"Το σεξ είναι η παρηγοριά που έχουμε όταν δεν έχουμε την αγάπη."
είχε γράψει ο Gabriel García Márquez στο βιβλίο του "Οι θλιμμένες πουτάνες της ζωής μου" κι όσο κι αν τον ασπάζομαι δε μπορώ να συμφωνήσω μαζί του. Εντελώς...
Η αλήθεια είναι πως όταν δεν έχεις την αγάπη το σεξ είναι μια παρηγοριά. Σου καλύπτει τις φυσικές σου ανάγκες, σε κάνει να νιώθεις καλύτερα καθώς σου δίνει την επιβεβαίωση που ζητάς και κάποιες φορές μπορεί να σου προσφέρει απίστευτες στιγμές πάθους, έστω κι αν δεν υπάρχει καθόλου έρωτας. Αυτό συμβαίνει όταν το σεξ είναι καλό κι εσύ είσαι συνειδητοποιημένη γι' αυτό που παίρνεις τη δεδομένη στιγμή. Φυσικά, υπάρχει παντα το ενδεχόμενο να βρεις την αγάπη μετά από σεξ της μίας βραδιάς, αλλά κατά κανόνα αυτές οι περιπτώσεις είναι μετρημένες στα δάχτυλα κι αποτελούν τις εξαιρέσεις. Παρόλα αυτά πήρες αυτό που ήθελες και ξαναγύρισες στην εργένικη ζωή σου, χωρίς δεσμεύσεις, χωρίς υποχρεώσεις...
Κι από την άλλη και τι να λέει; Έκανες σεξ με έναν τύπο που δεν θέλεις να ξαναδείς, δε σου λέει τίποτα να τον κρατήσεις στη ζωή σου, φόρεσες τα ρούχα σου κι έφυγες τρέχοντας φοβούμενη οποιαδήποτε ένδειξη τρυφερότητας και μετά πήγες σπίτι σου να βγάλεις τα ρούχα της ντροπής (ντροπής γιατί ξέμεινες με αυτά από το προηγούμενο βράδυ και είναι ήδη πρωί) για να ξανακοιμηθείς μόνη στο άδειο σου κρεβάτι, χωρίς κανέναν δίπλα σου, χωρίς καμία αγκαλιά... Γιατί όπως πολύ σοφά ο Κούντερα υποστήριζε, ο έρωτας ξεκινάει από την ώρα που δυο άνθρωποι μοιράζονται το ίδιο κρεβάτι. "Το να ξαπλώνεις στο ίδιο κρεβάτι με κάποιον και να κοιμάσαι μαζί του είναι δυο πάθη αντιφατικά σχεδόν. Ο έρωτας δεν εκδηλώνεται με την επιθυμία να κάνεις έρωτα, αλλά με την επιθυμία του μοιρασμένου ύπνου." και τον ύπνο δεν τον μοιράζεσαι ποτέ με κάποιον που πέρασες μια νύχτα πάθους μαζί του.
Τελικά το ζητούμενο είναι το σεξ ή η αγκαλιά γιατί εγώ γύρω μου δεν ακούω κανέναν να λέει πως θέλει μια σχέση για άγριο σεξ, όλοι δηλώνουν πως αυτό που τους λείπει είναι μια αγκαλιά, οι τρυφερές στιγμές, μια παρέα στον καναπέ για dvd και να κάνουν έρωτα. Κι αφού είναι τόσοι πολλοί αυτοί που ζητάνε μια αγκαλιά τόσο αταίριαστοι είναι πια που δεν μπορουν να τα βρουν ούτε μεταξύ τους;
Πάντως όταν το σεξ είναι παντού γύρω σου κι αυτό που σου λείπει είναι η ψυχική επαφή, τότε καταλαβαίνεις πως αυτόματα το σεξ έρχεται σε δεύτερη μοίρα και το αποβάλεις όλο και περισσότερο. Και τότε εμφανίζεται αυτός ο κάποιος που ξυπνάει το πάθος μέσα σου, κάνεις για ακόμα μια φορά σεξ της μίας βραδιάς και το επόμενο πρωί ξυπνάς και πάλι στο άδειο σου κρεβάτι ζητώντας απλά μια αγκαλιά. Είναι λοιπόν το σεξ παρηγοριά για όσους δεν έχουν την αγάπη ή απλά είναι ένας τρόπος να σου υπενθυμίζει πως αυτό που τελικά ζητάς είναι η ίδια η αγάπη, την οποία ψάχνεις ασυναίσθητα σε ευφήμερα πάθη επειδή άργησε μία ή και περισσότερες μέρες; Αχ, αυτός ο Márquez σε πολλές σκέψεις με έβαλε και στο μόνο συμπέρασμα που μπόρεσα να καταλήξω είναι πως τελικά είναι πολύ πιο δύσκολο να είσαι single απ' όσο μερικοί άλλοι φαντάζονται! Εξάλλου η φράση αυτή αφορά έναν ήρωα 90 χρονών. Έτσι κι αλλιώς με ή χωρίς αγάπη θα έπρεπε να είναι ευτυχισμένος που μπορεί να κάνει ακόμα σεξ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου