Το να ζεις μόνος και αδέσμευτος, χωρίς να υπάρχει ένας άλλος μέσα στην εικόνα της πραγματικότητά σου, μπορεί να είναι μια σκληρή εμπειρία. Είναι πολύ δύσκολα τα πράγματα εκεί έξω όταν ψάχνεσαι, ειδικά όταν έχεις την τάση να βουτάς πάντα στα βαθιά νερά.
Όταν είσαι single το σπίτι δεν σε κρατάει. Θέλεις να βγεις έξω, να φλερτάρεις και να επιβεβαιωθείς. Όσο πιο πολύ βγαίνεις τόσο πιο πολύ εκπαιδεύεσαι στο φλερτ, μέχρι που αυτό γίνεται στοιχείο του χαρακτήρα σου και μέρος της ζωής σου.
Δεν μπορώ να ζήσω χωρίς φλερτ. Εξάλλου, όχι που να το παινευτώ, αλλά είμαι πρωταθλήτρια στο είδος. Αμετανόητη single βλέπεις. Και το φλερτ με ανανεώνει. Με κάνει να νιώθω καλά και με επιβεβαιώνει ακόμα κι αν γυρίσω σπίτι μόνη μου το βράδυ. Το φλερτ είναι πιο δραστικό κι από το botox. Με κάνει να νιώθω και να φαίνομαι νέα και χαμογελαστή. Εξάλλου, σε ποιον δεν αρέσει να αρέσει.
Μέσα από το φλερτ ψάχνεις κάτι να βρεις. Εγώ ψάχνω αυτόν που θα μπορέσει να παίξει με το μυαλό μου. Και τότε βγαίνει ο ερωτισμός και ξεκινάει το παιχνίδι. Συνήθως τα παιχνίδια έχουν μόνο ένα νικητή και το ζητούμενο είναι να είσαι εσύ αυτός. Τι γίνεται όμως όταν ένας πρωταθλητής του φλερτ πέφτει στα δίχτυα ενός επαγγελματία παίχτη; Είναι η μάχη χαμένη από την αρχή ή αξίζει τον κόπο να παίξεις ακόμα κι αν τα προγνωστικά δεν είναι με το μέρος σου;
Η διαφορά ανάμεσα σε έναν πρωταθλητή του φλερτ κι έναν επαγγελματία παίχτη είναι η εξής: Αυτός που φλερτάρει το κάνει απλά για να περάσει την ώρα του επιβεβαιώνοντας το ναρκισσισμό του κι αν βγει κάτι ενδιαφέρον από αυτό είναι διπλά χαρούμενος. Σε αντίθεση ο επαγγελματίας παίχτης, έχει απώτερο σκοπό να σε ρίξει στο κρεβάτι του. Δεν φλερτάρει ποτέ για να φλερτάρει. Παίζει το παιχνίδι του με σκοπό να βάλει ένα plus one στην ατελείωτη λίστα του.
To μεγαλύτερο πρόβλημα όμως βρίσκεται στο ότι ενώ οι δύο αυτοί παίχτες βρίσκονται σε διαφορετικά στρατόπεδα, μοιάζουν πάρα πολύ και είναι πολύ εύκολο να τους μπερδέψεις. Επίσης, συνήθως έλκονται πολύ ο ένας από τον άλλο γιατί και οι δύο φλερτάρουν πολύ και το κάνουν καλά. Εξάλλου και για τους δύο ισχύει το ίδιο: It's all about the game baby... Το μόνο που αλλάζει είναι οι κανόνες.
Όταν ένας πρωταθλητής του φλερτ λοιπόν πέσει στα δίχτυα ενός επαγγελματία παίχτη, τότε αυτόματα το παιχνίδι αποκτά ενδιαφέρον και οι επιδόσεις αυξάνονται. Είναι επειδή αυτός ο συνδυασμός αυτός έχει πάντα πολύ ενδιαφέρον, αφού και είναι οι δύο φαβορί. Ξέρουν πολύ καλά να παίζουν, έστω κι αν καθένας τους παίζει για διαφορετικό λόγο. Κι αν κάποια στιγμή κερδίσει ο ένας από τους δύο στα σημεία, κάποια στιγμή ο άλλος θα βρει τον τρόπο να πάρει τη ρεβάνς και θα φροντίσει να το κάνει εκτός έδρας.
Αυτό δεν είναι πάντα απαραίτητα κακό. Αν σου αρέσει να παίζεις θα το κάνεις ακόμα και στα βαθιά νερά. Αυτό που έχει σημασία είναι να ξέρεις να χάνεις. Κι αν κάποια στιγμή αποφασίσεις να γυρίσεις το παιχνίδι, να έχεις πάντα υπ' όψιν σου τις απώλειες. Εξάλλου, στον έρωτα και στον πόλεμο όλα επιτρέπονται.
Όταν είσαι single το σπίτι δεν σε κρατάει. Θέλεις να βγεις έξω, να φλερτάρεις και να επιβεβαιωθείς. Όσο πιο πολύ βγαίνεις τόσο πιο πολύ εκπαιδεύεσαι στο φλερτ, μέχρι που αυτό γίνεται στοιχείο του χαρακτήρα σου και μέρος της ζωής σου.
Δεν μπορώ να ζήσω χωρίς φλερτ. Εξάλλου, όχι που να το παινευτώ, αλλά είμαι πρωταθλήτρια στο είδος. Αμετανόητη single βλέπεις. Και το φλερτ με ανανεώνει. Με κάνει να νιώθω καλά και με επιβεβαιώνει ακόμα κι αν γυρίσω σπίτι μόνη μου το βράδυ. Το φλερτ είναι πιο δραστικό κι από το botox. Με κάνει να νιώθω και να φαίνομαι νέα και χαμογελαστή. Εξάλλου, σε ποιον δεν αρέσει να αρέσει.
Μέσα από το φλερτ ψάχνεις κάτι να βρεις. Εγώ ψάχνω αυτόν που θα μπορέσει να παίξει με το μυαλό μου. Και τότε βγαίνει ο ερωτισμός και ξεκινάει το παιχνίδι. Συνήθως τα παιχνίδια έχουν μόνο ένα νικητή και το ζητούμενο είναι να είσαι εσύ αυτός. Τι γίνεται όμως όταν ένας πρωταθλητής του φλερτ πέφτει στα δίχτυα ενός επαγγελματία παίχτη; Είναι η μάχη χαμένη από την αρχή ή αξίζει τον κόπο να παίξεις ακόμα κι αν τα προγνωστικά δεν είναι με το μέρος σου;
Η διαφορά ανάμεσα σε έναν πρωταθλητή του φλερτ κι έναν επαγγελματία παίχτη είναι η εξής: Αυτός που φλερτάρει το κάνει απλά για να περάσει την ώρα του επιβεβαιώνοντας το ναρκισσισμό του κι αν βγει κάτι ενδιαφέρον από αυτό είναι διπλά χαρούμενος. Σε αντίθεση ο επαγγελματίας παίχτης, έχει απώτερο σκοπό να σε ρίξει στο κρεβάτι του. Δεν φλερτάρει ποτέ για να φλερτάρει. Παίζει το παιχνίδι του με σκοπό να βάλει ένα plus one στην ατελείωτη λίστα του.
To μεγαλύτερο πρόβλημα όμως βρίσκεται στο ότι ενώ οι δύο αυτοί παίχτες βρίσκονται σε διαφορετικά στρατόπεδα, μοιάζουν πάρα πολύ και είναι πολύ εύκολο να τους μπερδέψεις. Επίσης, συνήθως έλκονται πολύ ο ένας από τον άλλο γιατί και οι δύο φλερτάρουν πολύ και το κάνουν καλά. Εξάλλου και για τους δύο ισχύει το ίδιο: It's all about the game baby... Το μόνο που αλλάζει είναι οι κανόνες.
Όταν ένας πρωταθλητής του φλερτ λοιπόν πέσει στα δίχτυα ενός επαγγελματία παίχτη, τότε αυτόματα το παιχνίδι αποκτά ενδιαφέρον και οι επιδόσεις αυξάνονται. Είναι επειδή αυτός ο συνδυασμός αυτός έχει πάντα πολύ ενδιαφέρον, αφού και είναι οι δύο φαβορί. Ξέρουν πολύ καλά να παίζουν, έστω κι αν καθένας τους παίζει για διαφορετικό λόγο. Κι αν κάποια στιγμή κερδίσει ο ένας από τους δύο στα σημεία, κάποια στιγμή ο άλλος θα βρει τον τρόπο να πάρει τη ρεβάνς και θα φροντίσει να το κάνει εκτός έδρας.
Αυτό δεν είναι πάντα απαραίτητα κακό. Αν σου αρέσει να παίζεις θα το κάνεις ακόμα και στα βαθιά νερά. Αυτό που έχει σημασία είναι να ξέρεις να χάνεις. Κι αν κάποια στιγμή αποφασίσεις να γυρίσεις το παιχνίδι, να έχεις πάντα υπ' όψιν σου τις απώλειες. Εξάλλου, στον έρωτα και στον πόλεμο όλα επιτρέπονται.