου, έχεις μάθει να κάνεις καλή παρέα με τον εαυτό σου.
• Επειδή ακριβώς δεν έχεις χρόνο για χάσιμο δεν τον σπαταλάς. Αν κάτι σου κάνει το κρατάς, αν όχι το στέλνεις από εκεί που ήρθε.
• Δεν πετάς σε εκείνο το ροζ συννεφάκι που όλα μοιάζουν μαγικά γιατί ακριβώς έχεις φάει ήδη τα μούτρα σου.
• Έχεις κάνει τον απολογισμό σου κι έχεις πάρει τα μαθήματά σου. Έτσι δεν αναλώνεσαι σε καταστάσεις που δεν οδηγούν πουθενά.
• Πλέον ο εαυτό σου και οι επιθυμίες σου έχουν τον πρώτο λόγο.
• Κάνεις ο,τι γουστάρεις, με όποιον γουστάρεις χωρίς να πρέπει να δώσεις λογαριασμό σε κανέναν.
• Το σεξ είναι κλάσεις ανώτερο απ´ ότι ηταν δέκα χρόνια πριν. Έτσι κι αλλιώς προτεραιότητα έχει η δική σου ικανοποίηση.
• Οι οργασμοί επίσης είναι πιο έντονοι αφού γνωρίζεις πλήρως το σώμα σου και υπάρχουν πάντα στο μενού. Στην τελικη γνωρίζεις τι ακριβώς θέλεις και δε ντρέπεσαι να το ζητήσεις.
Τα 30 δεν είναι 20. Τα πρώτα σημάδια τα βλέπεις στο σώμα σου (αν και πολλά 20χρονα θα ήθελαν να έχουν το δικό μου σώμα). Ο μεταβολισμός σου αλλάζει. Τα δύο κιλά που πήρες στις γιορτές θέλουν διπλάσιο κόπο και χρόνο για να εξαφανιστούν, ενώ για να συνεχίσει ο κώλος σου να κοιτάζει περήφανος το Θεό, πρέπει να ιδρώσεις και να στερηθείς.
Η επαγγελματική σου πορεία αρχίζει να σε απασχολεί και να σε αγχώνει περισσότερο, ειδικά όταν σου έπεσε ο κλήρος να επιβιώσεις σε εποχές κρίση. Πλέον παίρνεις τα πράγματα πιο σοβαρά, καθώς τα περιθώρια στενεύουν. Γίνεσαι πιο συνετή όσον αφορά τα οικονομικά σου, αφού η ζωή ανήκει καθαρά στα δικά σου χέρια και σκέφτεσαι πιο ώριμα για τη μετέπειτα πορεία σου.
Και μετά έχεις να αντιμετωπίσεις τις προσωπικές σου φοβίες. Δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο να είσαι 30something και single. Οι συμμαθήτριές σου παντρεύονται η μία πίσω από την άλλη και κάνουν παιδιά και η μάνα σου έχει από καιρό ξεκινήσει το μονόλογο του "εσύ πότε θα βρεις ένα καλό παλικάρι να νοικοκυρευτείς".
Κι από την άλλη έχεις και τους άντρες που το πρώτο πράγμα που σκέφτονται όταν γνωρίζουν μια γυναίκα άνω των 30, είναι ότι αύτη τώρα θέλει γάμο και παιδιά (η αλήθεια είναι πως εκεί έξω κυκλοφορούν αρκετές απεγνωσμένες που χαλάνε την πιάτσα).
Ε, λοιπόν δεν είναι αυτό το πρώτο πράγμα που έχουμε στο μυαλό μας. Έχουμε τις ίδιες φοβίες και ανασφαλειες με εσάς. Θέλουμε κι εμείς το χώρο και τον χρόνο μας. Θέλουμε κι εμείς να περνάμε καλά. Κι όσο κι αν αποζητάμε τη συντροφικότητα, προτιμάμε να μείνουμε μόνες μας από το να συμβιβαστούμε με κάτι που δε μας κάνει.
Και, είναι γεγονός. Στην ηλικία αυτή, το βιολογικό μας ρολόι αρχίζει να σημαίνει την ώρα και είναι αγχωτικό να γνωρίζεις πως δε σου μένει και πολλή ακόμα. Δεν είναι όμως αυτοσκοπός. Για να γίνει ένα παιδί θέλει δύο γονείς και μια ισορροπημένη και ηγιή σχέση μεταξύ αυτών. Αυτή μπορεί να έρθει τώρα, μπορεί σε δέκα χρόνια. Δε γίνεται κατά παραγγελία.
Ακόμα όμως κι αν δεν έρθει στην ώρα της, συνεπώς και στη δική σου ώρα, και τι έγινε; Εκεί έξω βρίσκονται εκατοντάδες παιδάκια που ζητούν σπίτι. Η μητρότητα δεν είναι εγωιστική υπόθεση, αλλά κυριαρχεί το στοιχείο της ανιδιοτέλειας. Το παν είναι να μπορείς να δώσεις αγάπη σε ένα πλάσμα που σε χρειάζεται, είτε το έχεις φέρει εσύ στον κόσμο συνειδητά είτε το βάλεις στη ζωή σου ( ακόμα πιο συνειδητά) για να καλύψεις την ανάγκη σου αυτή.
Δε θα πω ψέματα. Μου αρέσει που περνιέμαι ακόμα για 20κάτι. Αυτό όμως έχει να κάνει καθαρά με την εξωτερική μου εμφάνιση. Μέσα μου όμως ξέρω πως τα 30 δεν είναι 20 και ευτυχώς που δεν είναι. Γιατί στα 30...
• Είσαι πλέον πιο ώριμη και πιο συνειδητοποιημένη για το τι ακριβώς θέλεις.
• Είσαι ανεξάρτητη και μπορείς να φροντίσεις και μόνη σου τον εαυτό σου.
• Είσαι αυτάρκης και δε χρειάζεσαι συνεχώς κάποιον δίπλα σου για σε επιβεβαιώνει. Εξάλλου, έχεις μάθει να κάνεις καλή παρέα με τον εαυτό σου.
• Επειδή ακριβώς δεν έχεις χρόνο για χάσιμο δεν τον σπαταλάς. Αν κάτι σου κάνει το κρατάς, αν όχι το στέλνεις από εκεί που ήρθε.
• Δεν πετάς σε εκείνο το ροζ συννεφάκι που όλα μοιάζουν μαγικά γιατί ακριβώς έχεις φάει ήδη τα μούτρα σου.
• Έχεις κάνει τον απολογισμό σου κι έχεις πάρει τα μαθήματά σου. Έτσι δεν αναλώνεσαι σε καταστάσεις που δεν οδηγούν πουθενά.
• Πλέον ο εαυτό σου και οι επιθυμίες σου έχουν τον πρώτο λόγο.
• Κάνεις ο,τι γουστάρεις, με όποιον γουστάρεις χωρίς να πρέπει να δώσεις λογαριασμό σε κανέναν.
• Το σεξ είναι κλάσεις ανώτερο απ´ ότι ηταν δέκα χρόνια πριν. Έτσι κι αλλιώς προτεραιότητα έχει η δική σου ικανοποίηση.
• Οι οργασμοί επίσης είναι πιο έντονοι αφού γνωρίζεις πλήρως το σώμα σου και υπάρχουν πάντα στο μενού. Στην τελικη γνωρίζεις τι ακριβώς θέλεις και δε ντρέπεσαι να το ζητήσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου