Writing is a socially acceptable form of schizophrenia...!

Πέμπτη 24 Ιανουαρίου 2013

50 αποχρώσεις του αισθησιασμού

Μπαίνει γυμνή στο δωμάτιο και γονατίζει μπροστά του προτάσσοντας τα χέρια της για να της τα δέσει. Ούτε στιγμή δε σκέφτεται να υψώσει το βλέμμα της σε εκείνον. Τη θέλει γυμνή και πλήρως υποταγμένη. "Σήκωσε τα χέρια σου ψηλά και κρατήσου από την κολώνα", την προστάζει. Εκείνη αμέσως υπακούει και το σώμα της διαπερνάται από ρίγη ηδονής. Το χέρι του χαΐδεύει τη ραχοκοκαλιά της και το δάχτυλό του γλυστράει μέσα της επιθετικά.


Όχι, δεν είναι σκηνή από ερωτική ταινία. Οι περισσότερες από εμάς καταλαβαίνουν ακριβώς τι περιγράφω. Είναι η τελευταία μας εμμονή με την ερωτική λογοτεχνία που τόσο μανιωδώς διαβάζουμε. Κι ενώ στις περισσότερες από εμάς δεν αρέσει το πορνό, όταν πρόκειται για ένα ερεθιστικό μυθιστόρημα, τρέχουμε να προλάβουμε την έκδοσή του.

Πόσες από εμάς δεν ερωτεύτηκαν τον γοητευτικό κύριο Grey με τις κυριαρχικές του τάσεις και τις 50 αποχρώσεις του; Κι όμως, ήταν ένα βιβλίο με τόσες ερωτικές σκηνές που κάλλιστα θα μπορούσε να γίνει μια άκρως αισθησιακή ταινία. Οι περιγραφές μάλιστα ήταν τόσο γαργαλιστικές και λεπτομερείς που η σκηνή έπαιρνε αμέσως σάρκα και οστά στο μυαλό σου. Κι ενώ θα ξίνιζες τη μούρη σου αν ο σύντροφός σου παραδεχόταν ότι βλέπει πορνό (το ξέρεις ότι το κάνει έτσι;) εσύ ψάχνεις να βρεις όλο και περισσότερα βιβλία της ερωτικής λογοτεχνίας. 

Τα πικάντικα κείμενα πάντα γοήτευαν κοινό και συγγραφείς. Κάνοντας ένα φλας μπακ στην τώρα θεωρούμενη κλασική λογοτεχνία, θα βρεις τον Μαρκήσιο Ντε Σαντ ο οποίος μάλιστα φυλακίστηκε για προκλητικό περιεχόμενο, τον Ζολά, τον Μαζόχ και πολλούς άλλους. Κι αργότερα όμως, υπήρξε η εποχή των άρλεκιν που οι μαμάδες διάβαζαν μανιωδώς. Απλώς οι γενιές άλλαξαν, το σεξ απενοχοποιήθηκε και τα κείμενα γέμισαν με πιο γλαφηρές περιγραφές κι ακόμα περισσότερες λεπτομέρειες. Έτσι κι αλλιώς, πλέον κανείς δεν πρόκειται να κοιτάξει περίεργα μια γυναίκα που διαβάζει μέσα στο μετρό ένα τέτοιο βιβλίο, όσο προκλητικός κι αν είναι ο τίτλος.

Το κόλλημά μας αυτό όμως, έχει κάνει πολλούς άντρες να αναρωτιούνται. Δε μπορούν να καταλάβουν για ποιο λόγο μας εξιτάρει τόσο ένα τέτοιο διήγημα. Η φύση όμως μπορεί να δώσει την εξήγηση η οποία είναι και πάρα πολύ απλή.

Οι άντρες είναι οπτικοί τύποι. Αρκεί μια εικόνα για να φτιαχτούν. Επίσης κάθε φορά που βλέπουν μια ερωτική ταινία, φαντάζονται να πραγματοποιούν τα όσα βλέπουν. Οι γυναίκες δε λειτουργούμε έτσι αφού είμαστε εγκεφαλικά όντα. Μπορούμε κάλλιστα να φτιαχτούμε από μία καλογραμμένη ερωτική παράγραφο, απλώς δεν προσδοκούμε στην πραγματοποίησή της (ιδέες παίρνουμε όμως μη νομίζετε)

Φυσικά και θα φανταστούμε όλο το περιγραφόμενο σκηνικό, όμως στο δικό μας κεφάλι αυτό που υπερισχύει είναι η τελειότητα της επαφής και όχι της εικόνας. Τίποτα δεν είναι στημένο. Δεν υπάρχουν μεγάλα στήθη, μαλλί στην τρίχα και δαντελωτά εσώρουχα, ό,τι δηλαδή αποζητά ο άντρας από την εικόνα με την οποία θα φτιαχτεί. Το κείμενο μας παρασύρει και εμείς απλώς φτιάχνουμε το τέλειο ερωτικό σκηνικό. Και μας αρκεί που υπάρχει στο μυαλό μας, δε θα επιδιώξουμε να το αντιγράψουμε. Εξάλλου, στη φαντασία μας είναι όλα τόσο τέλεια μες την απλότητά τους, που αν η πραγματικότητα δεν ανταποκριθεί στις μεγάλες προσδοκίες μας, θα απογοητευτούμε. 

Όσο μεγάλος όμως είναι ο κίνδυνος για έναν άντρα να εθιστεί στο πορνό, άλλος τόσος είναι και για εμάς να εθιστούμε στην ερωτική λογοτεχνία. Έρευνες μάλιστα που πραγματοποιήθηκαν στη Μεγάλη Βρετανία, αποκάλυψαν πως 1 στις 2 γυναίκες προτιμά να διαβάζει για σεξ παρά να παίρνει μέρος σε κάποια σεξουαλική πράξη. Γι' αυτό την ώρα που κλείνεις το βιβλίο, καλό είναι να μη γυρνάς την πλάτη στο σύντροφό σου και να κοιμάσαι με την εικόνα του Γκίντεον Κρός (από το "Γυμνή Μπροστά σου"). Κι αν δεν έχεις σύντροφο, όλο και κάποιον fuck baddy θα έχεις ή βγες έξω να γνωρίσεις έναν καινούριο. Κρίμα είναι τόση φαντασία να πηγαίνει χαμένη με το που τελειώνουν οι σελίδες. 

Τετάρτη 9 Ιανουαρίου 2013

31 και μ' αρέσει...

Εντάξει το παραδέχομαι. Όταν η τέταρτη δεκαετία μου χτύπησε την πόρτα φρίκαρα. Μια εβδομάδα πριν από τα γενέθλιά μου αρνιόμουν να βγω απ´ το σπίτι. Τίποτα δεν ήταν όπως το είχα φανταστεί και σχεδιάσει μέσα στο μυαλό μου. Και για ένα χρόνο έκανα ό,τι ακριβώς δεν έπρεπε, προσπαθώντας να αποδείξω στον εαυτό μου ότι δε μεγάλωσα.

Νομίζω όμως πως όλο αυτό ήταν φυσιολογικό. Όλοι κάποια στιγμή το παθαίνουν. Αν ήμουν η μόνη, δε θα απασχολούσε τους ειδικούς αυτή η περίφημη "κρίση μέση ηλικίας", όσο κι αν συνεχίζω να σιχαίνομαι τον όρο αυτό.

Τα 30 δεν είναι 20. Τα πρώτα σημάδια τα βλέπεις στο σώμα σου (αν και πολλά 20χρονα θα ήθελαν να έχουν το δικό μου σώμα). Ο μεταβολισμός σου αλλάζει. Τα δύο κιλά που πήρες στις γιορτές θέλουν διπλάσιο κόπο και χρόνο για να εξαφανιστούν, ενώ για να συνεχίσει ο κώλος σου να κοιτάζει περήφανος το Θεό, πρέπει να ιδρώσεις και να στερηθείς.

Η επαγγελματική σου πορεία αρχίζει να σε απασχολεί και να σε αγχώνει περισσότερο, ειδικά όταν σου έπεσε ο κλήρος να επιβιώσεις σε εποχές κρίση. Πλέον παίρνεις τα πράγματα πιο σοβαρά, καθώς τα περιθώρια στενεύουν. Γίνεσαι πιο συνετή όσον αφορά τα οικονομικά σου, αφού η ζωή ανήκει καθαρά στα δικά σου χέρια και σκέφτεσαι πιο ώριμα για τη μετέπειτα πορεία σου.

Και μετά έχεις να αντιμετωπίσεις τις προσωπικές σου φοβίες. Δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο να είσαι 30something και single. Οι συμμαθήτριές σου παντρεύονται η μία πίσω από την άλλη και κάνουν παιδιά και η μάνα σου έχει από καιρό ξεκινήσει το μονόλογο του "εσύ πότε θα βρεις ένα καλό παλικάρι να νοικοκυρευτείς".

Κι από την άλλη έχεις και τους άντρες που το πρώτο πράγμα που σκέφτονται όταν γνωρίζουν μια γυναίκα άνω των 30, είναι ότι αύτη τώρα θέλει γάμο και παιδιά (η αλήθεια είναι πως εκεί έξω κυκλοφορούν αρκετές απεγνωσμένες που χαλάνε την πιάτσα).

Ε, λοιπόν δεν είναι αυτό το πρώτο πράγμα που έχουμε στο μυαλό μας. Έχουμε τις ίδιες φοβίες και ανασφαλειες με εσάς. Θέλουμε κι εμείς το χώρο και τον χρόνο μας. Θέλουμε κι εμείς να περνάμε καλά. Κι όσο κι αν αποζητάμε τη συντροφικότητα, προτιμάμε να μείνουμε μόνες μας από το να συμβιβαστούμε με κάτι που δε μας κάνει.

Και, είναι γεγονός. Στην ηλικία αυτή, το βιολογικό μας ρολόι αρχίζει να σημαίνει την ώρα και είναι αγχωτικό να γνωρίζεις πως δε σου μένει και πολλή ακόμα. Δεν είναι όμως αυτοσκοπός. Για να γίνει ένα παιδί θέλει δύο γονείς και μια ισορροπημένη και ηγιή σχέση μεταξύ αυτών. Αυτή μπορεί να έρθει τώρα, μπορεί σε δέκα χρόνια. Δε γίνεται κατά παραγγελία.

Ακόμα όμως κι αν δεν έρθει στην ώρα της, συνεπώς και στη δική σου ώρα, και τι έγινε; Εκεί έξω βρίσκονται εκατοντάδες παιδάκια που ζητούν σπίτι. Η μητρότητα δεν είναι εγωιστική υπόθεση, αλλά κυριαρχεί το στοιχείο της ανιδιοτέλειας. Το παν είναι να μπορείς να δώσεις αγάπη σε ένα πλάσμα που σε χρειάζεται, είτε το έχεις φέρει εσύ στον κόσμο συνειδητά είτε το βάλεις στη ζωή σου ( ακόμα πιο συνειδητά) για να καλύψεις την ανάγκη σου αυτή.

Δε θα πω ψέματα. Μου αρέσει που περνιέμαι ακόμα για 20κάτι. Αυτό όμως έχει να κάνει καθαρά με την εξωτερική μου εμφάνιση. Μέσα μου όμως ξέρω πως τα 30 δεν είναι 20 και ευτυχώς που δεν είναι. Γιατί στα 30...
• Είσαι πλέον πιο ώριμη και πιο συνειδητοποιημένη για το τι ακριβώς θέλεις.
• Είσαι ανεξάρτητη και μπορείς να φροντίσεις και μόνη σου τον εαυτό σου.
• Είσαι αυτάρκης και δε χρειάζεσαι συνεχώς κάποιον δίπλα σου για σε επιβεβαιώνει. Εξάλλου, έχεις μάθει να κάνεις καλή παρέα με τον εαυτό σου.
• Επειδή ακριβώς δεν έχεις χρόνο για χάσιμο δεν τον σπαταλάς. Αν κάτι σου κάνει το κρατάς, αν όχι το στέλνεις από εκεί που ήρθε.
• Δεν πετάς σε εκείνο το ροζ συννεφάκι που όλα μοιάζουν μαγικά γιατί ακριβώς έχεις φάει ήδη τα μούτρα σου.
• Έχεις κάνει τον απολογισμό σου κι έχεις πάρει τα μαθήματά σου. Έτσι δεν αναλώνεσαι σε καταστάσεις που δεν οδηγούν πουθενά.
• Πλέον ο εαυτό σου και οι επιθυμίες σου έχουν τον πρώτο λόγο.
• Κάνεις ο,τι γουστάρεις, με όποιον γουστάρεις χωρίς να πρέπει να δώσεις λογαριασμό σε κανέναν.
• Το σεξ είναι κλάσεις ανώτερο απ´ ότι ηταν δέκα χρόνια πριν. Έτσι κι αλλιώς προτεραιότητα έχει η δική σου ικανοποίηση.
• Οι οργασμοί επίσης είναι πιο έντονοι αφού γνωρίζεις πλήρως το σώμα σου και υπάρχουν πάντα στο μενού. Στην τελικη γνωρίζεις τι ακριβώς θέλεις και δε ντρέπεσαι να το ζητήσεις.

Πέμπτη 3 Ιανουαρίου 2013

Κακά παιδιά: Γιατί μας αρέσουν...

Τόσες ταινίες, άλλα τόσα μυθιστορήματα κι ακόμα αναρωτιέστε γιατί μας αρέσουν τα κακά παιδιά; Αφού είμαστε drama queens, τι δεν καταλαβαίνετε;

Τα κακά παιδιά είναι σαν το φαγητό του διπλανού που φαίνεται πάντα καλύτερο από το δικό μας. Είναι αυτό που δε μπορούμε να έχουμε κι όμως τόσο πεισματικά νομίζουμε ότι μπορούμε να κάνουμε δικό μας. Τι κι αν μας στείλει στον ψυχίατρο στο τέλος; Όταν κάτι είναι απαγορευμένο γίνεται αυτομάτως και πιο ποθητό.

Το κακό παιδί ειναι παίχτης με μεγάλη αυτοπεποίθηση ακόμα κι αν δεν είναι ο Brad Pitt. Θα σε πλησιάσει έστω κι αν δε δει κανένα σημάδι από σένα, επειδή απλώς του αρέσεις και θα σου δείξει ξεκάθαρα τι θέλει από σένα. Το εγώ του είναι τόσο μεγάλο που δε φοβάται την απόρριψη. Έτσι κι αλλιώς οι δικές του επιθυμίες είναι που έχουν σημασία. Κι επειδή ακριβώς έχει το θάρρος να σε διεκδικήσει, θα σε γοητεύσει.

Το κακό παιδί μπορεί να σου προσφέρει μια έντονη ζωή. Έχει πολλές παρέες, αρκετούς κολλητούς (οι οποίοι φυσικά και είναι πάνω από σένα) και του αρέσει να περνάει καλά. Αποζητά την περιπέτεια και η ζωή του κινείται στα άκρα. Είναι σκοτεινός κι αποτελεί μυστήριο προς λύση. Έχει όμως χιούμορ, γεγονός που τον προστατεύει όταν ο κακός χαρακτήρας του τον προδίδει.

Το σεξ μαζί του είναι μοναδικό κι ανεπανάληπτο. Μπορεί να σε πάρει από το μπαρ για να σε πηδήξει εκείνη τη στιγμή. Αν θέλει να έρθει από το σπίτι σου ξημερώματα θα το κάνει. Και στο κρεβάτι ομως, αν θέλει κάτι τραβηγμένο από σένα δε θα στο ζητήσει. Θα το πάρει με το έτσι θέλω. Τι πιο ερεθιστικό λοιπόν για τις γυναίκες που είναι από φύση τους υποτακτικές (έτσι απλά νομίζεις ότι πούλησαν οι αποχρώσεις του Γκρι τόσες χιλιάδες αντίτυπα);

Η σχέση μαζί του είναι μια διαρκής πρόκληση. Προσπαθείς να είσαι συνεχώς καλύτερη και πιο γοητευτική θέλοντας να κερδίσεις το θαυμασμό του και στη συνέχεια την αγάπη του. Κι όταν τελικά τα καταφέρεις, αυτό είναι και το τρόπαιό σου, καθώς αξίζει περισσοτερο απ´ όσο αν σου είχε δοθεί απλόχερα.

Τα κακά παιδιά δε δίνουν υποσχέσεις γι αυτό υπάρχει πάντα το στοιχείο της έκπληξης. Σου προσφέρουν μεγάλα πάθη, έντονες στιγμές και μεγάλες συγκινήσεις. Μπορούν να σε στείλουν στο παράδεισο και την επόμενη στιγμή στην πιο σκοτεινή γωνιά της κόλασης. Γι' αυτό και το τέλος συνοδεύεται πάντα από πολύ πόνο και δάκρυα.

Όχι, δεν είναι κάποιας μορφής ανωμαλία. Το έχουν οι άνθρωποι να κηνυγούν το άπιαστο. Γι' αυτό οι γυναίκες στο τέλος παντρεύονται καλά παιδιά. Γιατί μπορεί η ίντριγκα να είναι γοητευτική, αλλά στο τέλος αυτό που ζητάνε είναι η ασφάλεια.

ΚΑΝΟΝΕΣ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ
1. Τα κακά παιδιά δεν υπακούν σε κανόνες και παίρνουν πάντα αυτό που θέλουν. Γι αυτο φρόντισε να περάσεις καλά και να μην έχεις μεγάλες προσδοκίες για να μην πέσεις άγαρμπα από το συννεφάκι που έχεις σκαρφαλώσει.

2. Ποτέ μην μπεις στο τρυπάκι ότι θα τον αλλάξεις. Εξάλλου αν αλλάξει πώς είσαι τόσο σίγουρη ότι θα σου αρέσει;

3. Μην πιστέψεις ποτέ ότι είσαι η μοναδική γυναίκα στη ζωή του. Αν θέλεις αποκλειστικότητα τότε ψάχνεις σε λάθος μέρος.

4. Μην περιμένεις περισσότερα απ´ όσα μπορεί να σου δώσει. Εξάλλου είπαμε, το εγώ του είναι πάνω απ´ όλα.

5. Αν θέλεις γάμο και παιδιά φύγε μια ώρα αρχύτερα. Είπαμε, θα σε κάνει να περάσεις καλά, αλλά για όσο θέλει εκείνος.

ΥΓ. Υπάρχουν και κακά παιδιά που κάποια στιγμή ερωτεύτηκαν και άλλαξαν πολλές από τις παλιές τους συνήθειες. Αυτοί όμως είναι η εξαίρεση και όχι ο κανόνας. Οι εκ πεποιθήσεως εργένηδες σπάνια αφήνουν τη βολή τους.