Το λέω και το υποστηρίζω. Οι άντρες είναι απλά ένα αξεσουάρ που συμπληρώνει το outfit. Είναι καλοί για τις εξόδους, τις κοινωνικές υποχρεώσεις, για παρέα και σεξ -αναλόγως προσόντων πάντα. Για γκόμενοι όμως δεν κάνουν. Αν τους παραχωρήσεις λίγο χώρο παραπάνω και βρουν πρόσφορο έδαφος θα τα κάνουν όλα πουτάνα κι εσένα έξαλλη στην καλύτερη, πληγωμένη στην χειρότερη.
Δε θα κράξω πρώην γκομενούς μου. Είναι αυτονόητο ότι για να είναι πρώην, κάποιος λόγος υπάρχει, αλλιώς θα ήταν και νυν και αεί. Εξάλλου, έχω αρκετούς άντρες κολλητούς και γνωρίζω από πρώτο χέρι πόσο μαλάκες είναι και πόσο μεγαλύτεροι μπορούν να γίνουν. Και μάλλον δεν φταίνε αυτοί για τη μαλακία που τους δέρνει. Είναι εκ γενετής. Δεν εξηγείται αλλιώς. Αλλά δεν κάνουν και κάτι να την διορθώσουν.
Φυσικά, δεν βγάζω την ουρά μου απ' έξω. Είμαι η πρώτη διδάξασα στη μαλακία και το δηλώνω. Μερικές φορές ίσως το παρακάνω κιόλας, αλλά το γεγονός του ότι είμαι γυναίκα με κάνει να αναγνωρίζω πότε έχω κάνει μαλακία -πολλές φορές το ξέρω και πριν την κάνω- και το παραδέχομαι. Για τους άντρες δεν υπάρχει καν το ενδεχόμενο μιας απειροελάχιστης πιθανότητας να σκεφτούν ότι έχουν κάνει μαλακία. Και μετά φταίμε εμείς που κατεβάζουμε μούτρα, γινόμαστε οι γκρινιάρες της υπόθεσης και δεν τους λέμε τι έχουμε.
Τι να έχω ρε φίλε; Έκανες μαλακία. Τι δεν καταλαβαίνεις και πρέπει να σου εξηγήσω; Όταν με κάποιον έχεις σχέση, είτε είναι φιλική είτε ερωτική, υποτίθεται ότι σε ξέρει και μπορεί να καταλάβει τι σε ενοχλεί. Γιατί λοιπόν ενώ κάνεις τη μαλακία το παίζεις χαζός ή το γυρίζεις στην πλακίτσα; Είναι πολύ απλό. Αν το παραδεχτείς θα λήξει το θέμα όμορφα κι ωραία. Γιατί θα πρέπει να προσπαθείς να βγεις από πάνω ή να κάνεις πλάκα για να περάσει; Θέλεις να με εξαγριώσεις;
Κι από την άλλη υπάρχουν τα αυτονόητα. Αγοράκι με άδειασες. Υποτίθεται ότι περίμενα κάποια πράγματα από σένα, τα οποία εσύ πρώτος ήσουν πρόθυμος να μου δώσεις. Στο τέλος όμως, κάτι σου έτυχε και με κρέμασες. Πόσο μυαλό θέλει για να καταλάβεις ότι μετά εγώ θα σε γαμήσω; Εγώ θα φταίω που θα γίνω η σκύλα -αν θέλω να είμαι καλή μαζί σου- ή η καριόλα -αν θέλω να σε δω να σέρνεσαι- στην τελική;
Ε, ναι... Για σένα συνεχώς φταίω εγώ και οι ιδίες του φύλου μου. Είμαστε γκρινιάρες και τα παίρνουμε χωρίς λόγο. Έχουμε την πουστιά στο αίμα μας κι εσύ είσαι ο κακομοίρης που πρέπει να υποστείς την πουτανιά της γυναικείας φύσης.
Δε γαμιέστε λέω εγώ. Άμα δεν έχετε μεγάλο πουλί και καλές επιδόσεις στο κρεβάτι, είστε παντελώς άχρηστοί. Γιατί οτιδήποτε άλλο κι αν κάνετε, όσο και να προσπαθήσετε να είστε σωστοί, την μαλακία δεν πρόκειται να την αποφύγετε γιατί πολύ απλά στο μυαλό σας δεν υπάρχει το κόκκινο φωτάκι που σε προειδοποιεί ότι έχεις κάνει μαλακία. Πάντα θα θεωρείτε πως δεν έχετε κάνει τίποτα μεμπτό κι ότι εμείς είμαστε οι παράλογες. Και οι γκρινιάρες... Και στο τέλος οι πουτάνες που πληγώσαμε το κακόμοιρο παιδί!
Πως να μην είμαστε όλα τα παραπάνω λοιπόν, όταν εσύ ο ίδιος δεν είσαι τίποτα παραπάνω από ένας σταρχιδιστής που λέει "Έλα μωρε, δεν έγινε και τίποτα. Θα γκρινιάξει λίγο και μετά θα της περάσει.". Βρε ουστ! Έχω καλύτερα πράγματα να κάνω από το να γκρινιάζω σε αυτή τη ζωή. Όπως το να μην ψωνίζω άντρες ούτε στις εκπτώσεις!
