Writing... My biggest Love!

 "Το γράψιμο σε φέρνει τόσο κοντά μου που θα μπορούσα σχεδόν να σε αγγίξω..."

Αυτή τη φράση διάβασα πρόσφατα σε ένα βιβλίο ερωτικών επιστολών και δε νομίζω ότι με έχει αγγίξει κάτι πιο πολύ. Γιατί όταν γράφω μπορώ να αγγίζω τα πάντα! Γι' αυτό και για μένα είναι τόσο ευχάριστο να ακούω από εσάς ότι σας αγγίζουν τα κείμενά μου. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ευτυχία για κάποιον που γράφει όταν τα κείμενά του μπορούν ν' αγγίξουν έστω κι έναν από αυτούς που τα διαβάζουν.

Αν δεν έγραφα δε θα είχα λόγο ύπαρξης... Τόσο σημαντικό είναι το γράψιμο για μένα. Ποτέ δεν ήμουν καλή στα λόγια. Πάντα ήθελα να πω κάτι, αλλά η ντροπή, ο φόβος, το άγχος δε με άφηναν να εκφραστώ έτσι όπως θα ήθελα. Όταν αγωνιώ δε μπορώ να αθρώσω λέξη. Όταν θυμώνω φωνάζω τόσο πολύ που χάνω το δίκιο μου. Όταν φοβάμαι λέω πράγματα που δε θα έπρεπε να πω κι όταν ερωτεύομαι τα χάνω. Ποτέ ο προφορικός λόγος δεν ήταν το δυνατό μου σημείο κι ας μιλάω αντικειμενικά πολύ. Δεν είναι τυχαίο που όλοι μου λένε πως καλύτερα να μασάω παρά να μιλάω, για τους δικούς του λόγους ο καθένας. 

Ξέρω πως το πιο αδύνατο σημείο έκφρασής μου στον προφορικό λόγο είναι όταν θέλω να εξωτερικεύσω τα συναισθήματά μου. Ποτέ δεν κατάφερνω να πω αυτό που νιώθω, έτσι όπως το νιώθω... Ακόμα κι όταν χρειάστηκε ή το προκάλεσα. Τότε η γλώσσα μου αρνήθηκε να πει αυτά που σκεφτόταν το μυαλό. Αντ' αυτού έκανα ακόμα χειρότερα τα πράγματα βάζοντας τον εγωισμό μου πάνω απ' όλα και τις λάθος λέξεις σε όσα είχα να πω.

Όταν γράφω όμως όλα είναι διαφορετικά. Οι λέξεις μου βγαίνουν αβίαστα, τα συναισθήματά μου με πλημμυρίζουν και τα κείμενά μου ολοκληρώνονται χωρίς καμία πίεση και κανένα άγχος. Όταν γράφω νιώθω ελεύθερη και δεν ντρέπομαι να εκφραστώ ακόμα κι όταν δημοσιοποιώ τα πιο προσωπικά μου συναισθήματα. 

Θέλω να γίνω συγγραφέας. Δεν ξέρω αν θα τα καταφέρω ποτέ, αλλά ξέρω ότι ποτέ δε πρόκειται να σταματήσω να γράφω. Ευελπιστώ ότι στη χειρότερη θα αναγνωριστώ μετά θάνατον... Σαν του ήρωες. Το μόνο που θέλω είναι να συνεχίσω να γράφω γιατί είναι το μόνο πράγμα που με κάνει να νιώθω αληθινά ευτυχισμένη.

Κι ευτυχία για μένα σημαίνει όταν μία μόνο γραμμή από ένα κείμενό μου αγγίζει κάποιον από εσάς... Όταν ταυτίζεστε με τις σκέψεις μου...  Όταν ασπάζεστε τις απόψεις μου... Όταν διαφωνείτε μαζί μου... Όταν με βρίσκετε υπερβολική... Όταν με βρίσκετε υπερβολικά ρομαντική... Όταν με βρίσκετε κυνική και απόλυτη...

Ο χρόνος που αφιερώνετε για να διαβάζετε τα κείμενά μου για μένα είναι σημαντικός. Δεν έχει σημασία πόσος χρόνος χρειάστηκε για να τα γράψω γιατί έτσι κι αλλιώς ο περισσότερος χρόνος στη ζωή μου είναι ταγμένος στο γράψιμο. Σημασία έχει ο χρόνος που διαθέτετε εσείς για να με διαβάσετε και σας ευχαριστώ πολύ γι' αυτό.

Το μόνο που θέλω να προσθέσω κλείνοντας είναι μια φράση της Sylvia Palth... Όλα στη ζωή μπορούν να αποτυπωθούν στο χαρτί εάν έχεις τα κότσια να το κάνεις και τη φαντασία για να αυτοσχεδιάσεις. Ο χειρότερος εχθρός της δημιουργικότητας είναι να αμφιβάλεις για τον ίδιο σου τον εαυτό... Κι εγώ δεν πρόκειται ποτέ να αμφιβάλω ξανά για τον εαυτό μου!