Η αλήθεια είναι πως αν υπάρχει χημεία μεταξύ δύο ατόμων διαφορετικού φύλου είναι δύσκολο η φιλία να παραμείνει αγνή και έντιμη. Όταν από το μυαλό ενός εκ των δύο ή και των δύο περνάει το σεξ και πως θα γίνει να ανταλλάξουν σωματικά υγρά, τότε η φιλία πάει περίπατο ή για να τα λέμε όπως πραγματικά είναι, δεν υπήρξε ποτέ. Υπάρχει όμως και το άλλο ενδεχόμενο. Ένας άντρας και μια γυναίκα να είναι απόλυτα δεμένοι μεταξύ τους χωρίς κανένας από τους δύο να σκέφτεται πως θα γαμήσει τον άλλον, κυριολεκτικά και μεταφορικά. Και αυτή μπορεί να είναι η καλύτερη σχέση στον κόσμο.
Από μικρή τα πήγαινα καλύτερα με τα αγοράκια παρά με τα κοριτσάκια. Ως κλασικό αγοροκόριτσο έπαιζα ποδόσφαιρο κι έκανα ποδήλατο στην πλατεία μαζί τους. Κι αυτοί πάντα με προστάτευαν. Οι γυναίκες από φύση τους είναι ανταγωνιστικές μεταξύ τους. Για να καταλήξει μια γυναικεία φιλία να στεριώσει θα πρέπει να βγει αλώβητη από τις συμπληγάδες πέτρες του ανταγωνισμού.
Με τους άντρες φίλους δεν έχεις τέτοια προβλήματα. Είναι πάντα εκεί για εσένα. Δε χρειάζεται να φτιάξουν μαλλί για να βγουν από το σπίτι τους, βάζουν μια φόρμα κι ένα t-shirt και σε δέκα λεπτά είναι στο δικό σου σπίτι αν τους το ζητήσεις. Δε θυμάμαι μία φορά που να πήρα τηλέφωνο τον κολλητό μου τηλέφωνο για όποια μαλακία κι αν ήθελα να του πω και να μην απαντήσει στο κάλεσμά μου, όσο σημαντική δουλειά κι αν είχε. Κι αν είχα πραγματικό πρόβλημα θα ερχόταν ακόμα κι από την άκρη του πλανήτη για μένα. Αν εξαφανιστώ για πάνω από δύο μέρες θα με πάρει τηλέφωνο να δει αν είμαι καλά κι αν γίνει κάτι σημαντικό στη ζωή του θα είμαι η πρώτη που θα το ανακοινώσει. Το ίδιο κι εγώ.
Επίσης οι άντρες είναι πιο απλοί στον τρόπο σκέψης. Εκεί που με την κολλητή σου θα ανάλυες επί 15 ώρες τη συμπεριφορά του και θα προσπαθούσες να βρεις ελαφρυντικά για τον τρόπο που σου φέρθηκε, ο άντρας κολλητός δε θα μασήσει τα λόγια του, θα σου πει "Ξεκόλλα, ο τύπος δε σε γουστάρει" και θα ξέρεις ότι είναι αλήθεια γιατί η γνώμη του σαν άντρας μετράει.
Κι είναι ωραίο να τους έχεις φίλους. Όταν από τη ζωή σου έχουν περάσει αρκετοί γκόμενοι που πάντα θα φορούν το πρόσωπο με το οποίο προσπαθούν να σε εντυπωσιάσουν, ως κολλητός είναι πιο αληθινός από ποτέ. Θα πέσει στα πατώματα για τη γυναίκα που γουστάρει και θα κλάψει στην αγκαλιά σου αν πληγωθεί. Θα σου αποκαλύψει κάθε φόβο του και θα μοιραστεί μαζί σου κάθε ανησυχία. Κι εσύ μαζί του είσαι πιο αληθινή. Δε σε νοιάζει αν φαίνεται το σπυράκι σου για να πας να το καλύψεις με make up ούτε σε ενδιαφέρει αν κυκλοφορείς μέσα στο σπίτι με εκείνη την ξεχειλωμένη πιτζάμα που τόσο αγαπάς. Κι αν είσαι καψούρα θα του το πεις γιατί από εκείνον δεν έχεις ούτε μια κρυφή σκέψη.
Και υπάρχει αγάπη. Αληθινή αγάπη. Θα ξεμαλλιάσεις την καριόλα που δεν του φέρθηκε σωστά και θα χαρείς όταν θα έρθει η ώρα να ερωτευτεί γιατί εσύ ξέρεις πόσο υπέροχο πλάσμα είναι. Το ίδιο κι εκείνος. Και θα σε προστατεύει πάντα γιατί είναι στη φύση του. Έτσι κάνουν οι άντρες. Σε προστατεύουν από επιλογές κι από όποιον τολμήσει να σε πειράξει. Κι έχει κι έναν μαγικό τρόπο να εξαφανίζει κάθε ανασφάλεια, ανησυχία και αδυναμία σου μόνο με τη φιλία του. Γιατί ξέρει κι εκείνος πόσο υπέροχη είσαι πίσω από όλα αυτά.
Τέλος, πριν αρχίσεις να αναρωτιέσαι γιατί ως φίλοι είναι τόσο γαμάτοι κι ως γκόμενοι μας βγάζουν την ψυχή, θα σου παραθέσω την απάντηση που έχω πάρει εγώ. Ο έρωτας είναι ένας διαρκής πόλεμος. Φοβούνται ότι αν δείξουν το πραγματικό τους πρόσωπο με τις φοβίες και τις ανασφάλειες που έχουν όλα τα ανθρώπινα όντα, δε θα είναι τόσο άτρωτοι όσο περιμένουμε. Δε φταίνε αυτοί, έτσι τους μάθανε. Αλλά τους αγαπάμε και γι αυτό.