Πολύ ωραία η δημοσίευσή σου και πολύ καλά όλα αυτά που γράφεις και αναρτάς εδώ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπάρχουν όμως και άλλα τα οποία και δεν αναφέρεις.
Ξέρω, θα αρχίσεις να λες, "πωωωω, άλλος ένας παπάρας αρχίζει να λέει τα δικά του.".
Δεν είναι έτσι όμως. Όλα τα παραπάνω που αναφέρεις ΝΑΙ γίνονται και ΝΑΙ ισχύουν. Όχι όμως σε όλες τις περιπτώσεις. Είμαι και εγώ ένας από αυτούς που αναφέρεις. Έχω κάνει και εγώ μαλακίες και έχω πει "Έλα μωρε, δεν έγινε και τίποτα. Θα γκρινιάξει λίγο και μετά θα της περάσει.".
Όμως ήμουν και σε σχέσεις που το ίδιο πράγμα έκανε και η γκόμενα aka κοπέλα μου. Επίσης έχουν υπάρξει σχέσεις που δεν έχω καν μπει στη διαδικασία να κάνω μαλακία, να πω μαλακία ή και να υποστηρίξω μια μαλακία. Θα πρέπει λοιπόν, κάτσεις και να σκεφτείς ότι για να έχεις μια συγκεκριμένη αντιμετώπιση από κάποιον άντρα, ε κάπου έχεις φταίξει και εσύ.
Τόσα ζευγάρια είναι ευτυχισμένα, τόσοι άνθρωποι περνάνε καλά. Μήπως να μην είμαστε τόοοοσο πολύ απόλυτοι;
Αυτά για το 2ο σκέλος του άρθρου σου, που ήταν το απλό.
Προχωράω στο:
"Είναι καλοί για τις εξόδους, τις κοινωνικές υποχρεώσεις, για παρέα και σεξ -αναλόγως προσόντων πάντα. Για γκόμενοι όμως δεν κάνουν."
Για πες μου Σοφία (εάν μου επιτρέπεις να σε αποκαλλώ με το όνομά σου), εσείς οι γυναίκες-κοπέλες-γκόμενες, σε τι είστε καλές; Στο να συγκρίνετε το πουλί,το αμάξι
και τα τ.μ του σπιτιού του άντρα που έχετε δίπλα σας; Στο να κρίνετε τι φόρεσε η άλλα γκόμενα και έβγαλε το τάδε γκόμενο;
Γιατί στο δικό μου περιβάλλον και στις γυναίκες-κοπέλες-γκόμενες που έχω γνωρίσει εγώ, αυτό συμβαίνει. Μήπως λοιπόν να πάρω και εγώ ένα τσουβάλι και να αρχίσω να
βάζω μέσα όλες τις γυναίκες και να λέω και να λέω και να ξαναλέω; Η απάντηση Σοφία, είναι μία και είναι παρεμφερή με την φράση "Όπως στρώσεις θα κοιμηθείς.".
Αναλόγως λοιπόν με το τί πραγματικά ψάχνεις και το τί πραγματικά θες από τη ζωή σου, αυτό ΑΚΡΙΒΩΣ θα καταφέρεις να βρεις. Εάν λοιπόν εσένα σε νοιάζει εάν ο άντρας έχεις
μεγάλο πουλί και κάνει καλό σεξ τότε ΠΡΟΦΑΝΩΣ και αυτό που θα καταφέρεις να βρεις είναι έναν μικρόμυαλο που το μόνο που τον ενδιαφέρει να κάνει με σένα είναι να σε
"ξετρυπώσει" και να έχει να λέει με τους κολλητούς του, για το που και πότε σε πήρε. Σκληρές κουβέντες αλλά έτσι είναι.
Και για να ολοκληρώσω τη σκέψη μου και την γνώμη μου,
ανήκω στη κατηγορία αντρών που κάνουν ικανοποιητικό-καλό σεξ (από ότι μου έχουν πει η κοπέλες που είχα, ποτέ δεν ξέρεις) και για την ηλικία μου, μπορώ και βγάζω αρκετά
λεφτά ώστε εκτός του σεξ να μπορώ να προσφέρω και ένα δείπνο ή ένα ποτό στη κοπέλα με την οποία βγαίνω και έχω κάτι (σοβαρό ή μη). Παρόλα αυτά και επειδή είμαι από
κείνους που μου κάνουν κλικ οι γυναίκες με εντυπωσιακή εμφάνιση και προσεγμένες κυρίως εμφανισιακά συνήθως καταλλήγω με θεογκόμενες με μυαλό κουκούτσι. Δε λέω,
σεξ γαμάτο. Επίσης μιας και δε το έχουν και πολύ στη σκέψη, δε μιλάνε και πολύ. Ότι πρέπει δηλαδή για έναν άντρα. Το θέμα πιο είναι όμως;;; Μέχρι πότε; Μέχρι πότε
θα μπορώ να την π... και να βγαίνω μαζί της; Εδώ λοιπόν είναι που ξεκινά η 4η,5η και 6η παράγραφος του άρθρου που δημοσίευσες.
Φιλικά πάντα και επώνυμα.
Κωνσταντίνος Μποτονάκης
άντρας και εγώ...από εκείνους