It's all about feelings...

Στη ζωή πολλές φορές συμβαίνει να ερωτευτείς κάποιον, αλλά η συγκεριμένη χρονική στιγμή να μην είναι κατάλληλη. Κι αναρωτιέμαι... Υπάρχει κατάλληλη στιγμή για να ερωτευτείς; Υπάρχει κατάλληλη στιγμή για να αποδεχτείς ότι περνάς καλά με κάποιον και θέλεις να συνεχίσεις να περνάς καλά; Υπάρχει κατάλληλη στιγμή για να μπεις σε μια σχέση; 

Η απάντησή μου είναι κατηγορηματική. Όλες μας όλες οι στιγμές είναι κατάλληλες! Όταν ερωτεύομαι, ερωτεύομαι κι αυτό δε μπορώ να το κοντρολάρω. Όταν περνάω καλά με κάποιον είναι γιατί περνάω καλά και δεν υπάρχει κατάλληλη στιγμή για να το παραδεχτώ. Όταν νιώθω πως μια σχέση θα με κάνει να νιώθω καλύτερα απ' όταν είμαι με μόνη, δε θα την κάνω στη άκρη επειδή υπάρχει κάποιο κόλλημα στο ηλίθιο μυαλό μου ή επειδή απλά φοβάμαι. Όταν γουστάρω κάποιον, τίποτα δεν είναι ικανό να με εμποδίσει ώστε να είμαι μαζί του. Αλλά όλα αυτά τα λέει η γυναικεία μου λογική.

Φαίνεται όμως πως για τους άντρες δεν ισχύει το ίδιο. Μέσα στο κεφάλι τους υπάρχει μια άλλη, αντρική λογική, που λέει τα δικά της. Μπορεί να εμφανιστεί στο δρόμο τους το άλλο τους μισό και να το διώξουν από φόβο.Οι περισσότεροι φοβούνται να ρισκάρουν, θέλουν να παίζουν πάντα εκ του ασφαλούς και αρνούνται να θυσιάσουν οποιοδήποτε κομμάτι της ελευθερίας τους απειλείται για κάτι που τους ξεπερνάει. Το χειρότερο απ' όλα όμως είναι πως αρνούνται να ξεκολλήσουν τη βλακεία από το μυαλό τους.

Tι είναι όμως αυτό που φοβούνται πιο πολύ; Φοβούνται ότι αν όλα αυτά που έχουν στο μυαλό τους επαληθευτούν θα έρθουν αντιμέτωποι με τις φοβίες τους ή απλά φοβούνται το ρίσκο και προτιμούν την ασφάλεια; Ή μήπως τελικά πιο πολύ απ' όλα φοβούνται την ίδια τη δέσμευση; Και αν ισχύει αυτό, τότε γιατί πάντα ενώ φεύγουν τρέχοντας από κάποια που ερωτεύτηκαν και στην οποία παραδέχτηκαν τα όσα φοβούνται, τελικά καταλήγουν να κάνουν σχέση με την αμέσως επόμενη που θα βρεθεί μπροστά τους;

Tο τελικό συμπέρασμα είναι το εξής: Οι άντρες φοβούνται οποιοδήποτε συναίσθημα μπορεί να τους ξεπεράσει. Ένας μεγάλος έρωτας τους κάνει να εξαφανίζονται. Φοβούνται πως αν δοθούν ολοκληρωτικά σε κάποια θα φανούν αδύναμοι. Δε θέλουν να αισθάνονται μετέωροι, θέλουν να πατάνε γερά στα πόδια τους και κάποια που τους βγάζει συναισθήματα που δεν ήξεραν καν ότι υπάρχουν, τους φοβίζει. 

Ίσως γι' αυτό τελικά οι μεγαλύτεροι έρωτες σε αυτή τη ζωή είναι οι ανεκπλήρωτοι. Συνήθως είναι αυτοί που καταλήγουν σε ένα σκληρό δίσκο μαζί με κάποιες φωτογραφίες και αγαπημένα τραγούδια. Αυτός ο σκληρός δίσκος παραμένει για πάντα σε ένα συρτάρι που δεν ανοίγουν ποτέ. Κι αν κάποια στιγμή το ανοίξουν και θυμηθούν, τότε σίγουρα θα είναι τόσο αργά που τα παιδιά τους θα πηγαίνουν ήδη σχολείο. Γι' αυτό οι άντρες απατάνε. Γιατί σχεδόν ποτέ δεν καταλήγουν με το μεγάλο τους έρωτα.  

Οι γυναίκες απο την άλλη, αν τελικά απατήσουν είναι επειδή δεν τον έχουν βρει. Εκείνες επιζητoύν το συναίσθημα που θα τους κάνει να χάσουν τη γη κάτω από τα πόδια τους.

Αντίθετα φύλλα... Τελικά πουθενά δε συναντιόμαστε σ' αυτόν τον κόσμο!