Όταν είσαι καιρό μόνος σου, μαθαίνεις τόσο πολύ να ζεις με τον εαυτό σου που στην ιδέα και μόνο της σχέσης παθαίνεις εγκεφαλικό. Ειδικά όταν γύρω σου βλέπεις σχέσεις που καμία σχέση δεν έχουν με αυτό που έχεις στο μυαλό σου. Μήπως τελικά οι σχέσεις είναι μόνο υποθετικές και ουδεμία σχέση έχουν με την πραγματικότητα; Ή μήπως έχουμε φτιάξει το δικό μας ορισμό της λέξης στο κεφάλι και νομίζουμε ότι όλοι σκέφτονται κατ' αυτόν τον τρόπο;
Ζούμε σε έναν κόσμο όπου οι σχέσεις είναι το πιο δύσκολο πράγμα. Κι από τη μία είμαστε εμείς που απέχουμε από το άθλημα και θεωρούμε τις σχέσεις ως κάτι ιδανικό κι από την άλλη είναι εκείνοι που είτε έχουν σχέση και πνίγονται, ή είναι σε σχέση και νιώθουν μόνοι, ή παλεύουν να κάνουν σχέση και δεν τους βγαίνει. Και άντε μετά εμείς οι άσχετοι να κάνουμε σχέση με αυτά που ακούμε.
Γιατί άντε και κάνεις σχέση επειδή βρέθηκε κάτι ενδιαφέρον στον ορίζοντα. Πόσο έτοιμος είσαι να παραχωρήσεις χώρο από το χώρό σου ή να μην πέσεις με τα μούτρα πνίγοντας τον άλλον επειδή ήσουν τόσο καιρό μόνος; Κι από την άλλη, θέλεις να κάνεις σχέση για τους σωστούς λόγους ή απλώς θέλεις να λες ότι έχεις σχέση επειδή δεν την παλεύεις άλλο με την ανασφάλειά σου;
Στην πραγματικότητα υπάρχουν δύο είδη μοναξιάς. Η πραγματική και αυτή που φτιάχνουμε μόνοι μας. Η πραγματική μοναξιά είναι όταν κανείς δε σ’ αγαπάει και αυτή που φτιάχνουμε μόνοι μας, είναι όταν υπάρχουν άνθρωποι που σ’ αγαπούν τριγύρω αλλά δεν το βλέπουμε. Μερικές φορές είναι ποιο εύκολο να βρεις κάποιον να σ’ αγαπήσει απ' το να συνειδητοποιήσεις ότι αυτός ο κάποιος ήδη υπάρχει.
Μερικές φορές η μοναξιά δεν είναι καλός σύμβουλος. Στην προσπάθειά σου να μην είσαι μόνος, δημιουργείται η ανάγκη να κάνεις νέες γνωριμίες. Η ελευθερία από τη μεριά της δίνει επιλογές. Όμως ποτέ οι επιλογές δεν ήταν εύκολες. Έτσι πολλές φορές νιώθωντας μοναξιά επιλέγουμε λάθος ανθρώπους. Κι από εκεί ξεκινούν όλα. Λάθος άνθρωποι, λάθος έρωτες και λάθος σχέσεις. Και μετά καταλήγουμε να ανοίγουμε μπουκάλι και να αναρωτιόμαστε τι δεν πήγε καλά.
Εγώ πάντως αρνούμαι να πιστέψω ότι δεν υπάρχουν ιδανικές σχέσεις. Υπάρχουν μόνο κακές επιλογές. Είτε αυτός λέγεται μοναξιά είτε ανασφάλεια. Κι επειδή τα ομορφότερα πράγματα στη ζωή δεν έρχονται κατά παραγγελία, τη στιγμή που δε θα έχεις ανάγκη την επιβεβαίωση για να είσαι καλά, τότε έρχεται αυτό που είναι πραγματικά καλό. Αυτό που είναι η μία και η μόνη επιλογή και είναι η σωστότερη που μπορείς να κάνεις. Και τότε αποκτά άλλη αξία. Ίσως τη μεγαλύτερη που θα μπορούσες να φανταστείς.
Ζούμε σε έναν κόσμο όπου οι σχέσεις είναι το πιο δύσκολο πράγμα. Κι από τη μία είμαστε εμείς που απέχουμε από το άθλημα και θεωρούμε τις σχέσεις ως κάτι ιδανικό κι από την άλλη είναι εκείνοι που είτε έχουν σχέση και πνίγονται, ή είναι σε σχέση και νιώθουν μόνοι, ή παλεύουν να κάνουν σχέση και δεν τους βγαίνει. Και άντε μετά εμείς οι άσχετοι να κάνουμε σχέση με αυτά που ακούμε.
Γιατί άντε και κάνεις σχέση επειδή βρέθηκε κάτι ενδιαφέρον στον ορίζοντα. Πόσο έτοιμος είσαι να παραχωρήσεις χώρο από το χώρό σου ή να μην πέσεις με τα μούτρα πνίγοντας τον άλλον επειδή ήσουν τόσο καιρό μόνος; Κι από την άλλη, θέλεις να κάνεις σχέση για τους σωστούς λόγους ή απλώς θέλεις να λες ότι έχεις σχέση επειδή δεν την παλεύεις άλλο με την ανασφάλειά σου;
Στην πραγματικότητα υπάρχουν δύο είδη μοναξιάς. Η πραγματική και αυτή που φτιάχνουμε μόνοι μας. Η πραγματική μοναξιά είναι όταν κανείς δε σ’ αγαπάει και αυτή που φτιάχνουμε μόνοι μας, είναι όταν υπάρχουν άνθρωποι που σ’ αγαπούν τριγύρω αλλά δεν το βλέπουμε. Μερικές φορές είναι ποιο εύκολο να βρεις κάποιον να σ’ αγαπήσει απ' το να συνειδητοποιήσεις ότι αυτός ο κάποιος ήδη υπάρχει.
Μερικές φορές η μοναξιά δεν είναι καλός σύμβουλος. Στην προσπάθειά σου να μην είσαι μόνος, δημιουργείται η ανάγκη να κάνεις νέες γνωριμίες. Η ελευθερία από τη μεριά της δίνει επιλογές. Όμως ποτέ οι επιλογές δεν ήταν εύκολες. Έτσι πολλές φορές νιώθωντας μοναξιά επιλέγουμε λάθος ανθρώπους. Κι από εκεί ξεκινούν όλα. Λάθος άνθρωποι, λάθος έρωτες και λάθος σχέσεις. Και μετά καταλήγουμε να ανοίγουμε μπουκάλι και να αναρωτιόμαστε τι δεν πήγε καλά.
Εγώ πάντως αρνούμαι να πιστέψω ότι δεν υπάρχουν ιδανικές σχέσεις. Υπάρχουν μόνο κακές επιλογές. Είτε αυτός λέγεται μοναξιά είτε ανασφάλεια. Κι επειδή τα ομορφότερα πράγματα στη ζωή δεν έρχονται κατά παραγγελία, τη στιγμή που δε θα έχεις ανάγκη την επιβεβαίωση για να είσαι καλά, τότε έρχεται αυτό που είναι πραγματικά καλό. Αυτό που είναι η μία και η μόνη επιλογή και είναι η σωστότερη που μπορείς να κάνεις. Και τότε αποκτά άλλη αξία. Ίσως τη μεγαλύτερη που θα μπορούσες να φανταστείς.