Σ’ αγαπάω… αλλά…

Είναι μερικές φορές που αυτό το γαμημένο το “αλλά” σου κάθεται στο λαιμό. Και πώς να μη σου κάθεται δηλαδή, όταν για κάτι καλό που είναι να εισπράξεις υπάρχει ένα αλλά που αναιρεί όλη την προηγούμενη πρόταση που σε έστειλε στα ουράνια.

Σ’ αγαπάω σου λέει, σε λατρεύω, σε  θέλω πολύ, αλλά… Τι αλλά? Αν είναι να με αγαπάς με αλλά, μη μ’ αγαπάς καθόλου. Εγώ την αγάπη την ξέρω χωρίς αλλά. Όταν αγαπάς, όλα τα αλλά του κόσμου δε μπορούν να σε εμποδίσουν να είσαι με αυτόν που λες ότι αγαπάς. Η αγάπη είναι αίσθημα ανάγκης να είσαι με αυτόν που αγαπάς, να τον βλέπεις καθημερινά, να αποζητάς την παρουσία του, να σου λείπει όταν δεν είναι δίπλα σου, να θες να κοιμάσαι και να ξυπνάς μαζί του, να μοιράζεσαι τα πάντα μαζί του, να θες να κάνεις πράγματα μαζί του, να κάνεις σχέδια μαζί του. Που είναι το αλλά?

Στην αγάπη δεν υπάρχει αλλά!  Ή αγαπάς κάποιον ή δεν τον αγαπάς… Ή θες να είσαι μαζί του ή δε θες… Ή τον γουστάρεις ή δεν τον γουστάρεις… Τα αλλά είναι υπεκφυγές για να εκμεταλλεύεσαι καταστάσεις. Αν στην αγάπη σου υπάρχουν αλλά, τότε μάλλον δεν ξέρεις να αγαπάς. Και ξέχνα τους μελοδραματισμούς του στυλ “Σ’ αγαπάω πάρα  πολύ, αλλά…”. ‘Όταν κι αν αποφασίσεις να αγαπάς χωρίς αλλά, έλα να  το δείξεις και να το αποδείξεις. Όσο υπάρχει το αλλά, δεν υπάρχει αγάπη, ή τουλάχιστον αγάπη που να θέλει κάποιος να εισπράξει. Και εμμένω σε όλα τα παραπάνω χωρίς κανένα ΑΛΛΑ!!!

6 μήνες μετά…

Ε ναι λοιπόν, τα κατάφερες! Ερωτεύτηκες! Ο φτερωτός άγγελος με τη μορφή ψηλού μελαχρινού ή ξανθού με γαλανά μάτια (γούστα είναι αυτά) σε σημάδεψε με το βέλος του και πέτυχε το στόχο στο κέντρο. Και τώρα βλέπεις κόκκινες καρδούλες και ροζ συννεφάκια παντού. Χαμογελάς χωρίς λόγο, αναμένεις στο ακουστικό σου όλη μέρα, μιλάς συνέχεια στις φίλες σου γι’ αυτόν και είσαι έτοιμη να εγκαταλείψεις την άσωτη ζωή σου και να μπεις σε mood σχέσης.

Εκείνος όχι μόνο ανταποκρίνεται, αλλά νιώθει εξίσου ερωτευμένος με σένα. Ο δεύτερος μήνας κυλάει ζώντας μεγάλες στιγμές έρωτα και πάθους και χωρίς δεύτερες σκέψεις καταλήγετε ζευγάρι. Θέλετε συνέχεια να είστε μαζί, να κάνετε έρωτα συνεχώς, να βλέπετε συνέχεια ο ένας τον άλλον και μετράτε τα δευτερόλεπτα που είστε χώρια. Εξαφανίζεσαι από παρέες, οι φίλοι σου κάνουν μαύρα μάτια να σε δουν κι εσύ δεν έχεις χρόνο παρά μόνο για εκείνον.

Ο τρίτος μήνας είναι καθοριστικός. Τον γνωρίζεις τις φίλες σου κι εύχεσαι να τον ερωτευτούν όσο κι εσύ. Τον βάζεις στην παρέα σου κι ελπίζεις να εγκλιματιστεί. Γνωρίζεις τους κολλητούς του κι θέλεις όσο τίποτα να σε λατρέψουν. Όλα πάνε ανέλπιστα καλά κι εσύ είσαι τόσο ευτυχισμένη και ερωτευμένη που πετάς στον έβδομο ουρανό.

Ο τέταρτος μήνας είναι αυτός που σας φέρνει πιο κοντά. Και οι δύο ανοίγεστε και μαθαίνει ο ένας τις πιο καλά κρυμμένες συνήθειες του άλλου. Μιλάτε για το παρελθόν και για το μέλλον και κάνετε σχέδια. Προγραμματίζετε ταξίδια και ξεκλέβετε διήμερα αφιερωμένα μόνο σε εσάς. Πλέον είστε ο ένας για τον άλλον.

Ε δε θα γινόταν κι αυτό? Να και ο πρώτος καβγάς. Η αφορμή ήρθε, κάποιος από τους δυο σας ξέσπασε και οι δυο σας βγάλατε το χειρότερό σας εαυτό. Ο έρωτας και το πάθος έγιναν θυμός και ο θυμός έγινε καβγάς. Όλα τα ζευγάρια όμως έχουν τι κακές τους στιγμές. Κάνετε έρωτα και το προσπερνάτε.

Και τότε έρχεται ο έκτος μήνας. Τα έχετε κάνει όλα. Έχετε γνωριστεί καλά, έχετε περάσει υπέροχες στιγμές, έχετε δεθεί και έχετε τσακωθεί. Σημασία πλέον έχει τι μένει από αυτά. Γιατί όλες οι περίοδοι μέλιτος περνάνε και το ίδιο συμβαίνει και στις σχέσεις. Η καθημερινότητα και η τριβή εμφανίζονται πάντα τις πιο ακατάλληλες στιγμές και το θέμα από κει και πέρα είναι πως το διαχειρίζεται κανείς.

Έξι μήνες μετά ξέρεις… Ξέρεις ποια είναι τα αρνητικά του άλλου και αν μπορείς να ζήσεις με αυτά. Ξέρεις τι υποχωρήσεις πρέπει να κάνεις και ποιες να περιμένεις από τον άλλον. Μπορεί να αγαπάμε κάποιον για τα θετικά του, αλλά με αρνητικά του ερχόμαστε πάντα αντιμέτωποι. Αν δε μπορείς να ζήσεις με αυτά την κάνεις με ελαφρά. Αν μπορείτε να βρείτε τη χρυσή τομή, περιμένω κάλεσμα για το γάμο…

Φίλος είναι αυτός…

… που δε σε αφήνει να νιώσεις μόνος ποτέ.

… που δε χρειάζεται να πεις κουβέντα για να καταλάβει τι έχεις.

… που δε φοβάσαι ότι θα αποκαλύψει τα μυστικά σου.

… που είναι πάντα δίπλα σου να σε στηρίζει.

… που δεν περιμένει να πάρει για να δώσει.

… που είναι δίπλα σου όταν όλοι οι άλλοι φεύγουν.

… που σου θυμίζει όλα όσα εσύ ξεχνάς.

… που γνωρίζει τα πάντα για σένα και εξακολουθεί να σε αγαπάει.

… που γελάει μαζί σου στη χαρά, κλαίει μαζί σου στη λύπη και το κάνει ειλικρινά.

… που θα έπαιρνες μαζί σου παντού.

… που παίρνεις τηλέφωνο τα ξημερώματα και πάντα απαντάει.

… που βγάζει από μέσα σου τον καλύτερο εαυτό σου.

… που δε θέλει τίποτα άλλο εκτός από την αγάπη και την ευτυχία σου.

… που σε κάνει να νιώθεις καλά.

… που τρώει μαζί σου παγωτό  μεσάνυχτα στο παρκάκι και να φεύγει μαζί σου από κει μόνο όταν ανοίξει το αυτόματο πότισμα.

… που θα είναι μαζί σου για πάντα.

Ο φύλακας αγγελός σου...

Back to base...

Σε λίγο τα φώτα θα σβήσουν, το αεράκι θα κρυώσει, τα σοκάκια θα αδειάσουν, οι παραλίες θα ερημώσουν, η θάλλασα θα αρχίσει να αγριεύει και το καλοκαίρι θα τελειώσει. Τα φύλα θα αρχίσουν να πέφτουν κι αυτά, η μέρα θα μικρύνει περισσότερο και το λαμπερό καλοκαιρινό χρώμα του ήλιου θα δώσει τη θέση του στο μελαγχολικό του φθινοπώρου. Σιγά σιγά κι αυτό το καλοκαίρι θα είναι παρελθόν κι εγώ θα πρέπει να μαζέψω τα πράγματά μου και να αφήσω το νησί που τόσο λάτρεψα και μίσησα φέτος το καλοκαίρι και να γυρίσω πίσω στην πόλη.

Και είναι η πρώτη φορά στη ζωή μου που στα αλήθεια δεν ξέρω τι να περιμένω. Ή μάλλον για να το θέσω καλύτερα, είναι η πρώτη φορά που επιστρέφω στη βάση μου έχοντας μόνο σενάρια που όλα μαζί φτιάχνουν το ιδανικό, αλλά δεν ξέρω τι από αυτά να περιμένω. Έχω χάσει τόσο πολύ την επαφή με την πόλη και την πραγματικότητά της που με φοβίζει τόσο πολύ αυτή η επιστροφή, αλλά ταυτόχρονα την περιμένω με τόση ανυπομονησία.

Έφτασα πολλές φορές στα όριά μου όσο είμαι μόνιμος κάτοικος Μυκόνου. Σχέσεις δοκιμάστηκαν, φιλίες κρίθηκαν, ένιωσα την έλειψη αγαπημένων προσώπων, μπήκαν νέοι άνθρωποι στη ζωή μου -κάποιοι από τους οποίους δε με νοιάζει καν αν θα ξαναδώ και κάποιοι άλλοι που θα μείνουν για πάντα στην καρδιά μου. Πολλές φορές ένιωσα να κουράζομαι από τη συνεχόμενη δουλειά, αλλά πάντα μέσα μου ήξερα ότι μέσα μόνο σε λίγα μόνο λεπτά μπορούσα να χαλαρώσω και να τα ξεχάσω όλα, απολαμβάνοντας την ομορφιά και τη μαγευτική ενέργεια του νησιού αυτού.

Και τώρα φτάνει ο καιρός που πρέπει να πακετάρω τη βαλίτσα μου και να χωρέσω μέσα αξέχαστες στιγμές, ευχάριστες αναμνήσεις, καινούριες εμπειρίες και να επιστρέψω πίσω με τον καινούριο μου εαυτό να πάρω αποφάσεις. Αποφάσεις επαγγελματικές, συναισθηματικές, προσωπικές. Όλα φαντάζουν τόσο μακρινά όσο κοιτώ ακόμα τη θάλασσα και το αεράκι μου χαϊδεύει το πρόσωπο κι όμως πλησιάζει τόσο γρήγορα εκείνη η ώρα.

Όσο δύσκολος όμως κι αν είναι ο φετινός χειμώνας, όσο ανάποδα κι αν έρθουν τα πράγματα, ακόμα κι αν τα μισά ή και λιγότερα απ' όσα περιμένω πραγματοποιηθούν, πάντα στο μυαλό θα έχω όμορφες εικόνες από αυτό το νησί. Θα σκέφτομαι το μεσημεριανό άραγμα στην παραλία, το ηλιοβασίλεμα στη Βενετία, τα κοκτέιλ στο Scarpa συνοδευόμενα πάντα με αγαπημένη μουσική, τις αραχτές βραδιές με φίλους, τις βόλτες για σφηνάκια στα σοκάκια, την ανατολή στο Cavo και θα ξέρω ότι τουλάχιστον αυτό το νησί θα με περιμένει και το επόμενο καλοκαίρι.

Αυτή είναι η Μύκονος που αγαπάω και τώρα έχω ένα λόγο να την αγαπάω ακόμα περισσότερο, γιατί η ζωή εδώ μου χάρισε έναν καινούριο εαυτό. Ξέρω πως φέτος το χειμώνα θα είμαι μια εξελιγμένη έκδοση του εγώ μου, ενώ ταυτόχρονα για πρώτη ίσως φορά στη ζωή μου, ξέρω τι ακριβώς θέλω και ήρθε ο καιρός να το διεκδικήσω.

So… Αthens here I come! Aλλά πρώτα θα ζήσω το τέλος του καλοκαιριού στη Μύκονο όπως του αξίζει...